Morgunblaðið - 11.12.1993, Blaðsíða 10
10
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. DESEMBER 1993
Lágflug með lyklaborð
SÁ einstæði atburður átti sér stað
nýlega að flogið var með lykla-
borð fyrir tölvu og því kastað í
sjóinn til togara sem staddur var
á Berufjarðarál, skammt undan
Hornafirði.
Vegna bilunar í lyklaborði um
borð í togaranum Gnúpi GK, var
brugðið á það ráð að hafa samband
við Flugfélag Austurlands á Egils-
stöðum, þar sem ekki var mögulegt
að sigla í land. Brugðust flugfélags-
menn skjótt við þótt sunnudagur
væri. Einnig var ræstur út eigandi
tölvubúðarinnar Brokkur í Fellabæ
og útbjó hann í skyndi rammgerðan
og vatnsheldan pakka utan um lykla-
borðið. Því næst var bauja fest við
kassann og flogið af stað til móts
við togarann.
Strekkingsvindur var af suðaustri,
um 50 hnútar, en gekk flugið þó vel
fyrir sig eftir að komið var út á sjó.
Auðvelt reyndist að hafa uppi á tog-
aranum með aðstoð staðsetningar-
tækis (GPS) og farsíma.
Eftir einn hring yfír -togaranum
Morgunblaðið/Benedikt Sigurðsson
Myndin er tekin úr flugvélinni
rétt áður en kassanum með lykla-
borðinu var varpað í sjóinn.
var flugið lækkað í u.þ.b. 100 fet,
hurð opnuð rétt sem snöggvast og
út fór pakkinn ásamt baujunni. Lenti
hann því sem næst alveg við skipið
og gekk greiðlega að ná pakkanum
um borð.
Flugstjóri og flugmaður í ferðinni
voru tveir þaulvanir starfsmenn
Flugfélags Austurlands, Sveinn Ein-
arsson og Jóhannes Örn Jóhannes-
son, sem einnig sá um að kasta pakk-
anum niður.
DAGBÓK
r7f\ára afmæli. Mánu-
f v daginn 13. desember
verður sjötugur Kristján Fr.
Guðmundsson, Alfaskeiði
95, Hafnarfirði. Eiginkona
hans er Nanna Helgadóttir.
Hjónin taka á móti gestum í
Golfskála Keilis í Steinholti
1, Hafnarfirði, á morgun,
sunnudag, kl. 16-19.
afmæli. 1 dag, 11.
I U desember, er sjötug-
ur Jón Sigurðsson, húsa-
smiður, Bjarnhólastíg 3,
Kópavogi. Kona Jóns er
Kristín Sigbjörnsdóttir. Þau
hjónin verða að heiman á af-
mælisdaginn.
nk. verður fimmtugur Elías
Steinar Skúlason, prentari,
Reykjabyggð 28, Mos-
fellsbæ. Eiginkona hans er
Kittý M. Jónsdóttir. Þau
hjónin taka á móti gestum á
heimili sínu í dag, laugardag,
eftir kl. 16.
pT /"iára afmæli. í dag, 11.
U U desember, er fimm-
tug Dóra Haraldsdóttir,
stöðvarstjóri Pósts og síma,
Grundargötu 50, Grundar-
firði. Eiginmaður hennar er
Móses Geirmundsson, verk-
sljóri. Hjónin eru erlendis.
pT /~|ára afmæli. Mánu-
t) U daginn 13. desember
verður fímmtugur Sævar
Snorrason, forstöðumaður,
Bæjarholti 9, Hafnarfirði.
Eiginkona hans er Aldís Har-
aldsdóttir. Hjónin taka á
móti gestum á Hótel íslandi
í kvöld kl. 18-20.
verður fimmtugur Jóhann
Gunnar Bergþórsson, for-
sljóri Hagvirkis-Kletts og
bæjarfulltrúi, Vesturvangi
5, Hafnarfirði. Eiginkona
hans er Arnbjörg G. Björg-
vinsdóttir. Hjónin taka á
móti gestum í dag, laugardag,
kl. 17-20 í húsnæði Hag-
vagna, Melabraut 18, Hafnar-
firði.
tDsffigfeöHíáD
Umsjónarmaður Gísli Jónsson 722. þáttur
í 713. þætti birti ég svofellda
vísu sem ég lærði á háskólaárun-
um, þegar dýrkun okkar á Tóm-
asi Guðmundssyni var hvað
mest. Vísan var þá hiklaust eign-
uð honum:
Alltaf er ég að aga holdið,
ef það mætti skána soldið
og grynna á gimdavarpum.
En þó ég drepi eina og eina,
alltaf hlýt ég það að reyna,
að enginn má við margnum.
Nú er frá því að segja að
óprentaðar vísur vilja breytast í
munnmælum. Próf. Baldur Jóns-
son sagði mér frá því, að hann
hefði fyrir mörgum árum skrifað
upp eftir tengdaföður sínum,
Stefáni Guðnasyni lækni (f.
1904), vísu þessa í lítið eitt ann-
arri gerð, en Stefán var kunnug-
ur Tómasi á skólaárum þeirra.
Stefán kvaðst hafa lært vísuna
af Tómasi sjálfum fyrir 1930.
Þeir hittust oft á Mensa aca-
demica (mötuneyti stúdenta).
Gerð Stefáns var svohljóðandi:
Alltaf er ég að aga holdið,
alltaf er ég að reyna soldið
að grynna á girndavargnum.
En þó ég drepi eina og eina,
alltaf fæ ég það gamla að reyna,
að enginn má við margnum.
Þórarinn Guðnason læknir
(f. 1914) skrifaði mér svohljóð-
andi:
j,Ágæti þáttahöfundur.
I 713. þætti (9. okt.) birtir
þú vísu eftir Tómas Guðmunds-
son og er mér til efs að hún
hafi áður sést á prenti. Þó er
aldrei fyrir slíkt að synja. Stakan
sú arna mun hafa orðið til á
menntaskólaárum skáldsins og
einn skólabræðra þess kenndi
mér hana þegar ég var ungur
maður en þeir komnir á miðjan
aldur. Ekki kann ég við hana í
þeirri mynd sem hefur rekið á
þínar fjörur. Hin sem ég lærði
finnst mér tómasarlegri en hún
er svona:
Eg er alltaf að reyna að aga holdið,
ef það kynni að skána soldið
og grynnast á girndavarpum.
En þó að ég drepi þær eina og eina,
ætíð um síðir fæ ég að reyna
að enginn má við marpum.
«
Víkur þá sögunni austur í
Skaftafellssýslu. Sveinn á
Sléttaleiti kemur við sögu hjá
Einari Braga (Sigurðssyni, f.
1921) í bókinni Þá var öldin
önnur, I. bindi. Sveinn segir þar:
„Freistingar heimsins hafa
alltaf togað fast í'mig, og gæti
ég sannarlega tekið undir með
Kristjáni Þorgeiri:
Ég er alltaf að jaga holdið,.
ég er alltaf að reyna soldið
að grynnka á gimdavarpum.
En þótt ég drepi þetta eina og eina,
ætíð hlýt ég þann sannleik að reyna,
að enginn má við marpum."
Kristján Þorgeir (Jakobsson)
var fæddur ári fyrr en Tómas,
þ.e. aldamótaárið, giftist Olgu
Þórhallsdóttur Daníelssonar á
Höfn, lögfræðingur að mennt,
mjög gott gamanskáld, og þykja
umsjónarmanni af bera Hug-
vekjusálmar um Ara, Metúsal-
em og aumingja Pétur (undir
dulnefni).
Enginn dómur um höfundar-
rétt eða vísulag verður felldur
hér, en öllum, sem haft hafa
samband við umsjónarmann,
kærlega þakkað. Erfitt finnst
honum að rengja framburð Stef-
áns Guðnasonar, svo sem hann
er til kominn og varðveittur.
Hitt er svo ekki nema líklegt,
að þeir Tómas og Kristján Þor-
geir hafi verið góðir kunningjar,
og vel sé ég þá fyrir mér við
skál og skáldskap. Eru þess ófá
dæmi að sama vísa sé eignuð
fleiri mönnum en einum úr til-
teknum skálda- og kunningja-
hópi.
k
Þjóstólfur þaðan kvað:
Sólin er suður í Flóa,
ég sé eftir henni á ’ann Jóa,
þann endemis pjakk
sem undan mér stakk
í fyrra, svo framþung er Gróa.
★
Steinvör er fornnorrænt
heiti. Nokkur óvissa er um æva-
gamla merkingu nafnliðarins
Stein-. Forfeður vorir trúðu
sumir á „stokka og steina“. Þessi
liður nafna gæti líka sem best
táknað hörku og staðfestu. Vör
í kvennanöfnum er annaðhvort
sú sem ver eða er varin. Eg
gæti ímyndað mér að Steinvör
hafi verið traust valkyija, en
Ásvör t.d. sú sem æsir vörðu
(eða verndargyðja helguð ásum).
Ein Steinvör er nefnd í
Landnámu, en fjórar í Sturl-
ungu, miklu frægust þeirra
Steinvör Sighvatsdóttir á Keld-
um, af Sturlungaætt, mikill
skörungur, ef ekki stundum
byskupsígildi.
Steinvarar-nafn var lengi vel
ekki mjög sjaldgæft, enda merk-
ingin vafalaust góð, voru t.d.
61 árið 1703, og þá Iangflestar
að tiltölu í Þingeyjarsýslu. Þegar
mjög liðu stundir fram, tóku
sumir fávísir menn að misskilja
nafnið herfilega, einkum síðari
hlutann, og héldu að Steinvör
væri kossköld. Þessi misskiln-
ingur er nú að eyðast, og heita
um 30 konur á íslandi þessu
sígilda nafni.
★
Við myndkassann brept ekki mæting,
marktæk áglápsbæting
á spilakassa
og svínakjötsmassa
af því við viljum fæting
(en ekki frið á jörðu).
(Ynglinpr utan: Aðventuvers 93.)
Jólatrés-
stemimiing’
í Njarðvík
Njarðvík.
KVEIKT var á jólatré bæjarins
við Ytri-Njarðvíkurkirkju við
hátíðlega athöfn á laugardag-
inn. Við þetta tækifæri lék
lúðrasveit Tónlistarskóla Njarð-
víkur undir stjóm Haraldar
Árna Haraldssonar og síðan
flutti Ingólfur Bárðarson for-
seti bæjarstjórnar ávarp áður
en ljósin á jólatrénu vom tendr-
uð.
Að þeirri athöfn lokinni var
gengið til kirkju þar sem séra
Baldur Rafn Sigurðsson sá um
upplestur og bænastund. Við-
staddir tóku þátt í jólasöng og síð-
an var öllum boðið upp á heitt
kakó og piparkökur. Bærinn er
nú sem óðast að komast í jólabún-
inginn og hafa Njarðvíkingar verið
ákaflega duglegir við að skreyta
hús sín í tilefni af jólahátíðinni.
- BB
Unga kynslóðin virðir fyrir sér
Ijósadýrðina eftir að kveikt
hafði verið á jólatrénu í Njarð-
vík.
Morgunblaðið/Björn Blöndal