Vísir - 24.12.1943, Blaðsíða 1

JÓLABLAÐ
1043
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
&
4
4
4
*
4
4
4
&
4
4
4
4
*
&
4
4
4
&
CLEOI 1
jéLABIIfiLIIIÐIMe
„Enginn hefur nokkurn tíma séð Guð. Sonurinn ein-
getni, sem hallast að brjósti föðurins, hann hefur veitt
oss þekking á honum.“
Þetta eru niðurlagsorðin í lofgjörð Jóhannesar post-
ula yfir gjöf jólanna. Sú lofgjörð er í upphafi guðspjalls
hans, og er ásamt 2. kap. Lúkasarguðspjalls aðalthug-
unarefni allra kristinna manna á jólunum. Lokaorðin
hjá Jóhannesi benda til þeirra miklu umskipta i sögu
mannanna, sem jótin tákna: Oss var veitt þekking á Gu.ði.
Enginn hefur séð Guð, hann er og verður hulinn dauð-
legum augum. Aldrei munu vísindin fá oss þau tæki í
hendur, að vér sjáum Guð, eins og víddir og veraldir
geimsins Ijúkast upp fyrir oss með aukinni tækni. Hann
er jafn hulinn og ósýnilegur eins og nafnið sem þú elsk-
ar, er hulið hjarta þínu. Láttu læknana gegnumlýsa þig.
Láttu þá rannsaka hverja frumu heilans. Þeir finna ekki
neitt. Þeir finna ekki minnstu merki nafnsins sem þar
er skráð. Og þó lifir það í vitund þinni. Þó mótar það
drauma þina. Þó er það þetta nafn, sem stjórnar ákvörð-
un þinni og athöfn. En það veit enginn í heiminum. Og
enginn getur komizt að þvi fyrr en þú segir það sjálfur.
Ekkert getur afhjúpað það, sem innra með þér býr, nema
orðið af munni þínum. Og ef orð tengist athöfn, þá hef-
urðu opinberað hugskot þitt svo sem verða má.
Getur þetta ekki verið mynd af því, sem felst i orðum
jólaguðspjallsins: „Orðið varð hold og bjó með oss.“ Jes-
ús er það orð og athöfn Guðs, sem veitir oss þekking á
honum. Vér finnum ekki Guð. Himinn og jörð rúma hann
ekki. Hann er í öllum hlutum og yfir öllum hlutum. öll
sú tilvera, sem manninum er skynjanleg, er ekki meira
i tilveru Guðs en dropinn er í hafinu. Hvernig ættum vér
svo að finna hann, skilja hann? Getur dropinn sagt: Eg
vil rúma hafið? Getur fisið sagt: Eg vil umlykja geim-
inn? Nei, vér fáum ekki fundið hann. Sú almáttuga hugs-
un, sem er hjarta tilverunnar, sá eilífi kærleikur, sem
umfaðmar þessa tilveru, Guð, sem enginn hefur séð, verð-
ur ekki þekktur, nema hann birti sig sjálfur, nema hann
komi til móts við oss á þann hátt, sem vér fáum skilið.
Það gerði hann í Jesú Kristi. Það er fagnaðarefni jól-
anna. Nú vitum vér hvernig Guð er. Hann er ekki lengur
hjúpaður í ógagnsætt myrkur. Vér vitum, þrátt fyrir allt,
hvílikur sá er, sem máttinn hefur. Það eru augu Jesú.
sem horfa niður til vor úr himninum. Það er lijarta Jesú,
sem slær á bak við allt. Það er hönd Jesú, sem stýrir þess-
um heimi. Ef þú veizt þetta, veiztu þá ekki allt, sem þú
þarft að vita, um eðli þeirrar tilveru, sem þú lifir i, enda
þótt hún sé stundum harla torskilin?
Orðið varð hold. Guðssonur bjó með oss. En það var
ekki stór hópur manna, sem gat sagt: Vér sáum dýrð
hans. Það voru þeir, sem „tóku við honum“. Kaífas, Heró-
des og Augústus keisari vissu jafnlítið um Guð eftir sem
áður. Þeir voru jafn blindir og þeir áður voru, jafn alls-
lausir, jafn óttaslegnir gagnvart ógagnsæu myrkri himn-
anna. Menntunar- og menningarhroki þeirra tíma var
jafn ófús á að læra hjá Kristi eins og ævinlega, á öllum
timum. Þeir einir, sem veittu Jesú viðtöku auðguðust af
honum, öðluðust nýja og fagnaðarríka þekking á Guði.
Þeir sáu dýrð Guðs. Þeir fengu rétt til þess að verða
Guðs börn. Þeir fundu ekki aðeins aðdáunarverðan, spak-
an meistara. Þeir sáu himnana opna. Þeir fundu Guð.
Þetta er eins enn í dag. Jesús nálgast þig á þessum
jólum og býður þér leiðsögn sína. Gakk til móts við hann.
Fylg honum eftir á ferli hans, eins og hann er rakinn
í guðspjöllunum. Hugsaðu þér að þú sért einn af þeim
Í2, sem fylgdu honum eftir, sáu það, sem hann gerði og
heyrðu það, sem hann talaði. Þeir sáu ekki hver hann
var allt í einu, sumir e. t. v. ekki fyrr en eftir langa stund.
En þekkingin, sem þeir öðluðust hjá honum, varð þeim
öllum meira virði en lifið. Enginn hefur nokkurn tima
leitað með leiðsögn hans án þess að finna.
Ef til vill átt þú eitthvert leikfang frá barnsárum þín-
um. Einu sinni var það dýrasta eign þín og æðsta gleði.
Leikurinn er heimur barnsins. En hvað þýðir leikfangið
fyrir þig nú, fullorðinn manninn? Minning er bundin við
það, raunverulegt gildi hefur það ekki. Aðrir hlutir eru
komnir þess i stað: Atvinna þín og afkoma, álit og áhuga-
mál, — heimur fullorðna mannsins. En eitt sinn kemur
sú stund, að þú horfir á þessa hluti eins og þú horfir nú
á gamla leikfangið, sem hátið og gleði bernsku þinnar
byggðist á. Það verður á þeirri stund, þeirri hinstu stund,
þegar jörðin og allt, sem á henni er, hverfur í fjarskann
eins og löngu liðinn leikur, og ókunnur dagur hins eilífa
lífs rennur upp. Þá spyrðu um eitt, þá hugsarðu aðeins
um eitt: Þú spyrð um Guð, þú hugsar um, hvaða þekk-
ingu þú hefur á honum. Þá verður gleði þín mikil, ef
Ijós jólaboðskaparins hefur leitt þig til sannleikans. Guð
gefi þér og þínum þá jólagleði, alik
GLEÐILEG JÓL.
Sigurbjörn Einarsson.
m
&
&
&
&
&
4
4
&
&
&
4
f
4
4
4
s
4
*
é
m
&
iÍÍÍIÍi*AIÍ*AÍ|ÍÍMillAÍlMIÍAÍAÍÍÍÍÍÍ*ÍÍI*A*ÍAIÍIA*#ÍÍ