Búnaðarrit - 01.01.1952, Page 302
300
BÚNAÐARRIT
orðin svo löng, að mér þykir hlýða að skiljast ekki
við þetta efni öðru vísi en geta nokkurra merkra fé-
lagsmálaforkólfa á þessu sviði. Eg vil þá fyrst minnast
Eyjólfs Guðmundssonar, bónda og rithöfundar á Hvoli
í Mýrdal. Honum ber sérstaklega að þakka það, að
hann var einn af forgöngumönnunum um stofnun
þessa elzta nautgriparæktarfélags hér á Suðurlandi,
Nf. Dyrhólahrepps. Hann var auk þess í fjölda mörg
ár í stjórn félagsins, og varð það á þeim árum, og er
cnn, iclag allra húandi manna í hreppnum. Árangr-
inum af þessari starfsemi hefur verið lýst hér að
framan, og vona ég nú, að börn eða sveitungar Eyjólfs
taki upp merkið og haldi því hátt næstu 50 ár.
Þá vil ég minnast Helga Haraldssonar, bónda á
Hrafnkelsstöðum í Hrunamannahreppi. Hann hefur i
fjölda mörg ár verið í stjórn Nf. Hrunamannahrepps
og unnið þar mikið starf af sínum kunna áhuga, ósér-
plægni og óeigingirni. Honum má fyrst og fremst
þakka það, hvað Kluftakynið hefur náð mikilli út-
breiðslu og livað áunnizt hefur um framræktun þess
í Hrunamannahreppi. Helgi hefur smitandi trú á við-
fangsefnum sínum, og þyrftu hans líkar að vera víða
þar, sem bezt þroskast ótrúin á öll félagsleg átök.
1 nautgriparæktarfélagi Hraungerðishrepps hafa
margir ágætir raenn lagt hönd á plóginn á undanförn-
um áratugum. Þar hefur t. d. um áratuga skeið verið
eftirlitsmaður Sveinbjörn Björnsson, bóndi í Uppsöl-
um. Hann hefur unnið þar merkilegt starf, og hygg
ég, að hann eigi varla sinn líka sem eftirlitsmaður.
En sá maður, sem hefur haft mest að segja í félaginu
síðastliðin 10 ár, er formaður þess, ólafur Árnason,
hóndi i Oddgeirshólum. Hann er einhver allra áhuga-
samasti kynbótafrömuður á sviði nautgriparæktar,
sem ég þekki, og fylgist með öllum nýjungum í naut-
griparækt af stökustu árvekni. Honum má þakka