Morgunblaðið - 28.10.1998, Síða 50

c'50 MIÐVIKUDAGUR 28. OKTÓBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Hundalíf
Ferdinand
Smáfólk
Hérna, veittu þessuni krakka ráðningu! Ég get ekki kýlt lít- Segðu hundinum þínum að bíta hann ...
Hann hrinti mér úr rólunni... ég skal inn krakka eins og
halda honum á meðan þú kýlir hann! þennan ...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reylgavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Volvo og
j afnaðar st efna
Frá Jakobi Smára:
VIÐ HLIÐ leiðara Morgunblaðsins
24. október sl. sem fjallar um fá-
tækt á Islandi birtist forkostulegt
Reykjavíkurbréf. Þar hreykja höf-
undar sér yfir sköpunarmætti ís-
lensku þjóðarinnar. Slíkt er ljúft að
lesa en beiskur keimur fylgir þegar
betur er að gáð. Bréfritarar bera
fyrir sig ísraelskan menningar-
fræðing til varnar þeirri skoðun að
sköpunarmátturinn sé nánast ein-
stakur hérlendis og þá einkum í
samanburði við hina hugmynda-
snauðu Svía. Andleysi þeirra komi
ekki síst fram í hinum skelfílegu
Volvo-bílum og vitanlega er ástæð-
an hin enn skelfilegri jafnaðar-
stefna. Ætla mætti að Reykjavíkur-
bréf þetta væri áminning ritstjóra
um það að fátæktin sé nauðsynleg-
ur herkostnaður hinnar íslensku
snilligáfu. Þeir sleggjudómar sem
hér koma fram eru ekki sæmandi
ritstjórum víðlesnasta blaðs þjóðar-
innar þótt þeir skáki í skjóli svo-
kallaðs menningarfræðings. Ef höf-
undar Reykjavíkurbréfs hefðu haft
fyrir því að afla sér upplýsinga um
stöðu Svía á sviði vísinda og tækni
hefði önnur mynd blasað við en sú
sem þeir reyna að halda að lesend-
um. Þeir hefðu t.d. komist að því að
samkvæmt alþjóðlegum könnunum
eru Svíar í fremstu röð á nánast öll-
um sviðum vísinda, að tilliti teknu
til fólksfjölda (og jafnvel án þess að
tillit sé tO hans tekið) (sbr. May,
1997). Þegar samskonar athugun er
gerð á stöðu okkar snillinganna er
allt annað upp á teningnum í flest-
um greinum. Við stöndum Svíum
langt að baki. Þetta er að vísu eðli-
legt, ekki síst þar sem stjórnvöld
hafa lengstum haft tröllatrú á fá-
tækt í vísindunum. Við íslendingar
höfum okkur tO frekari málsbóta að
eiga okkur skamma sögu í vísindum
og að vera þrátt fyrir andstreymi
ört vaxandi menn á því sviði. Það er
hins vegar óskynsamlegt að fara í
mannjöfhuð við Svía þegar menn
eru blindu slegnir af draugi frjáls-
hyggjunnar. Slitnh- orðaleppar úr
þeirri átt verða einungis gegnsærri
við slík feilspor.
Robert M. May (1997). The scientific wealth of
nations. Science, bindi 275, bls. 793-796.
JAKOB SMÁRI,
dósent í sálfræði.
Steinn og
Frá Guðna Björgólfssyni:
SILJA Aðalsteinsdóttir skrifar
(DV 17. okt.) um Stein Steinar í til-
efni þess að hann hefði orðið níræð-
ur 13. október ef honum hefði enst
aldur.
Hún tilfærir eftirfarandi ljóðlín-
ur í pistli þessum:
„Kn visna hönd
sem vann þér ei til matar
skai velta þungum steini úr annars braut.“
Um þessar ljóðlínur segir bók-
menntafræðingurinn svo: „Þar
hafði hann réttara fyrir sér en
margan samtíðarmann hans grun-
aði.“
Vitanlega er þetta rugl eitt.
Minnið um 01 örlög og grimm sem
útdeilt er í ýmsum stað í stað ann-
arra má finna víða.
í 3. kafla íslandsklukkunnar seg-
Háaleitisbraut 58-60, sími 581 3525
Drottinn
ir svo: „Örkumlamenn, og fáir eins
og líkþráir, hyllast til að ota fram
kaunum sínum...: Sjá þetta hefur
Drottinn af náð sinni veitt mér, hér
er mín verðskuldun fyrir Drottni,
segja þessar mannsmyndir og
spyrja um leið: Hver er þín verð-
skuldun, hvers virði virti Drottinn
þig? Eða jafnvel: Drottinn hefur
slegið mig þessum kaunum fyrir
þig.“
Að snúa orðum þessum upp í
ómerkilegan sjálfsbirgingshátt
Steins er vitanlega fjarri öllu lagi.
Auðvitað er það þessi gæska
Drottins og náð, sú hin visna hönd-
in, sem Steinn á við sem og það ok
er hann aflétti öðrum mönnum með
því að ganga undir þann kross;
hann teygir á þeirri gæsku og náð
með hárbeyttu háði sínu.
GUÐNI BJÖRGÓLFSSON,
Reykhólaskóla, Ki'óksfjarðarnesi.
HSM pappírstætarar
Leiðandi merki - Margar stærðir
Þýzk gæði - Örugg framleiðsla
IJ J. ÁSTVfllDSSON HF.
Shipholti 33.105 Revkjovíh. slmi 533 3535
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.