Ársrit um starfsendurhæfingu - 2024, Page 21

VIÐTAL
svona tuttugu manna hóp í einhverjum sal
þar sem allir væru með kulnun. En þessu
reyndist allt öðruvísi farið. Um er að ræða
einstaklingsmiðaða þjónustu sem sniðin er
að styrkleikum og þörfum hvers og eins.
Ég hafði hitt sálfræðing áður en ég fór í
þjónustu hjá VIRK vegna þessarar vanlíðun-
ar minnar. Hann hafði bent mér á að ég væri
að stefna í kulnun en ég trúði því bara ekki.
Eftir að ég var komin í VIRK hélt ég áfram
að hitta sálfræðinginn og hann gaf mér
verulega góð ráð. Sagði mér að kynna mér
vel hvað væri í boði. Ég vildi klárlega halda
áfram að hitta sálfræðinginn, það gerði mér
gott og hjálpaði mér mikið.

Svo hafði vinkona mín bent mér á námskeið
hjá Primal Iceland í Skeifunni. Námskeiðið
heitir: „Sigrum streituna“, það reyndist mér
frábærlega. Ég mæli eindregið með þeirri
stöð fyrir alla þá sem upplifa streitu. Ég er
ennþá að mæta þar í tíma.
Á fyrrnefndri stöð er tengd saman hreyfing
og andleg líðan og metið hvers konar
hreyfing hentar hverjum og einum hverju
sinni. Ég stundaði mikið sund þegar ég var
krakki og hef jafnan synt meira og minna,
það hjálpar alltaf. Og svo voru það göngu-
ferðir. Ráðgjafinn benti mér á það í fyrsta
tíma að það væri gott fyrir mig að fara út að
ganga. Og með tárin í augunum fór ég út
að ganga meðfram sjónum fyrstu dagana.
Þetta dugði vel.
Um haustið fór ég á tvö námskeið í samráði
við ráðgjafann. Annað heitir: „Að setja mörk í
lífi og starfi“ og var á vegum Steinunnar Ingu
Stefánsdóttur. Ég fann að þetta var eitthvað
sem mig vantaði og vildi vera góð í. Það
námskeið gagnaðist mér mjög vel. Ég fékk
þar tæki og tól en það var algerlega undir
mér sjálfri komið hvort ég gæti nýtt þau. Ég
byrjaði á að nýta kunnáttuna í að setja mörk
og segja nei við mitt nánasta fólk sem þekkir
mig vel. Og svo stækkuðu verkefnin.
Síðasta námskeiðið sem ég sótti var „ACT-
að bættri líðan“ hjá Rúnari Helga Andrasyni
sálfræðingi. Það var frábært. Þar fékk ég
fleiri tól til að nýta mér og geri enn. Einkum
fannst mér hjálplegur undirbúningur fyrir
það að fara aftur að vinna.“
Stuðningsnet og úrræði VIRK
skiptu sköpum
Stefndir þú frá upphafi að því að fara aftur
á sama vinnustað?
„Ég fann frekar fljótt að ég hafði þörf fyrir að
fara aftur á sama stað. Ég var búin að vera
þar svo lengi og átti svo þar marga góða vini.
Þegar leið á þá átta mánuði sem ég var í
þjónustu hjá VIRK fór ég að fara í heimsókn
á vinnustaðinn til að halda sambandi
við fólkið. Ég sótti líka deildarfundi. Loks
byrjaði ég í 20 prósent starfi í byrjun
nóvember 2021.
Ég viðurkenni að ég var dálítið kvíðin að
koma til baka. Ég fór ekki fyrr en ég fann að
ég var tilbúin og þá í samráði við ráðgjafinn
og stjórnendur á vinnustaðnum. Ég fékk
mikinn stuðning og það var lykilatriði í
mínum bata. Einnig það að fá að stýra sjálf
hvenær ég kæmi til vinnu og hversu mikið
starfshlutfall ég treysti mér í. Ég fór ekki í þau
verkefni sem ég hafði áður verið að sinna
en er eigi að síður áfram verkefnastjóri og í
sama umhverfi.
Þegar ég kom aftur til starfa sat ég svo í
bílnum úti á bílastæði heillengi og felldi
nokkur tár – svo kom kjarkurinn. Það var
sérstök tilfinning að koma aftur. Ég upplifði
sterkt að ég var á sama stað, innan um sama
fólkið en ég sjálf var breytt. Einkum fann ég
þetta þegar frá leið og starfshlutfallið jókst.
Þegar ég kom
aftur til starfa sat
ég svo í bílnum úti á
bílastæði heillengi og
felldi nokkur tár – svo
kom kjarkurinn. Það
var sérstök tilfinning
að koma aftur.
Ég hafði þroskast mikið og farið í rækilega
sjálfsskoðun, sjálfstraust mitt hafði vaxið
og sjálfsmyndin batnað. Ég hef aldrei verið
í jafn góðu jafnvægi og ég er núna. Ég held
að ég sé miklu betri starfskraftur fyrir vikið
heldur en ég var áður. Þótt þetta hafi verið
óskaplega erfitt og ég myndi ekki óska
neinum að ganga í gegnum þessa reynslu
þá er ég samt mjög þakklát því ég græddi
heilmikið. Það gerðist ekki síst fyrir tilstilli
VIRK. Stuðningsnet og úrræðin þar skiptu
sköpum, ég gat nýtt mér þau afskaplega vel.
Varstu lengi í sambandi við ráðgjafann
eftir að þú fórst að vinna?
„Við vorum í sambandi í tvo mánuði eftir að
ég hóf störf og í boði var að hittast áfram en
mér fannst kominn tími til að standa á eigin
fótum. Ég ákvað hins vegar að halda áfram
að hitta sálfræðinginn minn.“
Og hvernig er þá staðan hjá þér núna?
„Miklu, miklu betri. Í hugum annarra snjóar
fljótt yfir þetta en fyrir mig var starfsendur-
hæfingarferlið hjá VIRK umbylting. Ég hef
verið ófeimin að ræða hvað mér líður miklu
betur og hvað ég er þakklát. Þá finn ég sterka
samkennd og hvað fólk samgleðst mér.“
Texti: Guðrún Guðlaugsdóttir
Mynd: Lárus Karl Ingason
21virk.is