Úrval - 01.10.1952, Qupperneq 49

SCHMIDT FALLBYSSUMAÐUR 1 DÝRÐINNI
47
bót“ (fjórar vikur) og að hafa
„notfært séráósvífinn hátt nafn
Foringjans“ (fjórir mánuðir).
Með tilliti til góðrar hegðunar
ákærða var þriggja mánaða
gæzluvarðhald dregið frá. „Ég
býst við að skipun hafi komið
frá æðri stöðum um að þagga
málið niður sem skjótast,“ sagði
Schmidt mér.
Þegar Schmidt losnaði úr
fangelsinu fór hann aftur í
flugherinn og gegndi herþjón-
ustu unz styrjöldinni lauk. Árið
1945 réðst hann sem sporvagns-
vélamaður í Vín. Hann er nú
sporvagnsstjóri. Hann dundar
enn við uppfinningar og hefur
tekið einkaleyfi á einni upp-
finningu sinni í sambandi við
sporvagna.
Þegar Schmidt hafði lokið
sögu sinni kallaði konan hans
til hans. „Elfried, ef við eigum
að njóta svolítillar sólar veitir
okkur ekki af að komast af
stað.“
Schmidt benti á brúðkaups-
myndina af þeim hjónumnn.
Hann var í hinum glæsta ein-
kennisbúningi sínum. „Við gift-
umst 1940“, sagði hann. „Ég
hafði megnustu óbeit á bún-
ingnum, en herinn neyddi mig
til að vera í honum í brúðkaup-
inu til þess að fólkið heima í
þorpinu yrði ekki tortryggið —
það hafði ekkert frétt af fang-
elsun minni þá.“
„En Elsa giftist yður þó að
þér misstuð verkfræðingsnafn-
bótina ?“ sagði ég, hálft í hvoru
í spaugi. Frú Schmidt gaf mér
illt auga og fór út.
Stundarkom varð óþægileg
þögn. Svo ræskti Schmidt sig.
„Konan mín heitir Helena,“
sagði hann. „Ég — ég giftist
ekki Elsu. Eigum við að koma
út.“
Leyndarmál.
Blaðamaður, sem ætlaði að lýsa heimsókn í vaxmyndasafn.
Madame Tussaud í London, náðí tali af þvottakonunni, sem hafði
hugsað um klæðnað myndanna i aldarfjórðung.
„Segið mér,“ sagði blaðamaðurinn, ,,eru þessar drottningar
og hertogafrúr og ieikkonur i nokkru innan undir þessum fínu
kjólum ?“
„Ef ég á að segja yður eins og er," sagði þvottakonan, „þá
eru þær berstrípaðar undir kjólunum, en þér megið í öllum bæn-
um ekki segja frá því í greininni yðar. Það veit þetta enginn
nema ég og svo nokkrir ástralskir sjómenn!"
— Farmand.