Úrval - 01.08.1955, Side 67

Úrval - 01.08.1955, Side 67
Samanburður á uppeldi meðal vestrænna þjóða og frumstæðra náttúruþjóða. Þar sem íaðirinn er ieikbróðir barnanna. Grein úr „Vor Viden“, eftir cand. mag. Karl Hegnby. AÐ er táknrænt um þá ó- vissu, sem ríkir meðal for- eldra um uppeldismál, að um þau eru skrifaðir þykkir doðr- antar, sem að því er virðist tjá svo' ólíkar skoðanir, að foreldr- arnir verða enn ruglaðri eftir lestur þeirra en þeir voru fyrir. Er sjálfshugð okkar og tilgerð orðin slík, að við getum ekki lengur verið náttúrleg og fylgt eðlishneigðum okkar, sem marg- ir telja bezta leiðarvísinn, eða er menning okkar orðin svo flókin og fjarlæg því sem upp- runalegt er, að ,,eðlishvatir“ okkar nægja ekki lengur? Að jafnaði er það ekki til neins góðs, þegar mannkindin fer að hugsa um það, sem ann- ars „gengur af sjálfu sér“.Flest- ir munu hafa tekið eftir því und- arlega fyrirbrigði, að ef þeir fara allt í einu að hugsa um hvernig þeir binda hálsbindið sitt eða hneppa vestistölurnar, ruglast þeir í ríminu. Börn eru yndisleg m. a. af því að þau eru svo dásamlega nátt- úrleg, undirhyggjulaus í athöfn. um sínum og láta tilfinningar Síriár í ljós óduldar. Þegar þau komast á gelgjuskeiðið, byrja. þau að uppgötva sitt eigið sjálf; þau fara að sjá sig „utan frá“, og jafnþjálfaðar athafnir og að ganga, standa, brosa, tala og vera með öðrum verða þeim svo meðvitaðar, að það getur verið óþægilegt fyrir unglinginn sjálf- an og hamlað honum í umgengni við aðra. 1 augum fullorðinna eru unglingarnir ónáttúrlegir, klaufskir og duttlungafullir, enda eru tilfinningaárekstrar milli unglinga og fullorðinna tíðir. Þegar Adam og Eva höfðu borðað af skilningstrénu, fundu þau, að þau voru nakin. Hinir ungu foreldrar nútímans virðast hafa ofmettað sig á bóklestri um barnasálarfræði og allskon- ar geðflækjur, þannig að þeir treysta ekki lengur á sjálfa sig, en verða að hafa handbókina til- tæka til þess að fara ekki skakkt að við uppeldi barnanna. I hinni örvæntingarfullu leit að fótfestu hefur áhugi ýmissa upþalenda vaknað á lifnaðar- háttum svokallaðra frumstæðra þjóða í von um að finna aftur leiðina til „hins upprunalega'A
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.