Morgunblaðið - 01.12.1998, Blaðsíða 81

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 1. DESEMBER 1998 81
KIRKJUSTARF
HATEIGSKIRKJA
Safnaðarstarf
Aðventuhátíð
Bergmáls í
Háteigskirkju
LIKNAR- og vinafélagið Bergmál
verður með aðventuhátíð í Háteigs-
kirkju sunnudaginn 6. desember kl.
16.
Að vanda verður vönduð dagskrá.
Prestur kirkjunnar, sr. Tómas
Sveinsson, flytur hugvekju. Kirkju-
og barnakór Bústaðakirkju undir
stjórn Guðna Þ. Guðmundssonar
syngja. Almennur jólasálmasöngur.
Að athöfn lokinni verður veitinga-
sala í safnaðarheimili kirkjunnar.
Gleðilega hátíð.
Námskeið
um hjónaband
og sambúð
I DAG, þriðjudaginn 1. desember,
hefst slffáning á hjónanámskeið
Hafnarfjarðarkirkju sem ganga
undir nafninu „Jákvætt námskeið
um hjónaband og sambúð". Fyrsta
námskeiðið sem nú er hægt að skrá
sig á hefst í janúar og síðan verða
haldin námskeið allt fram í apríl.
Umsjónarmenn námskeiðanna eru
sr. Þórhallur Heimisson, prestur í
Hafnarfjarðarkirkju, og sr. Guðný
Hallgrímsdóttir, settur sóknar-
prestur í Seltjarnarneskirkju.
Skráningin hefst kl. 9 í síma
555 1295 og 555 4899 þar sem einnig
eru veittar nánari upplýsingar.
Áskirkja. Opið hús fyrir alla aldurs-
hópa kl. 10-14. Léttur hádegisverð-
ur. Samverustund foreldra ungra
barna kl. 14-16. Fundur í æskulýðs-
félaginu kl. 20.
Bústaðakirkja. Æskulýðsstarf kl.
20.30.
Grensáskirkja. Kyrrðarstund kl.
12.10. Orgelleikur, ritningalestur,
altarisganga, fyrirbænir. Léttur
málsverður í safnaðarheimilinu eftir
stundina.
Hallgrímskirkja. Fyrirbænaguðs-
þjónusta kl. 10.30. Beðið fyrir sjúk-
um.
Háteigskirkja. Starf fyrir 6-9 ára
börn kl. 17.
Langholtskirkja. Jólafundur kven-
félagsins í kvöld kl. 20. Sigurbjörg
Hjörleifsdóttir syngur einsöng.
Munið að taka jólapakkana. Heitt
súkkulaði og smákökur.
Laugarneskirkja. Fullorðins-
fræðsla kl. 20. „Þriðjudagur með
Þoi-valdi“ kl. 21. Lofgjörðar- og
bænastund.
Seltjarnarneskirkja. F oreldra-
morgunn kl. 10-12
Árbæjarkirkja. Foreldramorgnar
hefjast í safnaðarheimilinu kl.
10-12. Æskulýðsfundur 10. bekkjar
og eldri kl. 20-22.
Breiðholtskirkja. Bænaguðsþjón-
usta með altarisgöngu kl. 18.30.
Bænaefnum má koma til sóknar-
prests í viðtalstímum hans.
Digraneskirkja. Starf aldraðra kl.
11.15. Leikfimi, léttur málsverður,
helgistund og fleira. Æskulýðsstarf
kl. 20 á vegum KFUM & K og
Digi'aneskirkju.
Fella- og Hólakirkja. Starf fyrir
9- 10 ára stúlkur kl. 17.30.
Hjallakirkja. Bæna- og kyrrðar-
stund kl. 18.
Grafarvogskirkja. Eldrí borgarar,
opið hús kl. 13.30. Söngur, spil,
spjall og handavinna. Veitingar í lok
samverustundarinnar. „Kirkju-
krakkar" í Rimaskóla. Böm 7-9 ára
kl. 17-18. KFUM fyrir drengi 9-12
ára kl. 17.30-18.30. Æskulýðsstarf
fyrir 8. bekk kl. 20-22 í kirkjunni.
Hjallakirkja. Prédikunarklúbbur
presta kl. 9.15 í umsjá dr. Sigurjóns
Áma Eyjólfssonar.
Kópavogskirkja. Mæðramorgunn í
safnaðarheimilinu Borgum í dag kl.
10- 12.
Fríkirkjan í Hafnarfirði. Opið hús
fyrir 7-9 ára börn frá kl. 17-18.30 í
safnaðarheimilinu, Linnetstíg 6.
Vídalínskirkja. Opið hús fyrir eldri
borgara í Kirkjuhvoli kl. 13-16 alla
þriðjudaga í sumar.
Víðistaðakirkja. Opið hús fyrir 8-9
ára börn kl. 17-18.30. Aftansöngur
og fyrirbænir kl. 18.30.
Hafnaríjarðarkirkja. TTT starf
fyrir 10-12 ára kl. 17-18.30 í Vonar-
höfn Strandbergs. Kristin íhugun í
Stafni, Kapellu Strandbergs, kl.
21.30- 22. Heimsborgin - Rómverja-
bréfið, 3. lestur í Vonarhöfn kl.
18.30- 20.
Keflavíkurkirkja. Kirkjan opin kl.
14-16. Starfsfólk verður á sama
tima í Kirkjulundi.
Grindavíkurkirkja. Foreldramorg-
unn kl. 10-12.
Borgarneskirkja. Mömmumorgunn
í safnaðarheimilinu milli kl. 10 og
12. Helgistund í kirkjunni sömu
daga kl. 18.30.
Landakirkja, Vestmannaeyjum. KI.
16-17 kirkjuprakkarar (7-9 ára)
gera óvænt prakkarastrik.
Krossinn. Almenn samkoma kl.
20.30 í Hlíðasmára 5. Allir velkomn-
ir.
Hvítasunnukirkjan Ffladelfía. Jóla-
samvera fyrir eldri borgara kl. 15.
Ræðumenn Ester Jakobsen og
Vörður L. Traustason. Kynningar-
samkoma á verkefninu frá Mínus til
Plús kl. 20. Ræðumaður Siegfried
Tomazsewski. Allir hjartanlega vel-
komnir.
Hjálpræðislierinn. Kl. 20.30 kvöld-
vaka í umsjá Heimilasambandsins.
Happdrætti og veitingar. Allir
hjartanlega velkomnir.
AFMÆLI
EIRIKUR A.
GUÐJÓNSSON
Elsti unglingurinn
sem ég þekki varð ní-
ræður 25. nóvember sl.
Þetta er hann Eiríkur
vinur minn Guðjóns-
son. Eiríkur var fædd-
ur á nyrsta bæ í
Strandasýslu, sunnan
undir fjallinu Geir-
hólmi þar sem heitir í
Skj alda-Bj arnarvík.
Fimmtán ára fluttist
hann með foreldrum
sínum til Þaraláturs-
fjarðar, sem er norðan
við Geirhólminn og í
Isafjarðarsýslu. Þar
var hann til 1937. Árið 1935 kvænt-
ist Eiríkur Gunnvöi-u Rósu Samú-
elsdóttur. Þau hjón bjuggu svo eitt
ár í Höfn í Hornvík og á Búðum í
Hlöðuvík frá 1938 til 1943. Þar voru
þau síðustu ábúendur ásamt Albert
J. Kristjánssyni.
Þegar byggðin í Sléttuhreppi var
að leggjast af fluttust Eiríkur og
Rósa vestur í Arnardal við Skutuls-
fjörð við Djúp og þar bjuggu þau
um skeið. Síðan fluttu þau til Isa-
fjarðar og hefur Eiríkur verið bú-
settur þar allar götur síðan. Rósa
lést árið 1967.
Eiríkur hefur fengist við margt
um ævina. Hann var m.a. kennari
við barnaskólana í Arnardal og á
Skeiðinu í Skutulsfirði, bóndi eins
og áður sagði, hringjari og grafari
við Isafjarðarkirkju um langa hríð,
sótari á Isafirði og verkamaður.
Man ég fyrst eftir Eiríki þegar ég
var barn og sóta þurfti skorsteininn
á heimili foreldra minna. Var það
ævinlega gert á nóttinni og man ég
sérstaklega eftir skruðningunum á
þakinu þegar Eiríkur var að störf-
um. Þá var hann svartur.
Seinna lágu leiðir okkar Eiríks
saman í Alþýðubandalaginu og
Samtökum herstöðvaandstæðinga.
Þá var hann löngu orðinn ekkju-
maður. Við Eiríkur höfum oft ferð-
ast saman, ásamt öðru fólki, um
óbyggðir Vestfjarða, og þá sérstak-
lega Hornstrandir og Strandir,
æskuslóðir Eiríks. Sl. þrjá áratugi
hef ég verið fararstjóri og leiðsögu-
maður ferðamanna um óbyggðirnar
hér vestra, og þegar Eiríkur var
með í ferðum gæddi hann landið
meira lífi en efni mín stóðu til. Hann
gat sagt frá því mannlífi af eigin
reynslu sem lifað var á ystu strönd-
um norður við Dumbshaf. Þar átti
hann heima sín allra bestu ár.
Eg man eftir því að einu sinni
kyrjuðum við „Nallann“ yfir rúst-
um amerísku radarstöðvarinnar á
Straumnesfjalli. Það var um sól-
stöður í miðnætursól og himinninn
logaði dumbrauður og logagyllt
hafisbrúnin sást úti við sjóndeildar-
hring. Þá vorum við í helgarferð í
Aðalvík með Samtökum her-
stöðvaandstæðinga á ísafirði.
Mig furðaði alltaf hve mikill
göngugai-pur hann Eiríkur var.
Kominn upp undir sjötugt gekk
hann með bakpoka allar Horn-
strandh' og annar fótur hans tveim-
ur sentimetrum styttri en hinn
vegna fótbrots í vinnu-
slysi.
I sambandi við
ferðalög okkar Eiríks
ætla ég að segja stutta
gamansögu:
Við gengum árið
1977 frá Grunnavík
norður í Furufjörð og
þaðan til Ingólfsfjarð-
ar. Síðan gengum við
yfir Ofeigsfjarðarheiði
og endaði ferðin á
Melgraseyri og þaðan
var farið með Fagra-
nesinu til Isafjarðar.
Þetta var erfið ferð.
Við vorum saman í tjaldi í þessari
ferð, ég og Eiríkur, og svaf hann
ekki í venjulegum svefnpoka, held-
ur svokölluðum varmapoka úr áli,
eins og var í öllum björgunarbátum
á þeim tíma og er enn. En mikið
óskaplega skrjáfaði í pokanum á
nóttinni þegar karlinn bylti sér og
jafnvel bara við það þegar hann
andaði ofan í pokanum.
I þessari ferð gistum við tvær
nætur í Reykjafirði og gengum
þaðan upp á Drangajökul. Fórum
við upp á Hrolleifsborg og er það
löng leið og erfið. Höfðum við með
okkur nesti. Með okkur var um tíu
manna hópur og við Eiríkur vorum
saman um nestispakka í þessa
dagsferð á Drangajökul. Eiríkur
hafði tekið til mat í pakkann.
Á uppleiðinni var karlinn alltaf
að narta í nestið og bjóða mér með
sér. Eg sagði honum að ég ætlaði
að nærast þegar upp væri komið.
Fyrr en varði kláraðist nestið okk-
ar. Uppi á Hrolleifsborg settust all-
ir niður til nestis og nutu útsýnis og
útivistarinnar. Þá bað ég Eirík um
bita.
„Allt búið,“ sagði karhnn, „en ég
á nóg af ágætis kaffi.“
Hann hellti kaffi úr stórum hita-
brúsa í lokið af honum fyrir mig og
ég drakk. Bragðið af kaffinu var
skrýtið og vont. Olíubrák flaut ofan
á og kaffið var þykkt og leðjulegt.
„Heyrðu Eiríkur minn, hvað er í
kaffinu hjá þér? Það er svo vont,“
sagði ég.
„Sjáðu til,“ svaraði hann. „Mér
fannst ómögulegt og eintóm vit-
leysa að bera eintómt kaffi alla leið
upp á Hrolleifsborg. Kaffí er eigin-
lega ekkert nema vatn og engin
næring í því. Ég setti í það átta
skeiðar af púðursykri og fjóra
súputeninga?"
Þegar þetta gerðist var Eiríkur
68 ára gamall og á leiðinni niður
sprunginn og úfinn skriðjökulinn
eftir langan og erfiðan dag, spurði
ég hann:
„Eiríkur, eigum við ekki að hvíla
okkur? Þú hlýtur að vera orðinn
þreyttur í fætinum."
Þá sagði hann: „Nei, nei, nú hall-
ar nefnilega rétt í jöklinum fyrir
mig. Styttri fóturinn er hærra í
brekkunni og þá afþreytist ég. Á
leiðinni upp þreyttist ég því þá hall-
aði vitlaust í jöklinum.“
Hann Eiríkur vildi ekki láta bíða
eftir sér. Þremur dögum síðar
dönsuðum við í stígvélum og
skítugum ferðafötum við Stranda-
kerlingamar á dansiballi í Árnesi í
Trékyllisvík.
I vörðu uppi á annarri bungu
Geirhólms kom Eiríkur fyrir gesta-
bók í glerkrukku í þessari ferð. Og
minnisstætt er mér þegar Anna
systir Eiríks, fymim húsfreyja á
Dröngum, bjargaði okkur þegar við
urðum matarlausir og bakaði handa
okkur flatkökur sem dugðu til
ferðaloka. En hún dvelur ævinlega
á Dröngum á sumrin ásamt fólki
sínu við að nýta hlunnindi jarðar-
innar.
Sex ái'um síðar, eða árið 1983,
stóðum við ásamt tugum annarra á
Kálfatindum Hornbjargs og virtum
fyi-ir okkur heiminn. Eiríkur er sá
lang elsti sem fylgt hefur mér alla
leið þangað upp - hann var 74 ára
gamall! Margir yngi-i hafa gefist
upp í brekkum Tindanna. Þar er
eiginlega of bratt til þess að hallinn
fyrir styttri fót Eiríks geti verið
rangur eða réttur.
Leiðir okkar Eiríks í stjórnmál-
um skildi fyrir tíu árum þegar ég
fór yfir í kratana. En vegir Guðs
eru órannsakanlegir. Nú eru þau
Sighvatur og Margrét langt komin
að sameina kratana og kommana.
Það er af hinu góða. Við Eiríkur
endum því í sama flokknum aftur
að lokum, enda báðir sannir jafnað-
ai-menn.
Nú er hann Eiríkur minn á Hlíf
orðinn afar sjóndapur, fótfúinn og
gamall, en heldur fullri heilsu að
öðru leyti. Það er þó liðin tíð að
hann bregði sér á gönguskíðum of-
an í bæ eins og hann gerði svo oft
fyrir nokkrum árum. Eða á ball. Og
nú er hann ekki lengur svartur af
sóti. Eiríkur vann í íshúsfélaginu
hálfan daginn lángt fram yfir átt-
rætt. Hann vann meira að segja
daginn sem hann varð áttræður og
gerði sér ekki dagamun. Geri aðrir
betur!
Ef við hin gætum lifað lífinu jafn
sátt við Guð og menn og hann Ei-
ríkur væri mannlífið betra og feg-
urra en það nú er.
Heill þér níræðum, kæri vinur.
Þakka þér allt gamalt og gott. Sér-
staklega fyrir ferðalögin um „Ystu
strandir norðan Djúps“. Þá var
alltaf gaman.
Lifðu heill vinur.
Gísli Hjartarson,
ritstjóri Skutuls
á Vestfjörðum.
Dúnsængur, kodd;