Úrval - 01.02.1971, Síða 33

30
farar úr hópi sjö annarra væntan-
legra geimfara, sem allir höfðu
gengizt undir sömu þjálfun fyrir
hugsanlegar ferðir út í geiminn.
Hann er eini geimfarinn af þessum
sjö, sem enn stundar geimferðir.
Þótt hann sé núna 47 ára gamall,
er kraftur hans og leikni óskert.
Starfið gerir miklar kröfur til hans,
þess vegna verður hann oft að vera
við þjálfun í 16 klukkustundir á
sólarhring.
Það er mörgum undrunarefni,
hvers vegna Shepard vildi fara í
þessa síðustu geimferð sína með
Apollo 14. þann 31. jan. Hann þarf
ekki meiri frægð, hann er ein af
hetjum Bandaríkjanna. Hann hefur
góða stöðu hjá Geimferðastofnun-
inni við að þjálfa geimfara. Nokk-
ur síðustu árin hefur hann þó ekki
getað flogið, ekki einu sinni flug-
vél, vegna smávegis lasleika. Auk
þess hefur hann lagt allmikið fé í
banka og arðvænlegar fjárfesting-
ar, þess vegna gat hann horft með
ánægju til framtíðarinnar og lifað
góðu lífi, þegar hann næði miðjum
aldri.
Shepard lætur lítið uppi um
ástæðuna fyrir því að vilja fara til
tunglsins. ,,Ég er tæknimaður, véla-
verkfræðingur með sérþekkingu á
flugvélum," segir hann. „Geimferð-
um verður að halda áfram. Þær
eru í mínum verkahring.“
Það sem Shepard á við er, að
hann fór í geimferðina vegna þess
mikla tækifæris sem hann fékk, er
honum var boðið að fara í hana.
Ekkert gat hindrað hann í að fara,
TJRVAL
FIMMTI MAÐURINN ...
þar sem hann hefur ekki farið í
geimferð síðan 1961 sér til mikill-
ar mæðu.
Eftir að hann fór í fyrstu geim-
ferðina, bjóst hann við að fara
bráðlega í fleiri og til stóð, að
hann færi með einu Gemini geim-
faranna. En þá kom skyndilega
babb í bátinn, sem gjörbreytti öllu
lífi hans. í ljós kom að hann þjáð-
ist af smávegis sjúkleika í eyra, og
hann var látinn hætta við ferðina.
,,Ég fann stöku sinnum fyrir ör-
litlum svima, sem rétt kom og fór,“
segir Shepard. Læknar Geimferða-
stofnunarinnar komust að raun um,
að hann þjáðist af frekar algeng-
um sjúkleika, sem lýsir sér á þann
hátt, að mikil vökvamyndun verður
Seinna versnaði honum og þá hélt
hann, að hann gæti ekki flogið
framar.
Þá bauðst honum ábyrgðarmikið
starf við Geimferðastofnunina og
það varð honum til mikillar hjálp-
ar. Ákveðið var að fjölga geimför-
unum og þess vegna þurfti að þjálfa
þá og skipuleggja væntanlegar
ferðir þeirra. Shepard varð for-
stöðumaður fyrir stofnuninni, sem
þjálfaði geimfarana, hann fylgdist
með þjálfun þeirra og greiddi úr
vandamálum sem upp komu. Hann
varð mikilvægur maður og hafði
hönd í bagga, þegar nýir geimfarar
voru valdir.
Shepard reyndist hinn hæfasti
maður í þetta starf. Hann var lag-
í innra eyranu. Hún veldur síðan
skertri heyrn og stundum svimatil-
finningu. Þetta er mjög alvarlegt
fyrir flugmann. Læknarnir bönn-
uðu honum að fara í fleiri geim-
ferðir, og hann mátti aðeins fljúga
venjulegum flugvélum, ef aðstoð-
armaður var með honum.
Þetta var mikið áfall fyrir Shep-
ard, sem bæði var duglegur, kapps-
fullur og hreykinn, og erfitt fyrir
mann sem var frábær reynsluflug-
maður og leikinn geimfari. Þetta
áfall hlaut því að hafa varanleg
áhrif á hann. Um þetta sagði hann:
„Ég varð auðvitað fyrir miklum
vonbrigðum, en huggaði mig þó
við það, að mér mundi síðar batna.