Morgunblaðið - 17.11.1987, Page 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. NÓVEMBER 1987
fclk í
fréttum
VALGERÐUR TORFADÓTTIR HÖNNUÐUR
Þarf ekkert að gera
til að fylgjast með tísk-
unni, hún er allstaðar
ÍHallgerði og Langbrók standa
um þessar mundir yfir sýningar
tveggja fatahönnuða, þeirra Val-
gerðar Torfadóttur og Sigrúnar
Guðmundsdóttur. Fólk í fréttum
ræddi við Valgerði en Sigrún
Guðmundsdóttir var upptekin við
að leggja síðustu hönd á bók sem
kemur út nú fyrir jólin. Við báðum
hana að segja okkur aðeins frá
FAT-sýningunni.
„FAT eru hagsmunasamtök
fata- og textílhönnuða og voru
stofnuð í júní 1986 og sýningin í
Gamla Bíói í október var fýrsta
samsýning okkar. Þar vorum við
að kynna okkur og koma okkur
á framfæri. Við erum 27 í samtök-
unum, þar af einn karlmaður og
störfum við allskyns hönnun."
- Nú ert þú einnig textflhönnuð-
ur, hvaða nám átt þú að baki?
„Ég lærði saum og sníðagerð
í Noregi í eitt ár og fór síðan í
Myndlista- og Handíðaskólann og
útskrifaðist úr textfldeild. Textíl-
hönnuðir hanna ekkert endilega
föt, það er svo ótalmargt annað
sem þeir gera, til dæmis vegg-
stykki og tauþrykk, en á það er
lögð aðaláherslan. Ég notfæri mér
tauþrykkið þegar ég hanna fatn-
að.“
- Hvemig fínnst þér best að
vinna?
„Mér fínnst mjög þægilegt að
vinna sjálfstætt, að vera minn
eigin herra. Aftur á móti er örugg-
lega mjög lærdómsríkt að hanna
hjá fyrirtækjum, þar eru vissar
kröfur um markað og annað slfkt.
Núna er ég alveg frjáls með hvað
ég geri, get selt það sem mig lang-
ar til að selja. Ég hef nokkra
fastaviðskiptavini, það fólk sem
kemur og kaupir fatnað, það kem-
ur yfirleitt aftur og aftur.“
— Hvað hannar þú helst?
„Ég hanna helst kvenfatnað,
kjóla, pils og allskyns fylgihluti
með þeim en yfirhafnir hef ég
ekki verið með því ég nota ein-
göngu náttúruleg efni, mest
bómull, gerfíefni taka ekki lit. Það
hefur tekið tíma að fínna efni sem
hentar vel, svo ég geti gert flíkina
eins og ég vil sjálf. Þau efni er
ég komin með, svo og fasta línu
sem ég hanna eftir. Ég legg
áherslu á að fötin séu þægileg og
jafnframt því reyni ég að hafa
þau svolítið sérstök."
- Hvað ertu að gera um þessar
mundir?
„Núna er ég að hanna föt útfrá
því sem ég er að sýna hér í Hall-
gerði. Um síðustu helgi var
hárgreiðslusýning í París sem
Bára Kemp tók þátt í og módelin
hennar voru í fötum eftir mig.
Eftir FAT-sýninguna hefur mér
verið boðið að taka að mér „free-
lance“ verkefni og svo hef ég
auðvitað fengið pantanir, þannig
að það er ýmislegt að gerast.
Nú stendur til að við komum
upp nokkurs konar hönnunarmið-
stöð og þá fer ég að hanna flíkur
til að eiga í hana. Markmiðið með
miðstöðinni er að við getum kom-
ið fötunum okkar á framfæri, við
þessir hönnuðir sem erum að beij-
ast við hönnun hver í sínu homi,
okkur fínnst fötin okkar dálítið
sérstök og því viljum við ekki setja
þau í hvaða búð sem er.
í hönnunarmiðstöðinni mynd-
um við skipta húsnæðinu niður,
þannig að hver hefði sinn bás en
við myndum reka miðstöðina sam-
an. Okkur er nauðsyn að koma
okkur á framfæri, sýningin í októ-
ber var til dæmis mikil upplyfting
fyrir okkur og hjálpaði til, sérstak-
lega hjá okkur sem ekki erum
þekkt. Við vissum ekki einu sinni
af hvert öðru, svo að þetta er
mjög til góðs.“
- Getur þú hugsað þér að vinna
við eitthvað annað?
„Nei, ég hef ætlað mér þetta
lengi. Þegar ég byijaði í Mynd-
listaskólanum var mér sagt að það
kæmi fatahönnunardeild bráð-
lega, en hún kom ekki svo að ég
valdi textíldeildina í staðinn. Ég
verið að vinna mig smátt og smátt
að hönnun, það er ekki nema ár
síðan ég sneri mér eingöngu að
fatahönnun."
- Hvaða liti notar þú helst?
„Grunnlitina, ég vil hafa litina
tæra. Einn lit hef ég alltaf notað
í gegnum árin, en það er dumbra-
uður. Þetta fer líka mikið eftir
því hvað er í boði hveiju sinni því
ég lita ekki grunninn sjálf, ein-
ungis munstrin."
- Fylgistu með tískunni, færðu
hugmyndir þaðan?
„Já auðvitað geri ég það, ég
fæ hugmyndir út frá öllu. Tískan
er alls staðar og maður fylgist
ósjálfrátt með, þarf ekkert að
reyna til þess. Og þá kemur hún
fram í því sem maður er að gera.“
%
Morgunblaðið/RAX
„Ég reyni að hafa fötin sem ég hanna dálitið sérstök..." Valgerður Torfadóttir á sýningu sinni í
Hallgerði.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
Eiin Magnúsdóttir(t.v.), leiðbeinir einum nemanda sínum, Sigríði
Kristjánsdóttur.
ELÍN MAGNÚSDQTTIR
Silkið er ein-
stakt efni
Myndlistakonan Elín Magnús-
dóttir hélt forvitnilegt
námskeið í Hlaðvarpanum á dögun-
um. Þar kenndi hún silkimálun sem
hún lærði í Hollandi fyrir þremur
árum en kennir nú i fyrsta sinn
hér. Elín' lauk námi í vor við Gerrit
Rietveldt Akademíuna, þar sem hún
lagði stund á leikmyndagerð og
sviðsetningu með málun sem að-
alfag.
Hún leggur nær eingöngu stund
á silkimálun núna en af hveiju silki?
„Af því að ég hef dálæti á silki,
það er einstakt efni. Ég hef gaman
að vatnslitamálun og litimir sem
eru notaðir á silki eru mjög líkir
þeim.
Astæðan fyrir því að ég held
þetta námskeið er sú að ég hef
áhuga á að miðla þessari tækni til
annarra."
Hefur silkimálun áður verið kennd
hér á landi?
„Já, en ekki með þeim litum sem
ég nota, þetta eru 16 mjög fallegir
litir sem blandast vel innbyrðis og
eru fljótandi þannig að það er mjög
gott að eiga við þá. Silkið vinnur
með manni, því litirnir renna svo
fljótt út í því og eru fljótir að þoma.
Það er afar auðvelt að stjóma
rennslinu á litunum því það er allt-
af hægt að fara yfír aftur, að bæta
og breyta. Því er auðvelt að læra
að mála á silki."
Starfar þú eingöngu við silkimálun?
„Já sem stendur geri ég það en
ég er listmálari og á nóg efni í
sýningu sem ég ætla að halda í
mars. Ég töluvert með akrýl og
vatnslitum, teikna mikið, nota blek
og þurrpastel og blanda gjarnan
tækninni saman. Núna á næstunni
hef ég í huga að mála myndverk á
silki, myndverk sem hafa ekki það
notagildi að bera þau á sér eins og
maður ber slæður. Hingað til hef
ég eingöngu málað slæður og mál-
verk inn á milli."
Tekur smátíma að fá
tilfinninguna fyrir silk-
inu
Þar sem viðtalið var tekið á nám-
skeiðinu fór ekki hjá því að Elín
væri á þeytingi milli blaðamanns
og nemenda, sem allir voru konur.
Silkibútarnir sem blaðamaður sá
voru afar skrautlegir og minntu
sumir meira á málverk en slæður.
Hvers konar verk eru nemendurnir
að mála?
„Þær eru að mála sitt fyrsta
stykki og það verður að koma í ljós
hver þróunin verður, þær eru enn
að læra tæknina. Þetta er þriðji
tíminn af fímm og þær gera tvö
verk á þeim tíma. Fyrsta verkiðð
tekur alltaf lengstan tíma, það tek-
ur smátíma að fá tilfinninguna fyrir
silkinu, því það vinnur svo mikið
með manni.“
Er silkið ekki dýrt efni að vinna
með?
„Jú það hefur alltaf verið talið
það. Núorðið er það kannski ekki
svo dýrt, folk á Vesturlöndum er
farið að nota það meira og þar af
leiðandi eykst framboðið.“
Attu þér uppáhalds munstur?
„Það get ég nú varla sagt, jú ef
til vill fugla.“
En lit?
„Gulan, annars er enginn litur
án þess að hafa annan lit til að
draga hann fram. Litir breytast
mjög eftir því hvaða litir eru sam-
an.“
■Hvað tekur við að loknu þessu nám-
skeiði?
COSPER
Fyrirgefðu, er þetta lestin til Árósa?