Úrval - 01.02.1956, Blaðsíða 11

X>:iö er ekki einleikið, hve sumir reynast gáfaðir
og fjölfróðir i samkvæmisleikjum.
Tiér segir frá einum slíkum.
QUEIZÁLCOATL — eöa nýr samkvæmisleikur.
Úr „Magasinet“,
eftir Willy Breinholst.
ylÐ hjónin höfum keypt okk-
ur einskonar tryggingu
gegn ládeyðu í samkvæmislífi
vetrarins. Við keyptum okkur
hók með samkvæmisleikjum. í
gærkvöldi héldum við einskonar
lokaæfingu, svona í smáum stíl.
Thomsen og kona hans komu í
kvöldkaffið. Við Thomsen erum
að vísu ekki nánir kunningjar
og eigum heldur fátt sameigin-
legt, en konurnar okkar, Polly
og Irma, eru saman í spilaklúbb,
<og þessvegna heimsækjum við
hvort annað einu sinni á vetri
eða svo. Þegar við höfðum tott-
að vindlana góða stund og lok-
ið að mestu við koníakið með
kaffinu, reyndum við Thomsen
að taka upp samræður, en það
gekk heldur stirt, og að lokum
varð löng þögn, þykk eins og
smjör. Þá tók ég fram sam-
kvæmisleikjabókina.
„Það er komin út ný bók með
samkvæmisleikjum," sagði ég,
,,og mér sýnist margir þeirra
anzi skemmtilegir."
„Þegar ég var ung, fórum við
í flautuleik og „Orðið gengur“,
sagði frú Thomsen. „Eru þeir
í bókinni?“
Ég blaðaði í bókinni. „Hérna
er orðaleikur, sem virðist vera
skemmtilegur. Honum er spáð
miklum vinsældum. Eigum við
að spreyta okkur á honum,
svona til að æfa okkur undir
veturinn. Einn gestanna skrifar
bókstaf á blað og annar bætir
við öðrum staf þannig að úr
verði orð, þriðji þriðja stafnum
og þannig koll af kolli, meðan
einhver getur búið til orð . . .“
Thomsen greip fram í fyrir
mér: „Þetta er gamall leikur,
ég hef kunnað hann í 30 ár og
stendur enginn mér á sporði í
honum. Við skulum byrja.“
Hann leit sigrihrósandi kring-
um sig, eins og hann stæði þeg-
ar með pálmann í höndunum.
Ég skrifaði stafinn O á blað og
fékk Thomsen það.
„Nú er um að gera að velja
nógu erfiðan staf fyrir þann
næsta,“ sagði hann og bætti
við A.
,,OA,“ sagði Polly. „Það er
ekkert orð.“