Þingtíðindi Alþýðuflokksins - 29.11.1952, Síða 48

frá upphafi hafi fyrst og fremst leitt til þeirrar djarf-
mannlegu sóknar, er hafin var fyrir aukinni félagsmála-
löggjöf, og að sú sókn hafi borið mikinn og giftudrjúgan
árangur. I hvert sinn sem Alþýðuflokkurinn hefir staðið
að ríkissjórn, hefir hann ekkert tækifæri látið ónotað
til þess að sækja fram á þessu sviði. A þennan hátt
urðu til lögin um alþýðu- og almannatryggingar, lög-
gjöfin um verkamannabústaðina, orlofslögin, núgildandi
lög um hvíldartíma háseta. á botnvörpuskipum, og
margskonar fleiri löggjöf, sem hefir orðið alþýðunni
mikils virði.
En þegar áhrifa Alþýðuflokksins gætir ekki lengur
á stjórn landsins, skapazt í þessum efnum kyrrstaða
eða jafnvel afturför. Sú hefh orðið raunin í tíð núver-
andi stjómar. Og' með því ástandi breikkar það bil,
sem er á milli Islands og nágrannalandanna í þessum
málum, bil sem var oft áður eigi mikið og jafnvel stund-
um að þar hallaði ekki á Islendinga.
Það er því næsta eðlilegt og sjálfsagt, að þingflokkur-
inn léti til sín heyra í þessum efnum og bæri fram og
fylgdi fast eftir ákveðnum og vel rökstuddum umbóta-
tillögum.
Skal nú vikið nokkuð að baráttu þingflokksins fyrir
þessum málum á Alþingi.
I þrjú þing í röð hefir flokkurinn flutt frumvarp um
að lengja hvíldartíma skipverja á botnvörpungum upp
í 12 stundir. Tregða hinna sameinuðu íhaldsafla stjórn-
arflokkanna hafa alltaf hindrað samþykkt þessa merka
máls. Og þó að búið sé að ná þessu marki að verulegu
leyti með samningum, og það hafi komið í ljós, að þessi
skipan mála muni alls ekki ofþyngja útgerðinni, og þó
að þetta mál geti valdið áframhaldandi hættulegum
46