Úrval - 01.02.1956, Blaðsíða 12

10
tJRVAL
„Skammstöfun fyrir „og
annað,“ sagði Thomsen yfirlæt-
islega, „það má líka nota
skammstafanir." Hann rétti mér
blýantinn og ég skrifaði OAT.
„Þetta er heldur ekkert orð,“
sagði Polly.
„Jú, það er enska og þýðir
hveiti,“ sagði ég.
„Hafrar,“ leiðrétti Thomsen.
Frú Thomsen reif af mér blý-
antinn og bætti við C. ,,COAT“,
sagði hún, „þið vitið hvað ég
meina — cotton-coat, svona, þið
skiljið . . .“
„Já, við skiljum," sagði Thom-
sen og'rétti Polly blýantinn. „Og
nú er röðin komin að yður.“
Polly sat lengi hugsi og nag-
aði blýantinn. Loks sagði hún:
„Nei, við skulum byrja upp á
nýtt, með annan bókstaf, það
er ómögulegt að komast áfram
með þetta.“
„Það er nú ekki mikill vandi,“
sagði Thomsen yfirlætislega og
skrifaði COATL.
,,Coatl,“ sagði Polly hugsi, „er
nokkuð til sem heitir það?“
„Klettaeyja í Totiacazavatn-
inu, Bolivíumegin,“ sagði Thom-
sen ákveðinn.
„Nú já, klettaeyja," sagði
Polly. „Ekki man ég eftir að
hafa lært um hana í landafræð-
inni.“
„Þetta gleymist," sagði Thom.
sen og blés þykku reykskýi upp
í loftið. Konan hans fékk blý-
antinn, en gafst fljótlega upp
og fékk mér hann. „Maðurinn
yðar er næstur,“ skrökvaði ég,
því að ég gat ekki séð að hægt
væri að komast lengra. LCOATL
skrifaði Thomsen án þess að
hika. Báðar konurnar mótmæltu
ákaft, en Thomsen þaggaði nið-
ur í þeim „Franskur rókokkó-
málari, kunnur fyrir mynd sína
„Sofandi madonna“, sem er á
Louvresafninu. Dó í fátækt árið
1864 í Marseille.“
Polly fannst mikið til um
kunnáttu Thomsens. „Þér vitið
bara alla skapaða hluti,“ sagði
hún. „Bara að maðurinn minn
væri svona fróður. Það þýðir
ekki að spyrja hann um annað
en billiard eða kappreiðar. En
nú þori ég að veðja, að þér eruð
strand, Thomsen.“
,,Jæja?“ sagði Thomsen og án
þess að hugsa sig um bætti hann
við A.
„ALCOATL?“ sögðu báðar
konurnar í einu.
„Arabískt orð, sem þýðir höll,
notað á Spáni um fjallaborgir
frá dögum Mára,“ sagði Thom-
sen og hallaði sér aftur á bak
í sófanum og drakk í sig að-
dáunina í augum kvennanna. Ég
reis á fætur.
„Hvert ætlið þér?“ spurðí
Thomsen í flýti.
„Ég ætla að fletta þessu upp
í alfræðibók.“
Thomsen andmælti kröftug-
lega. „Þá er ég ekki lengur með.
Ef á að fara að eyða tímanum
í þesskonar og þjarka um staf-
setningu, þá dreg ég mig út
úr leiknum."
„Gott og vel,“ sagði ég og