Þingtíðindi Alþýðuflokksins - 29.11.1952, Qupperneq 40

Eins og kunnugt er, var svo hervarnarsamningur þessi
undirritaður 5. maí 1951, og á flokksstjórnarfundi 4.
október 1951, var efirfarandi ályktun samþykkt með
24 samhljóða atkvæðum:
„Vegna hins alvarlega og hættulega ástands í al-
þjóðamálum, cg eins vegna þess að Island er aðili
að Atlantshafsbandalaginu, hefir öðlazt þar rétt til
varna af hálfu bandalagsins, og tekið þar á sig skyldur,
samþykkir stjórn Alþýðuflokksins að staðfesta álykt-
un þingflokksins frá 28. apríl s.l. um að gera samn-
ing þann um hervernd Islands og stjórn Banda-
ríkjanna í umboði Atlantshafsbandalagsins 5. maí
1951.“
Síðan var þessi hervarnarsamningur staðfestur af Al-
þingi og greiddu allir þingmenn flokksins atkvæði með
því.
Um þetta mál var gleðileg eining og samstaða innan
stjórnar og þingflokks Alþýðuflokksins, og ekki er
annað vitað en að flokksmenn yfirleitt hafi látið sér
það vel líka.
Varnarherinn kom síðan til landsins og hefir dvalizt
hér síðan. Eg hefi í þingsetningarræðu minni minnzt
nokkuð á dvöl hersins, og vandamál í sambandi við
hann, og sé ég því ekki ástæðu til þess að fjölyrða hér
um það frekar.
Utanríkismálastefna Alþýðuflokksins, eins og allra
annarra jafnaðarmannaflokka, hlýtur fyrst og fremst
að vera miðuð við það tvennt, að tryggja frelsi lands-
ins og vinna að friði í heiminum. Þessvegna hefir flokk-
urinn viljað styðja að þátttöku Islands í Sameinuðu
þjóðunum, og vill, að fulltrúar landsins leggi þar sitt
lóð á vogarskálina, til þess að styðja þar að því, að