Úrval - 01.12.1968, Blaðsíða 53

EDMUND HILLARY
51
Þeir dokuðu við á tindinum um
stundarfjórðung og héldu síðan aft-
ur niður.
Hillary lýsir því, hvernig honum
var innanbrjósts á þessari stundu:
„Fyrsta tilfinning mín var sú, að, ég
fann til mikils léttis, en síðan varð
ég furðu lostinn yfir þeirri heppni,
að mér skyldi auðnast að vinna
þetta afrek, sem svo margir frægir
fjallgöngumenn höfðu keppt að, en
ekki tekizt.“
Þeir Hunt, Hillary og Tenzing
voru síðar aðlaðir af Bretadrottn-
ingu.
Þegar leiðangursmenn komu aft-
ur til Englands, fór Hillary í nokk-
urra vikna fyrirlestrarför, en hélt
síðan heim til Nýja Sjálands og
kvæntist þar unnustu sinni. Daginn
eftir brúðkaupið lagði hann upp í
aðra fyrirlestrarferð ásamt hinni
ungu brúði sinni og í þeirri ferð
heimsótti hann næstum öll lönd
heims og hélt fyrirlestra.
Árið 1953 fékk dr. Vivian Fuchs,
jarðfræðingur og landkönnuður, þá
hugmynd, að gera út leiðangur, sem
færi fótgangandi yfir Suðurheim-
skautslandið, en slíkur leiðangur
hafði aldrei verið farin áður. Hann
bauð Hillary að vera með og hann
þáði boðið.
Þessi leiðangur, sem tókst ágæt-
lega, var þó ekki farinn fyrr en
tveim árum seinna, eða árið 1956.
Að vísu varpaði missætti milli
þeirra Hillarys og Fuchs nokkr-
um skugga á þessa frægðarför, en
aðallega voru það heimsblöðin, sem
gerðu meira úr þessari óvild en efni
stóðu til.
Eins og áður hefur verið sagt, er
það mjög almenn skoðun, að sú
árátta að klífa fjöll sé með öllu til-
gangslaus og gagnslaus. Ef til vill
kann svo að virðast við fyrstu sýn,
en sá sem hefur kynnt sér söguna
af einbeittni, hugrekki og algeru
óttaleysi Hillarys, kemst ekki hjá
því að fyllast aðdáun á manninum.
Með því að sigra Everesttind sýndi
hann yfirburði mannsins yfir nátt-
úruna, og í heimi eins og okkar,
þar sem vísindin eru orðin einskon-
ar skurðgoð flestra, er hollt að
minnast manns eins og Hillarys,
sem með manndómsafreki sínu lyfti
andanum yfir efnið.
Til hjálpar bandarískum ökumönnum, sem taka á leigu bifreiðir á
hinum brezku Bahamaeyjum úti fyrir strönd Ameríku, getur að líta
spjald, sem er á áberandi stað á mælaborðinu. Á því stendur: „VERIÐ
VINSTRISINNAÐIR 1 HUGSUN.
Walt Day.
Brúðguminn: „Það, sem gerir mig óttasleginn gagnvart hjónaband-
inu, er ekki nýr munnur til viðbótar til þess að fæða .... heldur
nýr munnur til þess að hlusta á.“