Morgunblaðið - 04.11.1998, Blaðsíða 52

52 MIÐVIKUDAGUR 4. NÓVEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
THAT WA5 A 600P
PRACTICE, HUH, A\ARCIE ?
-----------q-------"
NOÍI THINK I 8ROKE
ALL MV ARMS ANP
THIRTY FIN6ERS..
WELL;U)E'RE
GETTIN6 TOU
T0U6HENEP OP
FORTHE NEW
5EAS0N;HUH?
l'M NOT INTERE5TEP/l'LL NEVERn
IN 6ETTIN6 /UNDERSTAND
T0U6HENEP UP.. ( HOV,
MARCIE.

9-23
Þetta var góð æfing, ekki Nei! Ég held ég hafi brot- Jæja, við erum Ég hef engan áhuga á að láta
satt, Magga? ið aila handleggina og að herða þig fyr- herða mig ...
þrjátíu fingur ... ir nýja leiktíma- Ég mun aldrei skilja þig, Magga ...
bilið, ha?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Rjúpan og rjtípna
skytturnar
Frá Karli Jónatanssyni:
RJUPAN er sú lífvera sem hvað
mest prýðir okkar fósturjörð, á svo
margan hátt. Hún er falleg að sjá
bæði í sínum sumar- og vetrarbún-
ingi. Hún er ljúflingur sem gerir
engri skepnu eða manni mein. Hún
er einn þarfasti hlekkurinn í Iífkeðj-
unni til gróðuiTæktunar í óbyggðum
landsins. Öllum finnst rjúpan vera
ómissandi vinur og nágranni nema
þá nokkur hundruð svokallaðar
rjúpnaskyttur.
Og þá er að athuga þeirra hlið á
málinu. Þær sækja þessar rjúpna-
veiðar af soddan ofurkappi að með
sanni má segja að þær hætta hik-
laust lífi sínu fyrir þessa hugsjón
sína. En hvers vegna? Ekki er það
eins og var í gamla daga þegar sár-
vantaði magafylli handa fjölskyld-
unni. Nei, nú er öldin önnur og fullt
af mat í hverju koti. Ef fórnardýrið
væri nú selt á kostnaðarverði væri
verðið það hátt að aðeins hátekju-
menn gætu klárað það dæmi, og þá
eru ekki með í dæminu þær upphæð-
ir sem við öll erum neydd til að
greiða í laun tii björgunarsveita-
manna, en það eru að sögn umtals-
verðar fjárhæðir og væri sanngjarnt
að við fengjum uppgefið hve mikið
við höfum þurft að greiða t.d. á sl. ári
til björgunar týndum rjúpnaskytt-
um.
Það sem þessar rjúpnaskyttur
leggja í sölurnar við þessa iðju sína,
fyrir utan að týna sjálfum sér og þar
með að verða þess valdar að eitt til
tvö hundruð björgunarsveitamenn
leiti þeirra nótt og dag í einhverja
sólarhringa. T.d. fyrir nokkrum ár-
um heyrði maður á skotspónum eina
veiðisögu. Rjúpnaskytta var á veið-
um í rjúpnalandi. Farkosturinn var
vélsleði. Nær hádegi kemst kappinn
í færi við eina rjúpu, en sú var snör í
snúningum og flýgur uppá líf og
dauða inn heiðar og kappinn með allt
í botni á eftir fórnardýrinu. Hann
hafði rjúpuna í fjórða skoti eftir nær
30 kílómetra sprett og rataði svo
sjálfur hjálparlaust til byggða. En
fengur dagsins var ein rjúpa sem
kostaði fjögur skot og u.þ.b. 60 km
keyrslu auk annarrar útgerðar.
Spurningin er, skyldi hann hafa
getað selt rjúpulíkið á kostnaðar-
verði? Ég held að það sé alveg ör-
uggt að rjúpnaveiðar eru ekki stund-
aðar í hagnaðarskyni. Það er freist-
andi að láta sér detta í hug að
rjúpnaveiðar stundi menn aðeins
vegna drápsfíknarinnar einnar. Þess
vegna er það raunar undravert að yf-
irvöld skuli ekki hafa friðað rjúpuna
fyrir löngu. Að minnsta kosti er það
lágmarkskrafa að þessir rjúpnaveiði-
menn svokallaðir greiði sjálfir allan
kostnaðinn sem verður vegna leitar
að týndum rjúpnaskyttum.
Og svona í lokin uppástunga: Væri
kannski ráð að senda þessar
byssuglöðu rjúpnaskyttur niður í
fjöru og þar fengju þær að skjóta
máva og svartbaka. Sjálfum sér og
öðrum bæði til gagns og gleði. Og
það sem best væri: Hættan á að þær
týndust eða meiddu sig væri sáralít-
il.
Verum vinir rjúpunnar og minn-
umst þess að jafnvel valurinn, þessi
grimmi ránfugl, grætur vegna
vonsku sinnar þegar hann rífur í sig
hjarta rjúpunnar.
KARL JÓNATANSSON,
Hólmgarði 34, Reykjavík.
Er Island
kj arnorkuskotmark?
Opið bréf til utan-
ríkisráðherra
Frá Viggó Jörgenssyni:
HEILL og sæll Halldór.
Eins og þú veist brá Bill Clinton
Bandaríkjaforseti sér af bæ á vor-
dögum og tók hús á starfsbróður sín-
um, Jiang Zemin í Kína. I fréttum,
hér í blaðinu, af þessari heimsókn
kom fram að við þetta tækifæri
sömdu Bandaríkjamenn og Kínverj-
ar um að þjóðirnar hættu að miða
kjarnorkuflaugum hvor á aðra. Litlu
seinna kom fram í blöðum að vís-
indamenn hafa þungar áhyggjur af
tölvubúnaði í Rússlandi og hvernig
hann muni bregðast við um aldamót-
in 2000, og alveg sérstakar áhyggjur
af þeim tölvubúnaði sem stjórnar
kjai-norkuvopnum. I tilefni af þess-
um fréttum kom upp í hugann sjón-
varpsþáttur er sýndur var í íslenska
ríkissjónvarpinu fyrir fáum árum.
Þar skoðuðu fréttamenn m.a. rúss-
neskan skriðdreka sem liðsforingi
sýndi þeim fúslega. M.a. sýndi liðs-
foringinn sjónvarpsmönnum tölvu-
kerfi skriðdrekans þai- sem ekki var
annað að skilja en að eitt af forrituð-
um skotmörkum rússneska herafl-
ans væri Reykjavík. Sé það svo er
það augljóslega gríðarlega alvarlegt
mál nú þegar. Oftsinnis hefur komið
fram í fréttum að viðhald tæknibún-
aðar þar austurfrá er nánast upp á
faðir vorið vegna fjárskorts. Þegar
við bætist sá möguleiki að tölvubún-
aður hrynji um aldamótin 2000 þá
vakna eftirfarandi spurningar:
1. Hefur utanríkisráðuneytið upp-
lýsingar um hvort kjarnorkueld-
flaugum í rússneska heraflanum,
herafla fyrrverandi sovétlýðvelda
eða herafla fyrrverandi austantjalds-
ilkja, er miðað á ísland?
2. Ef þær upplýsingai- liggja ekki
fyrir, stendur þá til að kanna það í
náinni framtíð?
3. Komi í ljós að eldflaugum sé
miðað á Island, mun ráðuneytið taka
upp samninga um að þeir, sem það
gera, hætti því?
Með bestu kveðju.
P.s. Þar sem málið varðar fleiri en
okkur bið ég Morgunblaðið fyrir
bréfið og vænti svars frá ráðuneyt-
inu á sama vettvangi.
VIGGÓ JÖRGENSSON,
löggiltur fasteigna-, skipa-
og fyrirtækjasali.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
tii birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að iútandi.