Þingtíðindi Alþýðuflokksins - 29.11.1952, Síða 47

Stjórnarandstaða Alþýðuflokksins og barátta hans
til úrbóta.
Það ræður að líkum, að Alþýðuflokkurinn hafi ein-
dregið beitt sér gegn ríkisstjórninni og stefnu hennar.
Sú afstaða var skýrt mörkuð á síðasta flokksþingi, og
■■■. henni hefir verið fylgt fram af miðstjórn, þingflokki og
blöðum flokksins á kjörtímabilinu. Það hefir verið leit-
azt við að draga fram og skýra, hversu stjórnarstefnan
hefir verið ógiftusamleg fyrir allan almenning. Þetta
hefir að sjálfsögðu einkum verið gert í aðalblaði flokks-
ins og þó ekki síður á Alþingi og hafa útvarpsumræður
þaðan einkum átt að leiða í ljós hina ákveðnu, og ég
vil segja rökstuddu andstöðu flokksins gegn ríkisstjóm-
inni og stefnu hennar í innanlandsmálum. Er ég þess
viss, að flokksmenn hafa veitt því athygli og yfirleitt
verið mjög sammála gagnrýni flokksins meðal kjósenda
landsins, ekki sízt þegar þess er gætt, hversu mikið form-
legt þingfylgi hún hefir og það þinglið greiðir henni at-
kvæði, þó með misjafnri gleði og ánægju.
En það var vissulega ekki nægilegt að gagnrýna ríkis-
stjórnina og stefnu hennar, þó það V'æri nauðsyn, til
þess að reyna að opna augu kjósendanna fyrir óheilla-
stefnu hennar og áhrifum þeim, er hún hlaut að skapa.
Það varð einnig og ekki síður að bera fram raunhæf
og vel studd mál, er orðið gætu til þess að létta þyngstu
byrðunum af þeim, er versta hafa afkomuna og tryggja
lífskjör almennings eftir því, sem frekast væri kostur.
Þessarar jákvæðu hliðar stjórnarandstöðunnar hefir
þingflokkurinn reynt að gæta af fremsta megni. Skal þá
vikið að þeim málum, er hann hefir flutt á síðustu
þingum í þessu skyni.
Það má með sanni segja, að barátta Alþýðuflokksins
45