Víðförli - 01.12.1952, Blaðsíða 19
HEILÖG SKÍRN
81
kynið, hann verður páskalambið, sem táknar köllun og útvalningu
allra manna til lífs með Guði. Páskalamb hins gamla sáttmála
hafði verið tákn hinnar sérstöku og einskorðuðu köllunar ísra-
els, það var innsiglið á útvalningu hans og jafnframt tákn samfé-
lagsins um þessa útvalningu. Heilög kvöldmáltíð tekur í kirkj-
unni hlutverk páskamáltíðarinnar. En hún er meira en tákn og
meira en ímynd innbyrðis samfélags um eina köllun. Hún er
jafnframt og fyrst og fremst samneyti við hinn krossfesta og
upprisna Drottin.
En í hinum gamla sáttmála var einstaklingurinn innlimaður inn
í hið helgaða samfélag með umskurninni. Með henni voru börn
hinnar útvöldu þjóðar vígð Guði til eignar. Það er auðsætt, að
sú skírn, sem Jesús býður kirkju sinni að framkvæma meðal allra
þjóða, tekur sæti umskurnarinnar. Skírnin er einstaklingnum til
lífstíðar innsigli hins nýja sáttmála í blóði Guðs sonar, hið sam-
eiginlega auðkenni allra þeirra, sem kallaðir eru til þeirrar arf-
leifðar, sem hann hefur ánafnið hinum „mörgu“, mönnunum, hún
er innlimun inn í hinn nýja Guðs lýð, hið nýja mannkyn. Þannig
vikur Páll að skírninni í Kol. 2,11 og Gal. 3,27—28. En hann
bendir jafnframt á, að skírnin er hvað gildi snertir ósambærileg
við umskurnina. Skírnin er meira en ytra tákn, meira en auð-
kenni þeirra, sem hafa verið gjörðir aðilar að hlnum nýja
sáttmála, vegna þess að hún er verk hins lifandi Krists sjálfs,
skapandi tileinkun þess hjálpræðis, sem í eitt skipti fyrir öll
er orðin staðreynd í honum, og jafnframt sívirkur veruleiki fyrir
atbeina hans. Það er vert að lesa orð Páls í samhengi (Kol. 2,
11—12) : Því að í honum (Kristi) býr öll fylling guðdómsins
líkamlega og þér hafið, af því að þér heyrið honum til, öðlast
hlutdeild í þessari fylling, enda er hann höfuð hvers konar tign-
ar og valds. Af því að þér heyrið honum til, eruð þér og um-
skornir umskurn, sem ekki er með höndum gjörð, við það að af-
klæðast holdslíkamanum, sem er umskurn Krists, — því að þér
voruð greftraðir með honum í skírninni. -—- Og af því að þér heyr-
ið honum til, voruð þér einnig með honum uppvaktir fyrir trúna,
sem Guð kemur til leiðar, sá er uppvakti hann frá dauðum.