Morgunblaðið - 28.05.1992, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. MAÍ 1992
23
en nokkum varir? En jafnvel þó að
hin verstu ótíðindi dynji yfír okkur,
er brýnt að hvika hvergi frá settum
markmiðum um stöðugleika og alls
ekki að grípa til gömlu gengisfelling-
anna. í flestum hagkerfum eru breyt-
ingar á gengi eðlilegt hagstjórnar-
tæki, en á Islandi eru þær löngu
orðnar gagnslausar. Gengisfellingar
hafa verið ofnotaðar svo lengi og svo
mikið, að allir ættu að kunna að
bregðast við þeim. Kostnaðurinn
æðir upp og samkeppnisgreinarnar,
sem áttu að njóta góðs af breyting-
unni sitja í sömu súpunni fyrr en
varir, bara enn skuldugri en áður.
Við eigum því að forðast gengisfell-
ingar líkt og brennt barn forðast eld-
inn. Vandamálið er í hnotskurn að
ísland er of dýrt. Brýnasta verkefnið
er því að lækka kostnaðinn á öllum
sviðum. Ef tekjur þjóðfélagsins
minnka enn, verður að lækka kostn-
aðinn enn meira. Þegar allt um þrýt-
ur er ekki annað að gera en að setj-
ast niður með launþegasamtökunum
og freista þess að semja um lækkun
launa. Þetta er ekki fjarstæða. Það
er vel hægt að sýna fram á það með
óyggjandi rökum að, ef tekjur þjóð-
arinnar skerðast er það af tveimur
slæmum kostum mun skárra fyir
launþega landsins að lækka laun
beint heldur en að þola kaupmáttar-
skerðingu af völdum gengisfellingar.
Við skulum hvorki vantreysta né
vanmeta verkalýðshreyfinguna,
heldur gera ráð fyrir að þar á bæ
viti menn sínu viti. Og ef við teljum,
að einhver árangur hafí náðst, var
það fyrst og fremst vegna fijálsra
samninga við verkalýðshreyfinguna.
Hægt og bítandi komist íslenskt
efnahagslíf út úr þeim ógöngum sem
það nú er í. Þegar betur árar, þegar
batnandi tíð fer í hönd þá skulum
við ekki heldur deila við verkalýðs-
hreyfínguna heldur semja við hana
um skynsamlega skiptingu þess
ávinnings. Við verðum alltaf að fara
framan að viðsemjendum okkar ekki
aftan að þeim. Menn treysta best
þeim sem þeir þekkja og án gagn-
kvæms traust semja menn trauðla.
Umfram allt megum við ekki fagna
neinum sigri j>ví engin sigur hefur
enn unnist. Eg minnist þess, sem
Jóhannes Nordal hafði einu sinni
eftir vini sínum útlenskum. Sá taldi,
að íslendingar væru allra þjóða seig-
astir við að koma sér út úr efnhags-
klípum, en því miður virtust þessir
hæfileikar nýtast jafn vel til þess að
koma sér í sömu klípuna aftur.
Þurfum frið og sátt
Góðir fundarmenn, hjá Vinnuveit-
endasambandi íslands hefur sú skip-
an tíðkast lengi, að til að annast hin
margvíslegu og flóknu störf, sem
vettfang Vinnuveitendasambandsins
tilheyrir er kappkostað að ráða hið
allra hæfasta fólk. Hins vegar hafa
atvinnurekendur sjálfir skipað fram-
kvæmdaráð sambandsis og þannig
annast stefnumótun á hveijum tíma.
Þessi skipan hefur að allra dómi
þótt happadijúg og því ástæða til
að varðveita hana vel. Fyrir þrem
árum var ég kosinn formaður þess-
ara samtaka og eins og ykkur er
öllum vel kunnugt hef ég fyrir löngu
sannfærst um að frá og með þessum
aðalfundi ætti framandi ferli mínum
að ljúka. Enginn á að gegna þessu
starfí mjög lengi, hvorki sjálfs síns
vegna né samtakanna. Það er for-
mannsins á hveijum tíma að vera
aðal talsmaður vinnuveitenda og á
þeim vettvangi getur enginn verið
lengi því að á örskotsstund fara
menn að endurtaka sig. Ferskir vind-
ar verða alltaf að blása um málflutn-
ing Vinnuveitendasambandsins og
því er nauðsynlegt að skipta um
formann á nokkurra ára fresti.
Þegar ég var fyrst kosinn formað-
ur þessara samtaka, var það mat
mitt að Vinnuveitendasambandið
hefði hinum ágætustu starfskröftum
á að skipa, mjög góð regla og reiða
væri þar á öllum hlutum og fjárhag-
urinn góður. Nú þegar ég læt af
störfum ætla ég að starfslið og öll
vinnubrögð séu ekki síðri og fjárhag-
urinn enn betri. Það sem ég helst
færi sjálfum mér til tekna í þessu
sambandi er að hafa sem minnst
nálægt þessum rekstri komið. Og
þegar ég lít til baka þá man ég ekki
eftir nokkrum sköpuðum hlut, sem
hefur verið breytt.
Rekstur samtaka sem þessara
verður þó alltaf að endurskoða öðru
hveiju og eflaust er alltaf hægt að
gera betur. Starfsumsvif og kostnað-
ur við hagsmunagæsluna á vinnu-
markaðnum er eitt af þeim atriðum
sem við ætlum að taka fyrir hér á
fundinum í dag. En þær breytingar,
sem við viljum og teljum að þurfí
að gera, bíða framtíðarinnar og nýrra
manna.
Að vel sé á öllum hlutum haldið
hjá samtökum atvinnurekenda er öll-
um vel ljóst. Við lifum í örsmáu hag-
kerfí og aðstæður okkar íslendinga
eru ekki góðar. Umfram allt þurfum
við frið og sátt svo atvinnulífíð fái
notfært sér öli þau tækifæri, sem
völ er á. Til þess að halda friðinn
þurfum við að semja um kaup og
kjör í þessu landi. Það er hið veiga-
mikla verkefni Vinnuveitendasam-
bandsins sem aldrei verður umflúið.
Ég vona innilega að í framtíðinni
takist Vinnuveitendasambandinu að
stuðla að jafnvægi og friði í heilshug-
ar samstarfi við launþegahreyfing-
arnar og réttkjörin stjómvöld á hveij-
um tíma.
Þegar ég tók við starfí formanns
fýrir þremur árum, þá vissi ég mátu-
lega lítið hvað ég var að gera. Það
hafa skipst á skyn og skúrir í þessu
starfi, ég neita því ekki að stundum
á dimmum dögum hugsaði ég þeim
þegjandi þörfína sem fengu mig til
þessara starfa, en nú þegar líður að
lokum er allt að sjálfsögðu fyrirgef-
ið. Ég minnist þess þegar ég kom
hér fyrst að ég hafði orð á því að
ég væri útnesjamaður og þekkti hér
fáa, en ég hlakkaði til að kynnast
ykkur. Þetta hefur allt gengið eftir
og engan skugga borið þar á.
Ég vil þakka samstarfsmönnum
mínum í samningaráði og fram-
kvæmdastjórn fýrir einurð þeirra og
einbeitni og sérlega góða samvinnu
á liðnum árum.
Ég vil einnig þakka öllu starfs-
fólki Vinnuveitendasambandsins fyr-
ir störf þeirra á liðnum árum og fyr-
ir ljúf og elskuleg kynni. Síðast en
ekki síst vil ég þakka samstarfíð við
Þórarin framkvæmdastjóra, en við
hann hefur samstarfið verið nánast
og mest.
Að lokum vil ég þakka ykkur öllum
það traust sem mér hefur verið sýnt
í þessu starfí, ég þakka ykkur fyrir
einhug og samstöðu í hveiju máli
og að lokum þakka ég vináttu ykkar,
ómetanlega.
Höfundur er formaður VSÍ.
Snyrtisérfræðingur kynnir sumarlitina frá
Christian Dior föstudaginn 29. þ.m. frá kl. 13-18
og laugardaginn 30. þ.m. frá kl. .12-16.
Tímapantanir teknar í síma 689505 ef óskað er.
HYGEA,
KRINGLUNNI.
Meira en þú geturímyndað þér!
VfirburðirTgæðum
Verbdæmi: Nissan
Primera 2000cc
stallbakur SLX 4ra
dyra, sjálfskiptur, samlæsingar
rafdrifnar rúður og speglar,
vökva-og veltistyri,
upphituð sæti, 16 ventla,
fjölarma fjöörun bein inhspyting.
Staögreiösluverð er kr. 1.422.000
llllíj
i
Enginn fólksbíll hefur hlotiö
jafn einróma lof og Nissan
Prímera, enda hefur
hlotiö öll þau verðlaun sem
prýtt geta einn bíl. Fjöðrunin
er tekin nánast óbreytt úr
einum fullkomnasta sportbíl
samtímans, Nissan 3CXD ZX,
það finnur hver sem
Nissan Prímera aö hann er
sportbíll í aöra röndina. í hina
röndina er hann rúmgóöur og
I. Veröiö er
í einu oröi saat: Frábært.
Geröu samanburö á veröi,
búnaöi og gæöum. Nissan
Primera hefur yfirburöi s
munt kunna að meta