Búnaðarrit - 01.01.1952, Side 243
BÚNAÐARRIT
241
Nautgriparæktarráðunauturinn.
Þar sem enginn sótti um start'ið, er það var aug-
lýst á árinu 1950, varð það úr, að ég sæi um það þetta
ár, en væri laus við að þurfa að mæta á sýningum,
og mætti ég lcaupa mér þá aðstoð, sem ég teldi mig
þurfa til að rækja það sómasamiega.
Ég fékk Hjalla Gestsson, ráðunaut Búnaðarsam-
bands Suðurlands, til að mæta á sýningunum á svæði
Búnaðarsambands Suðurlands, Ólaf Stefánsson, ráðu-
naut Búnaðarsambands Kjalarnesþings, til að mæta
á sýningum á starfssvæði sínu og Eyvind Jónsson,
ráðunaut í færslu búreikninga, lil þess að mæta á
sýningunum í Borgarfirði. Þessir þrír héldu því sýn-
ingarnar og mættu á þeim sem oddainenn fyrir mína
-cða Búnaðarfélagsins hönd.
Á sýningum undanfarið hef ég lagt höfuðáherzlu
á það að tryggja, að þeir gripir, sem mér hefur virzt
að hel'ðu mesta afkastamöguleika, yrðu notaðir til
kynbóta, því lieí' ég ekki tekið tillit lil þess í dómum
mínum, hvort gripurinn væri hyrndur eða kollóttur,
livernig hannværi litur, eða hvernig hannværi byggður.
Einungis hefur verið reynt að taka tillit til þcss, ef
um áberandi byggingargalla hefur verið að ræða, og
þá á þann veg, að fella þær skepnur frá verðlaunum,
sein þá höfðu. Þetta hefur mörgum þótt galli og sumir
viljað setja bygginguna í fyrstu röð, þegar gripir
eru dæmdir. En fram að þessu tel ég, að við höfum
ekki haft efni á því að nota ekki í kynbótastarfinu af-
kastamikla gripi, þótt gallaðir væru að byggingu, þvi
að víða liafa t. d. þær kýr, sem geta breytt svo miklu
fóðri í mjólk, að þær geti skilað 4000 kg ársnyl, verið
svo fáar, að þólt þær altar ættu kvígur og undan þeiin
öllum væri alið, fengist samt ekki nema hluti af þeim
kvígukálfum, sem ala varð til viðhalds stofninum. Nú
16