Morgunblaðið - 17.05.1997, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ
VIKU
m
LAUGARDAGUR 17. MAÍ 1997 23
HANN hefur keppt um það bil
fimmtán landsleiki í handbolta fyr-
ir íslands hönd og var búinn að
skrá sig úr prófum í stjórnmálafræði við
Háskóla Islands til að spila á heimsmeist-
aramótinu í Japan. Landsliðshópurinn átti
að leggja af stað með flugi áleiðis aðfara-
nótt mánudags en á hádegi á fóstudegi var
honum tilkynnt að hann yrði að sitja heima.
Islenska landsliðið hefur leikinn í dag og
Rúnar Sigtryggsson úr Haukum missir af
ævintýrinu. Aðeins 16 leikmenn mega fara.
Við sitjum á veitingahúsinu Ítalía,
Laugavegi 11, í hádeginu fimmtudaginn 15.
maí. Eg horfi í augu hans og spyr:
Ertu spældur?
„Já, við vorum fimm sem gátum átt von
á þvi að detta út úr liðinu, en þar sem tveir
línumenn í hægra horninu, Bjarki og Valdi-
mar, eiga við meiðsli að stríða, reiknaði
maður frekar með að komast út en að tveir
meiddir færu,“ svarar Rúnar skytta og spá-
ir í val á rauðvíni.
Ertu hjátrúarfullur?
„Hjátrú er heimska. Þetta er óheppni.
Eg hef áður lagt allt undir til að komast á
heimsmeistaramót. Arið 1993 var heims-
meistaramót 21 árs og yngri og ég var
fluttur til Reykjavíkur til að geta æft með
landsliðshópnum. Eg var í hópnum en viku
fyrir brottfór puttabrotnaði ég,“ segir
hann, 25 ára gamall, og andartak staldrar
hugurinn við HM 99.
Ætla ehhi til Japans
SBm fnráamaáur
Þjónninn færir okkur forréttinn, snigla í
hvítlaukssmjöri handa Rúnari og reyktan
lax með hrærðu eggi handa mér. Rauðvín-
ið heitir Villa Borghetti amarone 1990 og
Rúnar reynist kunnáttumaður.
„Ég og kærastan mín Heiða Erlingsdótt-
ir fórum út með dönskum þjálfara vorið
1995 og bjuggum í Bjerringbro á Mið-Jót-
landi til að upplifa eitthvað nýtt fram í febr-
úar 1996,“ segir Rúnar, „þjálfarinn átti vín-
kjallara.“ Rúnar snýr rauðvínsglasinu,
kannar þykkt safans, ber glasið upp að ljós-
inu, kannar litinn, ruggar glasinu, lyktar,
sýpur og velkir vökvanum í munni. „Bragð-
sterkt og gott,“ er niðurstaðan.
„Danir eru mjög meðvituð þjóð,“ segir
hann. „Þegar Frakkar voru að gera tilraun-
ir með kjarnorkusprengjur í Kyrrahafi
sniðgengu þeir franskar vörur. Ég var einu
sinni með franska rauðvínsflösku í körfu í
matvöruverslun og Dani gekk að mér og
Shuggl
Jmpmnm uflr
mlnum mmnnl
Landsliðsmaðurinn í handbolta, sem fór ekki til Japans,
heitir Rúnar Sigtryggsson. Hann missir af framandi
____landi og góðri reynslu og í tilefni af því bauð_
____Gunnar Hersveinn honum upp á hressingu og_
innti eftir lífsreglum og gildi þess að njóta lífsins,
þrátt fyrir allt, í íslenskri maísól.
Morgunblaðið/Þorkell
RÚNAR Sigtryggsson ætlar að horfa á Japani og ísiendinga keppa
ðy í handbolta í Sjónvarpinu klukkan hálf eilefu fyrir hádegi í dag og
reiknar með að það verði undarleg tilfinning.
spurði: „Veistu hvað þú ert að gera, ætlar
þú að styrkja þessa vitleysinga?" Svo tók
hann flöskuna úr körfunni og setti hana
upp í hillu aftur.“
Ertu með útþrá?
„Já, draumalandið er Spánn. Mig langar
til að kynnast nýrri menningu og læra nýtt
tungumál. Það væri fínt að lifa á boltanum
í útlöndum."
Hversu lengi hefur þú verið með boltann
í höndunum?
„Þriggja ára fór ég á æfingar með pabba,
Sigtryggi Guðlaugssyni sem lék með Þór á
Akureyri, og átta ára byrjaði ég að æfa
sjálfur."
Rúnar er Akureyringur í báðar ættir og
þarf að leita til Frakklands til að finna ætt-
ingja sem ekki er Norðlendingur. „Það er
ekki mikið sniglabragð af sniglunum en
þetta er mjög vel framreitt, hvítlauks-
smjörið er afbragð."
Þjóninn leggur Pizzaiola eða þunnsneitt
nautakjöt í ólífuolíu fyrir framan Rúnar og
pönnusteiktar kalkúnabringur í rjóma-
sherrysósu með sveppum handa mér.
Hvenær ætlar þú til Japans?
„Ég reikna ekki með að fara til Japans
sem túristi, og ég missti þvi að góðu tæki-
færi, því íslenska landsliðið verður 3-4 vik-
ur í Japan eftir því hversu vel gengur. Ég
notaði liðna helgi í svekkelsið.“
Hver er lífsreglan þín?
„Ég hef nýlega lært lært eina: ,Jvð gera
ekki framtíðaráætlanir." Það er dæmt til að
mistakast. Onnur er að nýta tækifærin sem
bjóðast, stökkva í stað þess að hrökkva. Ég
finn fyrir ævintýraþránni."
Óbundinn steypu
ng shuldum fram
til fertugs
Skipta handboltamenn um ham í hita og
þunga leiksins?
„Það er ekkert samband milli persónu-
leikans á vellinum og í daglegu lífi. Ég hef
rekið mig á það að ímynda mér andstæð-
ing sem andstyggilegan en uppgötvað svo
við aðrar aðstæður að þetta er hinn mesti
ljúflingur. Maður gírar sig upp fyrir leik til
að magna spennustigið. Ég tel að eftir að
ákveðinni getu er náð standi leikmenn og
falli með sinni andlegu getu. Það er jafnvel
gott að vera hrokkafullur eins og Svíamir
til að ná langt, þeir trúa að þeir séu best-
ir.“
Ertu fylgjandi kynlífsbanni leikmanna
fyrir landsleiki?
„Ég blæs á svona reglur. Ég tel að leik-
menn eigi að fá ákveðið frjálsræði til að
undirbúa sig fyrir leiki og fylgja eigin lífs-
reglum. Þetta er bara taugaveiklun í þjálf-
urum.“
Hvemig bragðast maturinn?
„Kjötið er mjög gott og vel matreitt.
Hinsvegar finnst mér fráleitt af hafa
franskar kartöflur með því,“ segir hann og
pantar umsvifalaust bakaða kartöflu.
Verður nokkuð varið í að horfa á leikina
í sjónvarpinu?
„Þetta verður örugglega undarleg til-
finning, en ég ætla að vakna og horfa á þá
klukkan sex á morgnana."
Ertu að byggja?
„Nei, mér finnst fólk eiga að ferðast um
heiminn og kynnast framandi menningu að
minnsta kosti til fertugs og huga ef til vill
eftir það að húsbyggingum.
Rúnar pantar sér tíramísú og kaffi í eft-
irrétt. Hann vill ekki upplýsa hvað hann
ætlar að gera í vetur sökum þess að hann
er á móti framtíðaráætlunum. Á hinn bóg-
inn er sumarið komið og sonur hans, Sig-
tryggur Daði, verður eins árs í júní og Rún-
ar og Heiða verða gefin saman í júlí og
skuggi Japans lýsist og hverfur.