Morgunblaðið - 04.06.1987, Blaðsíða 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ 1987
Minning:
Hildignnnur Einars
dóttir læknaritari
Fædd 17. júní 1947
Dáin27. maí 1987
Hildigunnur Einarsdóttir var
fædd á Akureyri 17. júní 1947. Hún
var dóttir hjónanna Guðrúnar
Kristjánsdóttur frá Holti í Þistilfírði
og Einars Kristjánssonar, rithöf-
undar frá Hermundarfelli í Þistil-
fírði. Hún var fjórða í röðinni af
fímm systkinum. Að Hildigunni stóð
hæfíleikafólk í báðar ættir.
Hildigunnur hlaut skólamenntun
sína í Bama- og gagnfræðaskóla
Akureyrar, þar sem hún lauk gagn-
fræðaprófí árið 1964. Jafnhliða var
hún nemandi í Tónlistarskólanum á
Akureyri og lærði fíðluleik þar. Hún
stundaði nám við Húsmæðraskól-
ann á ísafírði veturinn 1965—1966.
A Akureyri ól hún lengstum aldur
sinn. Hún gegndi störfum læknarit-
ara á lyflækningadeild Fjórðungs-
sjúkrahússins 1966—1969, svo og
á Kleppsspítala í tvö ár, síðan á
sjúkrahúsi í Örebro, Svíþjóð, í eitt
ár, þar sem hún var valin í stöðu
læknaritara ein úr hópi 90 umsækj-
enda. Eftir það vann hún aftur í
starfsgrein sinni í eitt ár á Klepps-
spítala 1972—1973. Það ár giftist
hún Steinari Þorsteinssyni, tann-
lækni frá Hrísey, og settust þau að
á Akureyri. Voru þau síðan búsett
þar. Eignuðust þau þijú böm, sem
nú eru 13, 9 og 6 ára gömul. EVá
1973 vann hún endmm og sinnum
störf læknaritara á sjúkrahúsinu á
Akureyri jafnhliða húsmóðurstörf-
um sínum, ýmist í hlutastarfí eða
afleysingum, síðast fyrri hluta árs
1985.
Sá sem þetta ritar kynntist Hildi-
gunni í starfí á Fjórðungssjúkrahús-
inu á Akureyri. Þegar í upphafí
starfs hennar komu í ljós óvanaleg-
ir hæfíleikar hennar og starfshæfni.
Sameinaði hún með undraverðum
hætti hraða og nákvæmni í verki
og þar með skipulag, afköst og
smekkvísi í öllu sem hún tók sér
fyrir hendur. Einkum vakti athygli
hraði hennar í vélritun samfara
fullkomnun í stafsetningu og rétt-
ritun. Þó vann hún öll sín störf án
asa og ákafa og virtust rósemi, jafn-
lyndi og yfírlætisleysi vera ríkir
þættir í fari hennar. Háttvísi var
henni í blóð borin og traust var hún
í hvívetna. Óhætt er að segja, að
hún var snilldarkona til orðs og
æðis, í framkomu og athöfn.
Arið 1981 fannst hjá henni mein
það, sem varð henni að aldurtila.
Gekk hún þá undir aðgerð og geisla-
meðferð á eftir. Engu að síður tók
mein hennar sig upp aftur í árslok
1984 og eftir það hallaði smám
saman undan fæti hjá henni þrátt
fyrir alla meðferð hjá sérfræðingum
og á sjúkrahúsum á Akureyri og í
Reykjavík, uns yfír lauk 27. maí
sl. Brást hún við örlögum sínum
með jafnaðargeði og stakri rósemi
og fór hún í leikhús fímm dögum
fyrir andlát sitt. Heyrðust aldrei
kvartanir eða æðruorð frá henni.
Dauðinn snertir okkur oftast
ónotalega, þegar einstaklingar
hníga í valinn áður en starfsdegi
þeirra og hlutverki í lífínu er lokið
og minnir okkur harkalega á fall-
valtleika lífsins. Grimmd dauðans
og „hans beiska heiftarþel" kemur
óþyrmilega við okkur þegar ungir
falla, þeir sem eru í blóma lífsins.
Við fínnum tilfínnanlega fyrir
eyðslu og sóun náttúrunnar, þegar
hæfíleikafólk hverfur endanlega af
sviðinu langt fyrir aldur fram. Við
verðum okkur þess meðvitandi hve
líf fólks getur orðið átakanlegt og
hlutskipti þess hörmulegt, þá er
móðir og eiginkona er rifín burtu
af dauðanum frá bömum sínum
ungum og lífsförunaut snemma á
ævi, þegar sól er í hádegisstað. Þó
að sagt sé, að tíminn græði flest
sár, er slíkt tjón í rauninni óbætan-
legt þeim, sem í hlut eiga. Þó er
það ef til vill nokkur huggun harmi
gegn, að skír og björt mynd Hildi-
gunnar lifír áfram um aldur og ævi
í hugum ástvina hennar.
Mikill mannskaði er að Hildi-
gunni, nú þegar hún hefír verið
kvödd héðan af heimi. Þeir sem
störfuðu með henni eiga einungis
góðar minningar um hana, bar þar
aldrei skugga á, og sakna þeir sam-
starfsins við hana. Þó hverfur sú
eftirsjá vissulega í skuggann hjá
hinum mikla missi bama hennar,
eiginmanns, foreldra og systkina,
nú þegar Hildigunnur hefur verið
frá þeim tekin, sá þáttur af þeim
rakinn, sem hún var og ekki verður
endurheimtur. Fjölskyldu hennar
og öðrum ástvinum er vottuð dýpsta
samúð í þeirra þunga harmi, þeirri
sáru sorg. Blessun sé með minningu
hennar.
Ólafur Sigurðsson
En þar brástu vængjum á fagnandi flug,
sem frostnætur blómin heygja.
Þar stráðirðu orku og ævidug,
sem örlög hvem vilja beygja.
- Mér brann ekkert sárar í sjón og hug
en sjá þínar vonir deyja.
(E.Ben.)
Við hittumst hér á ytri-brekkunni
vorið 1976, báðar með litla syni
okkar í kermm. Við þekktumst lítið
en tókum tal saman, enda þremenn-
ingar ættaðar úr Þistilfírði. Þá var
vor í lofti, brekkan ómaði af fugla-
söng og napur gustur dauðans víðs
tjarri. Við vorum hreyknar hús-
mæður, nýfluttar í gömul hús; mikið
starf var fyrir höndum og vorum
við sammála um gildi þess að leggja
rækt við uppeldi bama og heimilis-
hald svipað því sem við höfðum
hamingjusamlega notið í bamæsku.
Synir okkar urðu síðar miklir vinir
og spannast vinátta okkar Hildi-
gunnar út frá því. Þau eru óteljandi
samtölin á milli okkar mitt á milli
heimilanna eða í síma og bar þá
margt á góma. Ýmislegt þurfti að
ræða vegna drengjanna, útbúa
öskudagslið og leikbúninga, halda
bekkjarveislur svo eitthvað sé talið.
Oft hafa bekkjarfélagar drengjanna
notið þess að vera heima hjá Hildi-
gunni. Hún lagði alltaf gott til
málanna og dæmdi mildilega. Það
var mannbætandi að hafa sam-
skipti við hana og einstakt að sjá
hve vel hún notaði tímann fyrir
bömin sín, en hún vissi að hann
var naumur.
Síðasta kvöldið sem hún var
heima kom ég til hennar. Við rædd-
um sem endranær um börnin okkar,
lífið og tilvemna. Hildigunnur
spurði um kórinn en tvö börn henn-
ar em í Kór Barnaskóla Akureyrar.
Hún sagðist fegin því að hafa getað
starfað fyrri part vetrar með for-
eldrum bamanna að fjáröflun fyrir
kórinn. Glaðlyndið og kjarkurinn
var enn til staðar enda þótt tápið
og fjörið væri á þrotum.
Hildigunnur var næstyngsta barn
foreldra sinna, þeirra Guðrúnar
Kristjánsdóttur frá Holti í Þistilfirði
og Einars Kristjánssonar, rithöf-
undar frá Hermundarfelli i sömu
sveit. Systkini Hildigunnar em:
Angantýr kennari, Óttar kennari,
Bergþóra blaðamaður og Einar
Kristján tónlistarmaður við nám í
Bretlandi. Á því heimili var í orðs-
ins fyllstu merkingu lagt meira upp
úr manngildi en auðgildi. Tónlist
og bókmenntir var jafn sjálfsagt
og kaffí og kleinur. Margur gestur
og gangandi hefur notið frásagnar-
listar og kímnigáfu við þeirra borð.
Hildigunnur lauk prófi frá Gagn-
fræðaskóla Akureyrar og fór síðan
í Húsmæðraskólann Ósk á ísafírði.
Hún vann sem læknaritari á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á Akureyri og í
Svíþjóð. Mikið lofsorð fór af afköst-
um hennar og vandvirkni, enda var
hún einstaklega skörp til munns og
handar.
Hildigunnur unni góðri tónlist og
lærði sjálf að leika á fiðlu. 16. júní
1973 gengu þau í hjónaband Hildi-
gunnur og Steinar Þorsteinsson
tannlæknir frá Hrísey. Þau eignuð-
ust þijú böm: Þór, f. 1974; Guðrúnu
Siiju, f. 1977; og Þórdísi, f. 1980.
Þau fluttu á Bjarkarstíg 3 árið
1976 og þar hefur heimili þeirra
staðið opið og hlýtt.
Hetjulegri baráttu er lokið við
ósigrandi sjúkdóm. Umhyggja
Steinars var einstök fyrir konu sinni
og börnum og þeim og öllum öðmm
ástvinum hinnar látnu sendir fjöl-
skyldan á Oddeyrargötu 28 einlæg-
ar samúðarkveðjur. Blessuð sé
minning Hildigunnar Einarsdóttur.
Kristín Sigfúsdóttir
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HJÖRTUR GUÐMUNDSSON,
Elliheimilinu Jaðri,
Ólafsvfk,
andaðist 2. júní.
Fyrir hönd vandamanna,
Zakarías Hjartarson,
Hjörtfríður Hjartardóttir,
Gunnar Hjartarson.
t
Eiginmaður minn,
NIKULÁS MAREL HALLDÓRSSON,
fyrrv. verkstjóri 1 Hamri,
Reynimei 61,
andaöist 2. júní.
Rose Halldórsson.
t
Eiginmaður minn,
ÞORSTEINN EGILSON,
lést í Landakotspítala þann 3. júni.
Þóra Óskarsdóttir.
t
AGNES GUÐFINNSDÓTTIR,
Skólabraut 39, Seltjarnarnesi,
andaðist á öldrunarlækningadeild Landspítalans 14. maí.
Jarðarförin hefur farið fram.
Björn Jónsson, Guðrún Magnúsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, sonur, bróöir og mágur,
GÍSLI SIGHVATSSON,
Birkihvammi 13,
Kópavogi,
sem lóst miðvikudaginn 27. maí, verður jarðsunginn frá Lang-
holtskirkju í Reykjavík föstudaginn 5. júní kl. 13.30.
Ólöf Helga Þór,
Gunnar Svelnn,
Elfn Ágústsdóttir, Sighvatur Bjarnason,
Kristín Sighvatsdóttir Lynch, Charles Lynch,
Bjarni Sighvatsson, Aurora Friðriksdóttir,
Viktor Sighvatsson,
Ásgeir Sighvatsson,
Elfn Sighvatsdóttir.
t
Ástkær faðir minn, bróðir og móðurbróðir,
ÁRNI ÁGÚST ÞORLEIFSSON,
andaðist í Landspítalanum 26. maí 1987.
Jarðarförin hefur farið fram.
Björn Árnason,
Marta Þorleifsdóttir
og börn.
t
Faðir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
EGGERT Ó. SIGURÐSSON,
Smáratúni,
Fljótshlfð,
lést í sjúkrahúsi Suðurlands 31. maí. Jarðarförin fer fram að
Breiðabólsstað í Fljótshlíö laugardaginn 6. júní kl. 14.00.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Bálför eiginmanns míns,
ÓSKARS A. SIGURÐSSONAR
bakarameistara,
Felismúla 4,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 5. júní kl. 10.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaöir, en þeir sem vildu
minnast hans, láti Hallgrímskirkju njóta þess.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hrefna Pálsdóttir.
t
Móðir min, tengdamóðir, amma og langamma,
KATRÍN KRISTJÁNSDÓTTIR,
Melabraut 5,
Seltjarnarnesi,
andaöist í Borgarspítalanum 1. júní. Jarðarförin fer fram frá Nes-
kirkju miðvikudaginn 10. júní kl. 15.00.
Sverrir Guðjónsson, Erna Guðjónsdóttir,
Nfna K. Sverrisdóttir, Jón Ingólfsson,
Sigrfður G. Sverrisdóttir, Jón Gunnarsson
og barnabarnabörn.
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.