Búnaðarrit - 01.01.1952, Page 76
74
B Ú N A Ð A R R I T
Er þáð bæði vegna þess, að á Rangá er færra tvi-
lembt og dilkar yfirleitt léttari. Líklega er Rangár-
féð ekki nógu mjólkurlagið og aulc þess er þar við-
höfð mikil skyldleikarækt, en allmikil skyldleika-
rækt er líka í Svanshólsfénu. Undanfarn ár hafa verið
mjög erfið á Austurlandi fyrir sauðfé, svo lítt er að
marka arðinn, til þess að dæma gæði fjárins eftir hon-
um. Rangárféð virðist miklum kostum búið, miðað
við fé yfirleitt á Út-FIjótsdalshéraði, eftir hrútum að
dæma á sýningum, enda gefur það allgóðan arð, mið-
að við það, sem þar gerist.
Þykkvabæjarbúið.
Um það þarf ekki að fjölyrða hér, þar sem það
hefur verið lagt niður og ræktun stofnanna heldur
ekki áfram undir eftrliti. Þingeyska féð þar var á-
gætum kostum búið og gaf miklar afurðir. Kleifaféð
var einnig allgóður stofn.
Stafafellsbúið.
Vænleiki ánna á Stafafelli fer heldur vaxandi.
Arður eftir á fer þar líka vaxandi og hefur verið þessi
ár um 15 kg. Verður að telja það sæmilegt, miðað við
það fóður, sem þessar ær fá, rúmar 50 fe. á ári. Sum
búin hafa minni afurðir eftir á árið 1948—49, heldur
en hin árin, þrátt fyrir meiri fóðureyðslu. Vorið var
þá með afbrigðum kalt og illviðrasamt fram undir
Jónsmessu. Á Stafafelli tókst að fá næstum því jafn-
væn lömb 1949 eins og hin árin, þrátt fyrir lítið meiri
fóðureyðslu en venjulega. Er það eflaust mest því að
þakka, að vorið 1949 var 20 ánum, sem fyrst áttu að
bera, ekki sleppt fyrr en eftir að þær voru bornar, en
hinum sleppt til fjalla, eins og venja er þar, nokkru
fyrir burð. Þessar 20 ær, sem báru i húsi, gerðu mun