Morgunblaðið - 27.01.1998, Blaðsíða 25

Morgunblaðið - 27.01.1998, Blaðsíða 25
MORGUNBLAÐIÐ ERLENT PRIÐJUDAGUR 27. JANÚAR 1998 25 Flowers fagnar Reuters GENNIFER Flowers, sem hlaut frægð fyrir að halda því fram að hún hafi átt í ástarsambandi við Bill Clinton í 12 ár, sendir hér sjónvarpsmanninum Larry King koss í samtaisþætti hans á ClVIV-stöðinni sl. föstudag.Þar sagði hún fregnir þess efnis að Clinton hefði gengist við ástarsambandinu við vitna- leiðslur í máli Paulu Jones hafa veitt sér uppreisn æru. Hermt er að forsetinn hafi játað að hafa átt kyn- ferðislegt samband við Flowers en alls ekki í þann tíma sem hún heldur fram. „Ég er hissa á því að hann skyldi játa,“ sagði hún en taldi að honum hefði ekki orðið stætt á því að ljúga um það með eiðsvörn- um framburði, því nægar sannanir um sambandið væru fyrir hendi. Flowers kvaðst ekki undrandi á ásökunum um meint ástarsamband forsetans og Monicu Lewinsky og ekki heldur því að hann hafi hvatt hana til þess að neita því að um samband hafi verið að ræða. „Sannarlega hvatti hann mig til þess að hylma yfir okkar samband," sagði Flowers og sagðist vel trúa því að hann hafi beðið Lewinsky hins sama. manninn, sem hún á ekki að hafa fengið að umgangast eins og hún vildi, en kallar hann einnig „af- styrmi“ fyrir að láta senda sig í varn- armálaráðuneytið. Sum atvikin, sem hún lýsir, eru með ólíkindum. Hún segh- til dæmis að kvöld eitt haíi hún ætlað að heim- sækja Clinton í Hvíta húsið, en þá hafi vörðurinn vísað henni brott vegna þess að önnur kona hafi verið á undan henni. Lewinsky segir einnig að þau hafi skipst á gjöfum, þar á meðal ljóða- bók eftir Walt Whitman. Bandaríska alríkislögreglan hefur nú gert gjaf- irnar upptækar, auk ýmislegs ann- ars, þar á meðal kjóls, sem hún kveðst á upptökunum hafa varðveitt vegna þess að á honum voru sæðis- blettir efth’ mök hennar við forset- ann. Tripp hélt 12. janúar á fund Kenn- eths Starrs, sérskipaðs saksóknara, sem í fjögur ár hefur rannsakað ým- is mál forsetans, þai’ á meðal Whitewater og andlát Fosters. Dag- inn eftir var Tripp kominn með hler- unarbúnaðinn á fund Lewinsky. Saksóknari gagnrýndur Starr hefur leitað fanga víða og hafa demókratar gagnrýnt hann harðlega fyrir að stunda ofsóknir á hendur forsetanum og vera kominn langt út fyrir upprunalegt rannsókn- arsvið sitt. Rannsókn hans hefur leitt ýmislegt í ljós, en hann hefur ekkert saknæmt fundið um Clinton. Tripp hefur verið lýst sem himna- sendingu fyrir Starr. Hann á nú í viðræðum við William Ginsburg, lög- mann Lewinsky. Lögmaðurinn segir að Lewinsky brenni í skinninu að leysa frá skjóðunni, en hún vilji fyrst semja við Starr til að tryggja að henni verði ekki refsað fyrir að fremja meinsæri. Enn er ekki ljóst hvort samkomu- lag næst milli Lewinsky og Starrs. Lögfræðingur Lewinsky sakaði St- an- í upphafi um hrottalega fram- komu gagnvart skjólstæðingi sínum, en nú segir hann að saksóknarinn sé ljúfmennskan uppmáluð. Það eitt að Lewinsky er að reyna að komast að samkomulagi boðar ekki gott fyrir Clinton. Hins vegar dugar það Starr sennilega skammt að hafa aðeins orð Lewinsky, gegn orðum forsetans. Um helgina bh-tist myndband af Clinton og Lewinsky þegar starfs- menn í Hvíta húsinu tóku á móti for- setanum daginn efth' að hann náði endurkjöri 5. nóvember. Þar sést Lewinsky brosa sínu breiðasta og aðdáunin leynir sér ekki. A upptök- unum segir Lewinsky að hún sé reiðubúin að láta sig hafa það að bjarga forsetanum þótt það gæti orðið henni að falli. Hún hafi hvort sem er logið allt sitt líf. Samkennd vegna erfiðleika í æsku Úr herbúðum Clintons hefur spurst að forsetinn hafi náð sam- bandi við Lewinsky vegna þess að þau hafi bæði átt erfiða æsku. Sam- eiginlegur bakgrunnur hafi gert það að verkum að forsetinn hafi fundið til setann í tengslum við Whitewater- málið og fleira, er sammála leiðar- höfundi The Los Angeles Times að þessu leyti, enda velur hann yfir- skriftina „I nafni vandamála heims- ins, álítum Clinton saklausan“. Ótrúverðugt Safire skrifar að hagsmunum allra væri bezt þjónað með því að Clinton yrði álitinn saklaus af hin- um nýju ásökunum unz sekt hans sannaðist, „ekki aðeins í nafni göf- ugrar réttarfarsreglu, heldur vegna þess að það er mjög erfitt að hugsa sér að þessi útsmogni stjórnmála- maður sé svo kærulaus að hann standi í 18 mánaða ástarsambandi við lærling í Hvíta húsinu sem er litlu eldri en dóttir hans, og að hann hafi síðan bætt gráu ofan á svart með því að fyrirskipa meinsæri." Þessu segist Safire einfaldlega ekki getað ti’úað. Hann bendir einnig á ábyrgð Kenneths Starrs, sem hann segir mikla. Nú er hann með umdeilanlegum vinnubrögðum búinn að hleypa af stað fári ásakana á hendur æðsta valdamanni þjóðar- innar sem þarf að geta einbeitt sér samkenndar. Sú skýring er líkleg til að vekja samúð með forsetanum leggi menn trúnað á hana. Um leið er ýjað að því að erfið æska gæti hafa leitt til þess að Lewinsky sé ekki alveg í jafnvægi. Clinton virtist í gær hafa ákveðið að Lewinsky yrði ekki samherji hans og kallaði hana „þessa konu“ þegar hann kvaðst ekki hafa átt í sambandi við hana. Hillary Clinton er enn sem fyrr komin til varnar manni sínum. Hún heldur því fram að enn einu sinni geri pólitískir óvinii- Clintons aðför að honum. Haft er fyrir satt að for- setafrúin hafi megnustu óbeit á St- arr og ekki muni hann vaxa í áliti hjá henni nú þegar hann hefur ákveðið að þeim stóru verkefnum sem fyrir honum liggi. Ef Starr getur ekki lagt málið klárt fyrir og fært skýrar og skiijanlegar sönnur á ásakanirn- ar á hendur forsetanum sé hann sjálfur kominn á hálan ís. Ennfremur mærir Safire hæfi- leika Clintons til að einbeita sér að hverju verkefni fyi’h’ sig, hvað sem gengur á á öðrum vígstöðvum. Þetta hafí til dæmis sannast er Benjamin Netayahu, forsætisráðherra Israels, að gera einkalíf forsetans og sárasta blettinn í hjónabandi þeiiTa að rann- sóknarefni. Starr hefur víða leitað fanga frá því hann hóf rannsókn Whitewater-málsins fyrir fjórum ár- um. Þótt hann hafi ekkert fundið saknæmt hefur rannsókn hans stöðugt verið í fréttum og hangið sem skuggi yfir forsetahjónunum. Vörn forsetans í fjölmiðlastríðinu mun ekki síst byggjast á árásum að- stoðarmanna hans á hendur Starr. James Carville, sem hefur verið ná- inn ráðgjafi Clintons, hefur verið ið- inn við að rægja Starr og í viðtali um helgina sagði hann að saksóknarinn dritaði út stefnum líkt og væri hann með Uzi-hríðskotabyssu: „Hér fer átti viðræður við Clinton í upphafi síðustu viku. Netanyahu vottaði að í viðræðunum hefði Clinton verið full- komlega einbeittur og fjallað mál- efnalega um þau viðkvæmu málefni sem til umræðu voru. „Þetta lýðveldi getur þolað hvaða áfall sem er. Teygjum það ekki á langinn,“ eru lokaorð Safires. Anthony Lewis, annar af þekkt- ustu dálkahöfundum The New York Times, beinir athyglinni í sinni grein fram linnulaus herferð leka og lyga og það er sannarlega áhyggjuefni.“ Vandi Starrs Starr er í ákveðnum vanda. Hann getur ekki gert samkomulag við Lewinsky um að hún verði ekki sótt til saka vitni hún gegn Clinton nema vita hvað hún hefur að segja. Helst vildi hann fá sönnunargögn, sem ekki yrði hægt að vefengja fyrir rétti. Reynist þessai’ ásakanir hins veg- ar sannar er Clinton í vanda, þótt ekki yrði hann í jafn slæmri stöðu og Richard Nixon þegai- hann hrökklað- ist úr embætti. Hórdómur er enn ólöglegur í Washington-borg og samkvæmt lögum er hægt að sekta menn um 500 dollara og stinga.þeim í fangelsi í allt að 180 daga fyrir að hafa mök við aðrar konur en eigin- konur sínar. Það er hins vegar hæpið að siðgæðislög höfuðborgarinnar verði honum að falli. Málið er í raun einfalt: það snýst ekki um glæpinn, heldur yfirhylminguna. Sannist það að Clinton hafi hindr- að framgang réttvísinnar með því að fremja meinsæri, ýta undir meinsæri og leggja á ráðin um að framið yrði að hlutverki Kenneths Stairs. Hann segist sannfærður um að hvernig sem þessu máli lyktar hafi þeir sem sömdu stjómarskrá Bandaríkjanna ekki ætlazt til þess - og það ætti heldur enginn að gera - að á grund- velli hennar risi kerfi þar sem „alls- herjai’saksóknari, sem ekki ber ábyrgð gagnvart neinum, hefur eftir- lit með forseta Bandaríkjanna." Þetta sé hins vegar það ástand sem Bandaríkjamenn búi nú við í raun. Lewis segir áhættu felast í því að láta forsetaembættið sæta „varan- legum rannsóknarrétti saksóknara“. Þykh’ Lewis tildrög hneykslismáls- ins vera hneykslanleg út af fyrir sig. Lewis rifjar upp að Starr er yfir- lýstur og eindreginn repúblikani. Það skapar, að hans sögn, sérstaka hættu á því að Starr seilist út fyrir eiginlegt starfssvið sitt af flokkspóli- tískum hvötum. „En aðalatriðið er ekki persóna Kenneth Starrs,“ skrifar Lewis. Aðalatriðið sé að embætti sérskipaðs saksóknara, eins og það hafi þróazt, sé embætti sem „ekki einu sinni heil- agur maður gæti gegnt með góðu móti“. Eins og embættið, sem fyrst var meinsæri getur orðið erfitt um vik fyrir hann. Erfitt að sanna meinsæri Það er hins vegar mjög ei’fitt að sanna meinsæri og ekki er heldur víst að saksóknarinn hafi þau gögn í höndum sem hann þarf. Þá er óljóst hvort stjórnarskráin leyfi að höfðað sé refsimál á hendur sitjandi forseta. Clinton sagði í yfirheyrslu vegna stefnu Paulu Jones að hann hefði ekki verið í ástarsambandi við Lewinsky. Verði hann sóttur til saka fyrir meinsæri í þeim vitnisburði veltur allt á því hvernig hann hagaði orðum sínum. Clinton er löglærður og þekktur fyrir að huga að minnstu smáatriðum, þannig að ósennilegt er að hann láti hanka sig. Sagt er að Lewinsky hafi þrætt fyrir ástarsamband við Clinton í eiðsvörnum vitnisburði, sem Starr knúði hana til að gefa. Starr gæti snúið henni með því að hóta máls- höfðun ella, en haldi hún áfram að neita og segi að upptökur Tripp séu órar hefur Starr lítið í höndunum. Hann gæti reynt að finna sannanir í skrám yfir mannaferðh’ í Hvíta hús- inu, upptökum með rödd forsetans á símsvara Lewinsky og sæðisbletti í kjól Lewinsky, sé slíkt að finna, en sennilegt er að ekki megi nota upp- tökur Tripp fyrir rétti vegna þess að þar sé um kviksögu að ræða. Hafi Clinton og lögfræðingurinn Vernon Jordan, vinur hans, lagt að Lewinsky að gi-eina ekki frá hinu meinta sambandi er ekki þar með sagt að þeir hafi brotið lögin. Enn veltur allt á orðalagi og samhengi. Hafi þeir einfaldlega veitt henni al- menn ráð um að tala ekki af sér eru þeir réttum megin laganna, jafnvel þótt þeh’ hafi verið að tala um vitnis- burð hennar. Lewinsky segir á einni upptökunni að forsetinn hafi sagt við sig: „Það eru engar sannanir þannig að þú getur neitað, neitað, neitað.“ Lögmenn Clintons gætu lagt út af þessum orðum á þann veg að hann hafi einfaldlega verið að segja vitni að neita ósannindum og ekkert væri athugavert við það. Starr hefur hins vegar gengið það langt að það er erfitt fyrir hann að snúa aftur. Mál Lewinsky komst í hámæli vegna þess að það spurðist að hann væri að rannsaka það. Hafi hann ekki næg gögn í höndunum til geta fært fram trúverðugar ásakanir á hendur forsetanum mun þrýsting- urinn á hann um að láta staðar numið aukast. Bill Clinton hefur staðið af sér mörg áföll frá því hann varð forseti og enn virðist um helmingur Banda- ríkjamanna líta með velþóknun á frammistöðu hans í starfi. Miðað við þau gögn, sem fram eru komin í mál- inu, ætti hann einnig að geta varist þessari orrahríð. Það er hins vegar spurning hvort forsetinn, sem nú virðist hafa tekist að jafna fjárlaga- hallann og allt stefndi í að myndi í krafti fylgis síns geta komið ýmsu til leiðar á lokasprettinum, sé nú það veikur fyrir að hann verði sem vængstýfður það sem eftir lifir af kjörtímabilinu. sett á laggirnar þegar skapa þurfti sérstaka stofnun til að rannsaka Wa- tergate-málið, hefur þróazt, er það farið að skekkja allt bandaríska stjórnskipunaiTnynstrið, segir Lew- is. í stað þess að stofnanir hinna þriggja arma ríkisvaldsins, fram- kvæmda-, dóms- og löggjafarvalds- ins, hafi eftirlit hver með annarri, eins og stjórnarskráin geri ráð fyrir, sé staðan nú orðin sú að almenning- ur líti til saksóknara og aðferða sakamálai’annsókna í þeim tilgangi að leita leiðréttingar á misfellum í stjórnkerfinu. Engin fylgni milli hreinlífis og stjórnkænsku Að áliti Lewis á það ekki að vera hlutverk saksóknara að kafa ofan í kynlíf forseta. Ef Bill Clinton átti í ástarsambandi við 21 árs gamla stúlku sem starfaði í Hvíta húsinu, á hann og mun taka afleiðingum þess. „En eftir að þessu hneykslismáli er lokið,“ leggur Lewis til, „ættum við að segja skilið við þá áráttu okkar að hnýsast í kynlíf stjórnmálamanna. Það sem eftir stendm- er að það er engin fylgni milli hreinlífis leiðtoga okkar og stjórnvizku þeirra.“ ■ og framhjáhald Bill Clinton er ekki fyrsti forseti Bandaríkjanna, sem flæktur er í hneykslismál vegna kynlífs og kvennamála George Washington Fyrsti forseti Bandaríkjanna, 1789-97. Hann átti fjðlda óskilgetinna barna. Thomas Jefferson Forseti 1801-09. í hjónabandi hélt hann í heilt ár við eiginkonu besta vinar síns. Eftir að kona hans dó hélt hann við ambátt. Andrew Jackson Forseti 1829-37. Sakaðurum tvíkvæni vegna þess að hann kvæntist Rachel Conelson Robards áður en gengið hafði verið frá skilnaði hennar. Franklin D. Roosevelt Forseti 1933-45. Átti í löngu sambandi við Lucy Page Mercer, ritara Eleanor Roosevelt. KRT John F. Kennedy Forseti 1961- 63. Átti meðal annars í sam- bandi við Marilyn Monroe og Judith Cambell Exner. Lyndon B. Johnson Forseti 1963-69. Samkvæmt ævisögu Roberts Caros var Johnson í sambandi við Alice Glass á meðan á hjónabandi hans stóð. Bill Clinton Forseti 1993 til okkar dags. Vændur um að hafa sýnt Paulu Jones kynferðis- lega áreitni og um rrieint ástar- sambana við Monicu Lewinsky.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.