Búnaðarrit - 01.01.1952, Side 102
100
BÚNAÐARRIT
hafa reynzt, miða ég einkum við, hvað ær undan þeim
hafa reynzt arðsamar, átt feit og þung lömb, og þar
næst, að ærnar væru vel byggðar, þolslegar, fríðar
og ullargóðar.
Árið 1931 fenguin við Kára, fjórða hrútinn frá Hól-
um. Ég tel liklegt að hann hafi verið af hreinu Möðru-
dalskyni, þó sennilega undan hrút frá Páli á Grund á
Jökuldal. Páll á Grund er tengdasonur Stefáns í Möðru-
dal. Þorbcrgur taldi að Möðrudalsfjárkynið væri
hreinast þar síðan féð í Möðrudal hlandaðist Þing-
eysku fé. Árið 1933 ólum við upp lirút, „Prúð“ að
nafni, undan Kára.
Móðir hans var mjög lík beztu ánum undan Mána
og Dal, líka var hún einna minnst hlönduð öðru fé.
Móðir hans var fremur smá en mjög holdgóð, þegar
hún var lamb var liún feitari en öll hin Iömbin.
Okkur þólti Prúður hafa flesta kosti til að bera af
öllum lambhrútunum, líka líktist hann mest af lamb-
hrútunum bezta gamla Möðrudalsfénu. En hann var
ekki stór, en sá galli var á honum og móður hans, að
þau voru ullarlitil. Kári var það einnig, þess vegna
vildum við fá ullargóðan hrút, og árið 1937 fengum
við hrútinn Vagn frá Vagnsstöðum.
Vagn var undan hrút frá Möðrudal, sem fenginn var
þaðan eftir að húið var að blanda það Þingeysku le.
Þessi Möðrudalshrútur var mjög ullarmikill og stór,
líktist mjög þingeysku fé.
Árin 1938—40—43 höfðum við heima alda hrúta
undan Vagnsstaðahrútnum og undan beztu ánum
okkar (Hænir og Ljóma).
Árið 1941 fengum við Fellshrútinn lánaðan. Hann
var af Möðrudals-þingeysk hlönduðu kyni. Árið
1945 fengum við Goða lánaðan, hann var undan
Fellshrútnuin, en undan á, sem við áttum, og líktist
henni mjög.
Árið 1942—47 höfðum við Loga undan Brekkuhvít,