Morgunblaðið - 17.01.1987, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 1987
SVIPIWIYNDIR ÚR RORGINNI / óiafur Ormsson
t |
„JÓLA, HVAÐ?“
Um jól og áramót er
algengt að skyldfólk,
fjölskyldur og vinir
komi saman. Fer þá
fólk í betri fötin og
svo er bankað upp á og glaðst
eins og verá ber. Fýrsti sunnudag-
ur í nýju ári heilsaði með nýfölln-
um snjó, stillilogni og frosti 2—3
stig og við slíkar aðstæður er
beinlínis hollt að láta bflinn standa
óhreyfðan, ganga þess í stað,
sérstaklega ef ekki á að fara þeim
mun lengra. Upp úr hádegi, fyrsta
sunnudag á nýju ári, voru þó
nokkrir á ferð í næsta nágrenni
Norðurmýrarinnar t.d. á Snorra-
brautinni og á Rauðarárstígnum.
Þar á meðal Geirlaugur Magnús-
son, kennari og skáld, sem hefur
búið á Sauðárkróki undanfarin ár.
Á horni Rauðarárstígs og Njáls-
götu gekk hann uppáklæddur, í
ljósum ullarfrakka með trefil um
hálsinn og pijónahúfu á höfði,
stórstígur og horfði stöðugt niður
á gangstíginn, þannig að ekki er
ósennilegt að hann hafí verið að
ganga frá heilum ljóðaflokki eða
í það minnsta að reka endahnút-
inn á lítið hugljúft ljóð um ástina
eða einmanaleikann. Við hittumst
fyrir framan ljósmyndastofu Þór-
is, og Geirlaugur tók ofan pijóna-
húfuna.
— Blessaður. Og gieðilegt ár.
— Já. Gleðilegt ár. Gaman að
hitta þig. Ég hef ekki séð þig í
nokkur ár. Ertu alltaf að kenna
fyrir norðan, á Sauðárkróki?
— Já. Ég hef verið hér í borg-
inni yfír jólin og áramótin. Er á
förum aftur norður, næstu daga,
sagði Geirlaugur.
Hann var með vörumerkið ef
þannig má að orði komast á milli
varanna, franska Gaulouises-síg-
arettu og næstum útbrunna. Hann
drap í henni og fékk sér aðra og
við ræddum um stund um nýja
árið og það sem kann að vera
framundan. Svo leit hann á úrið
á vinstri hendi. Hann keðjureykti,
fleygði frá sér stubbnum leitaði
að nýrri sígarettu, pakkinn var
búinn og hann hélt áfram för sinni
eftir að við höfðum ámað hvor
öðrum heilla í lífsbaráttunni.
Hann var á leið til kunningjafólks
sem hann ætlaði að heilsa uppá
áður en hann færi norður.
Ég gekk út á Hlemm og tók
þaðan strætisvagn og fór með
vagninum niður í bæ, í heimsókn
til kunningja sem er kominn yfír
miðjan aldur og býr einn, bömin
eru flogin úr hreiðrinu og konan
sömuleiðis. Hann var í þungu
skapi þegar ég kom. Sagðist vera
búinn að fá nóg af hátíðardögum
og vildi fara að kömast í akkorðs-
vinnuna aftur. Hann bauð mér
þó til stofu.
— Fékkstu ekki jólagjafir?
—Jóla, hvað? stundi hann þegar
hann stóð í eldhúsinu og hafði
opnað ískápinn.
— Fékkstu engar jólagjafír?
Hann grandskoðaði það sem
var inni í ískápnum og spurði svo
allt í einu:
— Viltu epli eða tómat í forrétt?
— Mér nægir eitt epli, svaraði
éS- .
— Eg er héma með fjandi góða
piparsteik sem ég þarf að hita upp
og kartöflur og grænmeti og til-
heyrandi. Viltu ekki borða með
mér á eftir, spurði hann?
— Þakka þér fyrir. Jú, kannski.
Hann kom með eplið og síðan
appelsínu sem hann át og við
horfðum á sjónvarpið um stund
eða þar til hann sagði allt í einu:
— Því miður get ég ekki borðað
steikina. Ég má ekki borða annað
en ávexti og grænmeti. Ég hef
verierað drepast í maganum. Er
líklega kominn með sár.
— Hvað segirðu?
— Já, best gæti ég trúað því.
Það er helvíti hart eins og ég er
mikill sælkeri. Ég hef svo sem
ekki verið að opinbera þessa
magaveiki. Hvað heldurðu? Ég
fékk hangikjötslæri og hamborg-
arhrygg í jólagjöf.
— Hvað segirðu? Frá hveijum?
— Dóttur minni. Og ég sem lifi
á ávöxtum og grænmeti. Jú og
svo fékk ég nokkrar bókaskrudd-
ur og tvo konfektkassa.
— Hvaða bækur eru það? spurði
ég.
Æ, ég man það ekki. Eg les
sjaldan bækur, þó kemur það fyr-
ir. Jú, „Leiðtogafundunnn í
Reykjavík" og „Á ferð um ísland"
eftir einhvem Dana. Mér leiðist
það að geta ekki fengið mér al-
mennilega steik, sagði kunningi
minn.
Það var bamatími í sjónvarpinu
og hann fylgdist með af áhuga.
Síðan lauk honum og þá stóðst
hann ekki freistinguna.
— Jæja, ég ætla að hita upp
steikina. Ég ræð bara ekki við
mig, mig langar svo í bita. Það
verður þá að hafa það þó ég verði
slæmur í maganum, sagði hann.
Við settumst til borðs þegar
hann var búinn að hita upp steik-
ina. Hann kom með hvítöl með
matnum og síðan ís í eftirrétt.
— Ætlarðu nokkuð að segja frá
þessu í Svipmyndagrein í Morgun-
blaðinu? spurði kunningi minn allt
í einu.
— Það veit ég nú ekki. Ertu
kannski á móti því? Þú veist að
ég fer ekki að birta neitt nema
þú sért því samþykkur. Þú spurð
líklega vegna þess að ég hef ver-
ið að krota ýmislegt niður í bók?
— Já. Jæja, þú mátt mín vegna
geta um þessa heimsókn þína ef
einhver hefur gaman af. Það leyn-
ist kannski einhver húmor í þessu
öllu saman?
Þegar við höfðum borðað sagði
hann mér af ævintýri sem hann
upplifði kvöldið áður, laugardags-
kvöld eftir nýársdag.
Hann hafði lagt sig um kvöld-
ið. Sagðist hafa enn verið undir
áhrifum sjónvarpsmyndarinnar
frá því á nýársdag, eftir Nínu
Björk og Kristínu, og í draumi
var hann að eltast við kvenfólk.
Hann vaknar síðan skömmu fýrir
miðnætti og ákveður að lyfta sér
nú upp, gera sér glaðan dag og
fara eitthvað út á skemmtistað.
Þórskaffí varð fyrir valinu. Hann
fór í sín bestu föt og var vel til
hafður áður en hann mætti til
leiks. Hann tók leigubfl, var svolít-
ið seinn fyrir og var ekki kominn
upp í Þórskaffí fyrr en klukkan
hálftvö um nóttina og þá var þar
hópur karla og kvenna á stéttinni
fyrir utan húsið og beið þess að
komast inn. Kunningi minn er
maður um fímmtugt og reglu-
samur. Hann gerði upp við
leigubflstjórann, fór beinustu leið
í röðina og gerði ráð fyrir að kom-
ast nú inn í húsið. Þolinmæði
þeirra sem biðu var á þrotum og
auk þess ekkert sérlega hlýtt
þarna utan dyra, janúamótt á
nýju ári. Kunningja mínum leid-
dist biðin og gaf sig á tal við fólk,
aðallega kvenfólk. Til þess fór
hann að heiman að komast í kunn-
ingsskap við konu. Lengi vel sýndi
engin þeirra áhuga á að kynnast
manninum, sem er kannski ekki
eins og klipptur út úr tískublaði,
með hárkollu og tannlaus í neðri
góm. Hann var allt í einu staddur
inni í miðjum hópi glæsilegra
kvenna þegar hann spurði:
— Er ekki einhver kona hér sem
getur hugsað sér að elska 88 ára
gamlan mann?
Spumingin vakti kátínu. Þijár
konur gáfu sig fram og engin
þeirra sagðist trúa því að maður-
inn væri miklu eldri en um
fímmtugt...
raðauglýsingar — raðauglýsingar — raðauglýsingar
húsnæöi í boöi
Verslunarhúsnæði
— Laugavegur
Til leigu verslunarhúsnæði á góðum stað við
Laugaveg.
Tilboð sendist í pósthólf 426 — 121
Reykjavík.
Keflavík
Sjálfstæöiskvennafélagiö Sókn heldur fund
í Sjálfstæðishúsinu mánudaginn 19. þ.m.
kl. 20.30.
Fundarefni:
1. Kcsning fulltrúa á landsfund.
2. Ræðu flytur Helga Margrót Guðmunds-
dóttir.
3. önnur mál.
Kaffiveitingar.
Stjómin.
Sjálfstæðisflokkurinn
í upphafi kosningabaráttu
Miðvikudaginn 21. janúar nk. mun Sam-
band ungra sjálfstæðismanna halda
almennan stjórnmálafund með yfirskriftinni
„Sjálfstæðisflokkurinn f upphafi kosn-
ingabaráttu". Fundurinn verður haldinn I
Valhöll, Háaleitisbraut 1, og hefst klukkan
20.30.
Málshefjendur:
Styrmir Gunnarsson, ritstjóri.
Margrét Jónsdóttir, lögfræðingur.
Brynjólfur Bjarnason, framkvæmdastjóri
Granda hf.
Lára M. Ragnarsdóttir, framkvæmdastjóri
Stjórnunarfélags (slands.
Sjálfstæðisfólkl Látum þennan fund ekkl framhjá okkur fara.
Garðbæingar
— sjálfstæðisfólk!
Við upphaf kosningabaráttu
Þorsteinn Pálsson fjármálaráðherra og Matthías Á. Mathiesen ut-
anrikisráðherra eru frummælendur á fundi I Kirkjuhvoli i Garðabæ,
þriðjudaginn 20. janúar nk. Fundurinn hefst kl. 20.30. Fundarstjóri
Ólafur G. Einarsson form. þingflokksins.
Frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins á Reykjanesi koma á fundinn.
Stuöningsmenn Sjálfstæðisflokksins eru hvattir til að mæta og hlýða
á frummælendur. Spurningum veröur svarað að loknum framsögum.
Verum öll virk í upphafi kosningabaráttunnar og'þar til úrslit kosn-
inga liggja fyrir.
Stjórn Sjálfstæðisfélags Garðabæjar,
stjórn Hugins félags ungra sjálfstæðismanna iGarðabæ,
stjórn fulltrúaráðs sjálfstæðisfélaganna i Garðabæ og
Bessastaðahreppi.
P.S. Kirkjuhvoll er safnaöarheimili Garöbæinga við Kirkjulund, ekiö
inn frá Hofstaðabraut.
JHfrrginiftlttfttft
Mmölublað ú hwrjum degi!