Úrval - 01.11.1971, Qupperneq 21

HANN LIFÐI MARTRÖÐ í SJÖ MÁNUÐI
19
Skæruliðarnir eru komnir úr öll-
um stéttum þjóðfélagsins. Þeir eru
verkamenn, eða úr verkamanna-
fjölskyldum til prófessora við há-.
skóla, menntaskólanemar, karlar og
konur. Verðirnir sem gættu Fly
voru flestir ungir menn úr mið-
stétt, konur á menntaskólaldri og
einstaka eldri maður, og þá gjarn-
an með dulítið glæpamannslegt yf-
irbragð.
Fly var þegar í stað sakaður um
að vera CIA-sendimaður í Uruguay.
Sem sönnun þess drógu þeir upp
upplýsingarit um jarðvegsfræði,
sem Fly hafði þá nýlega gefið út,
og grúfðu sig yfir innihald þeirrar
bókar. Ekkert kom þó fram í henni,
sem gæti bent til þess að höfundur-
inn væri njósnari. Þá rannsökuðu
þeir pappíra hans og skilríki öll að
leita að sönnunum um njósnir Flys,
en að lokum þóttust þeir vissir um
að Fly væri ekki hættulegur.
„Ég er hérna að vinna í boði
stjórnar ykkar til þess að hjálpa
landi ykkar,“ sagði Fly aftur og
aftur, „ég er ekki pólitíkus og ég
kem ekki hingað í þeim tilgangi að
gera nokkrum manni illt.“
Þótt hann væri yfirheyrður næst-
um því daglega um langa hríð, þá
gerðu skæruliðarnir honum aldrei
líkamlegt mein. Nú hafði Fly gert
sér grein fyrir því, að hann var á
meðal atvinnumanna, raunveru-
legra, harðsoðinna uppreisnar-
manna. Fylgsnið var samastaður
fyrir æfingar byltingarmanna er
neðanjarðar urðu að starfa og
geymsla fyrir vopn þeirra. (Fly
heyrði oft byssuglamur og skrölt, er
verið var að hlaða og afhlaða vöru-
bíla byssum). Milli funda fræddu
ungir byltingarmenn Fly um banda-
ríska heimsvaldasinna, sem þeir
sögðu að þrúguðu þá og kúguðu með
stórfyrirtækjarekstri sínum og pen-
ingapólitík.
AÐ BERJAST FYRIR LÍFINU
Og Claude Fly lá í rólegheitum í
bæli sínu í búrinu gersamlega óvit-
andi um það sem á gekk í heiminum
í kringum hann, öll blaðaskrifin um
hann. Hann velti fyrir sér næstu
framtíð sinni.
Það var ekki að efast um, að
Tupamaros hötuðu Bandaríkin, og
sem gísl þeirra var Fly auðveld
bráð. „Ég sá að það var engin fær
undankomuleið úr fangelsi þessu,“
segir Fly, „aldrei færri en tveir
Tuparmaros gættu mín hverja
stund.“ Hann gerði sér ekki vonir
um annað en að lifa þetta af, og
hann kom sér niður á tvö atriði að
fara strangt eftir í fangavistinni.
Hið fyrra var að leggja stund á
harðan, persónulegan aga til þess
að viðhalda líkamlegri heilsu og
andlegu heilbrigði. Hann fann þeg-
ar til giktar eða stirðleika í hnján-
um vegna hinnar röku vistarveru,
og þess vegna fór hann að ganga
fram og aftur í búri sínu, og gera
armæfingar, nokkrum sinnum á dag.
Og þar sem Fly var mjög kirkju-
rækinn maður og einlægur í guðs-
trú sinni, þá fór hann fram á að fá
biblíu að lesa. Loksins komu skæru-
liðarnir með Nýja testamentið í
pappírskiljubroti. Hann las síðan
við daufan bjarma ljósaperunnar,
rifjaði upp og hafði yfir með sjálf-
um sér þá kafla í þeirri helgu bók,