Úrval - 01.02.1956, Blaðsíða 116

Til lesenda.
tJrval stendur nú á tímamótum
í fleiri en einum skilningi. Að
baki sér á það fjórtán árganga
og kemur nú á fimmtánda árinu
fram fyrir lesendur sína I nýjum
fötum, í von um að geta kannski
vakið svolítið meiri athygli á sér.
Því er nefnilega ekki að leyna, að
því finnst sem nú um nokkurt
skeið hafi það ekki notið þeirrar
athygli, sem æskilegt væri.
Ekki ber þó að skilja þetta
svo, að lesendur hafi snúið við
því bakinu. Það er svo fjarri því,
að miklu fremur verður að telja
tryggð þeirra við tJrval til ein-
dæma. Það má áreiðanlega telja
þá áskrifendur Úrvals á fingrum
annarrar handar sem sagt hafa
upp áskrift sinni frá því að TJrval
hóf göngu sína. Undirritaður
minnist tveggja: annar sagði upp
vegna þess að honum mislíkaði
meðferð Úrvals á tiiteknu málefni
og hinn vegna þess að hann var
ekki lengur vinnufær og ellilaun-
in hrukku ekki til.
Nei, hér hefur annað verið að
verki. Það er hin stórfellda breyt-
ing, sem orðið hefur á lesefni
þjóðarinnar á undanförnum árum.
Þegar Orval hóf göngu sina var
ekki annað hér á markaði, sem
talizt gat til almennra tímarita
en tvö vikublöð og tvö eða þrjú
gamalgróin ársfjórðungs- eða árs-
rit um bókmenntir og menningar-
mál. Það var þvi rúmt um Orval
á borðum bókaverzlananna. Ekki
leið þó langur tími unz hér varð
breyting á. Það bar æ tíðar við, að
þegar Orval kom á borð bókaverzl-
ananna var þar fyrir nýtt tima-
rit. Tímarit þessi voru með ýmsu
móti, ófá urðu skammlíf, en jafn-
an kom nýtt ef eitt heltist úr
lestinni, og oft frekar tvö en eitt.
Þannig valt á ýmsu imz útgef-
endur höfðu fundið tímaritum sín-
um það form og efni, sem mai-
aði þeim gull. Þá var eins og
losnaði stífla. Satt, Sök, Sakamál,
Lögreglumál, Amor, Sannar ást-
arsögur, Venus — að ekki sé
minnzt á „Nýtt Orval" — öll
þessi nöfn og mörg fleiri af svip-
uðu tagi birtust hvert á fætur
öðru á borðum bókaverzlananna.
Um tveggja ára skeið hefur nú
verið svo þröngt á þessum borð-
um, að þar hefur hvergi verið
unnt að drepa niður fingri. Innan
um fyrirferðarmikil tímarit með
forsíðumyndum af brjóstamiklum
leikkonum og nafntoguðum glæpa-
mönnum hefur Orvali þótt þröngt
um sig og fundizt sem það stæði
höllum fæti i samkeppninni um
athygli þess fólks, sem kemur í
bókaverzlanir í leit að lestrarefni,
hafandi ekki upp á annað að
bjóða auganu en myndlausa for-
síðu með smáletruðu efnisyfirliti.
En þrátt fyrir þetta hefur Or-
val haldið velli í þessari hörðu
samkeppni og hefur nú fullan hug
á að herða róðurinn. — Og er
þá komið að þvi að geta annars,
sem segja má að marki tímamót
í sögu Orvals.
Undirritaður, sem verið hefur
ritstjóri Orvals frá upphafi, í
góðri samvinnu við eigendur þess
og útgefendur, tekur nú útgáfuna
að öllu leyti í sinar hendur. Les-
endurnir munu sjálfsagt láta sig
litlu varða þessi eigendaskipti, og
þeim mun minna sem ritstjórinn
verður sá sami áfram og þvi tæp-
ast stórfelidra breytinga að vænta
á efni ritsins. En imdirritaðan
langar þó til að nota þetta tæki-
Framhald á 2. kápusíSu.
STEINDORSPRENT H.F.