Búnaðarrit - 01.01.1952, Síða 317
BÚNAÐARRIT
315
var að. Mér leizt þannig á Vígaskútudæturnar, að ekki
væri líklegt, að þær bættu og yrðu mæðrabetrungár.
En það verður að rannsakast fyrir svningarnar sum-
arið 1952, enda þá hægt, þar sem þá verða skýrslur
frá 1951 uppgerðar. En ég hygg, að Vígaskúta bæti
ekki, enda þótt hann sé bæði vel ættaður og vel byggð-
ur og mundi fá mjög háa einkunn fyrir byggingu.
Allt öðru máli gegnir um Kolsdæturnar. Þær eru að
vísu verr byggðar bæði á malir og þó sérstalclega hvað
útlögur og rými snertir, því að þar vantar þær, en þær
eru sýnilega góðar kýr svo lil allar og hafa eðli til þess
að umsetja mildu meira fóður í mjólk en dætur Víga-
skútu. Ég hygg, að það muni sýna sig, að dætur hans
bæta meðalkúna eyfirzku og taka mæðrum sínum yfir-
leitt fram, þegar samanburður á þeim við mæður
þeirra verður gerður. En trúlegt er, að þær hafi varla
nógu feita mjólk. Kolur er, að því er ég bezt gat séð,
framtíðar naut, sem á eftir að setja varanleg spor i
Eyjafirðinum, og þó eru dætur hans of grannbyggðar
og með of ljótar malir, en þær verða arðsamar og arð-
samari en Skútudæturnar.
Ég varð fyrir vonbrigðum með Vígaskútudæturnar,
en Kolsdæturnar uppfylltu þær vonir, sem ég gerði
mér um þær 1948, er ég sá Ivol fyrst.
Nautgriparæktarfélögin.
Starfsemi félaganna liefur verið með líkum hætti
og undanfarin ár, og sést af skýrslu I. samanburður á
starfseminni og mcðal fulhnjólka kú síðustu 10 árin.
Af honum sést, að bændum í félögunum hefur farið
fækkandi, en kúaeign þeirra hefur aukizt. Þetta stend-
ur í sambandi við hvort tveggja, að kúabúin hafa
stækkað — kúafjöldinn í landinu aukizt — og að lagzt
hafa niður félög í kúafáum sveitum, en önnur ný