Morgunblaðið - 15.12.1998, Blaðsíða 34

34 ÞRIÐJUDAGUR 15. DESEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Silli
STRENGJAKVARTETT skipaður þeim Láru Sóley Jóhannsdóttur,
Kristínu Þóru Haraldsdóttur, Elínu Björk Jónasdóttur og Sæunni
Þorsteinsdóttur.
Ungt tónskáld á Húsavík
Húsavík. Morgunblaðið.
A AÐVENTUHATIÐ í Húsavíkur-
kirkju, annan sunnudag í jólaföstu,
var flutt tónlistardagskrá í 20 atrið-
um. Þar komu fram strengjakvar-
tett, Lára Sóley Jóhannsdóttir,
Kristín Þóra Haraldsdóttir, Elín
Björk Jónasdóttir og Sæunn Þor-
steinsdóttir. Einsöngvarar voru
Hildur Tryggvadóttir og Baldur
Baldvinsson. Blásarakvintett skip-
aður Steingi-ími Hallgrímssyni,
Fjalari Frey Einarssyni, Laszlo
Czenek og Kaldo Kiis. Uppistaðan á
þessum tónleikum var Kirkjukór
Húsavíkurkirkju, undir stjóm Pá-
línu Skúladóttir. Undirleikarar voru
Heidi Maróti, Anton Fournier og
Line Werner. Aðventuhátíðin var
að tilstuðlan Kirkjukórs Húsavíkur.
Eftirtekt vakti að fluttur var
strengjakvartett op. 1 eftir einn
strengjaleikarann, Láru Sóleyju Jó-
hannsdóttur, sem er 16 ára.
Kirkjan var fullsetin og áttu Hús-
víkingar þar góða stundir í upphafi
aðventu.
Þorkell Jóelsson leikur á
jólatónleikum Svansins
HARALDUR Árni Haraldsson stjórnandi
ásamt Þorkeli Jóelssyni homleikara.
Lúðrasveitin
Svanur heldur
sína árlegu
jólatónleika í
Tjarnarbíói á
morgun, miðviku-
dag, kl. 20. Ein-
leik með Svanin-
um leikur Þorkell
Jóelsson hornleik-
ari.
Á efnisskrá eru
m.a. jólalög og
lög eftir Gabriel
Fauré og Felix
Mendelssohn.
Þorkell leikur tvö
verk á tónleikun-
um: Rondo úr
Hornkonsert no. 3
eftir W.A. Mozart og Air Poét-
ique eftir Ted Hugges. Þorkell er
fastráðinn homleikari í Sinfóníu-
hljómsveit Islands. Hann hefur
leikið með ýmsum kammerhljóm-
sveitum og hópum, t.d. Kammer-
sveit Reykjavíkur, óperuhljóm-
sveitinni í Gautaborg og íslensku
óperunni. Þorkell er einn af
stofnendum Hljómskálakvintetts-
ins, sem hefur starfað í hartnær
24 ár.
Stjómandi á tónleikunum er
Haraldur Árni Haraldsson.
LISTIR
Frumlegur djass en
hefðbundinn þó
Jóel Pálsson
TOIVLIST
Geislaplata
JÓEL PÁLSSON: PRIM
Kvintett Jóels Pálssonar: Jóel Páls-
son tenór- og sópransaxófón, Eyþór
Gunnarsson píanó, Hilmar Jensson
gítar, Gunnlaugur Guðmundsson
bassa, Einar Valur Scheving tromm-
ur. Gestir: Sigurður Flosason altósax-
ófón og bassaklarinett og Matthías
MD Hemstock trommur og ásláttar-
hlóðfæri. Verk eftir Jóel Pálsson ut-
an þjóðlagið Það mælti mfn móðir.
Hljóðritað í Reykjavfk 4. og 5. ágúst
1998. Jazzís 109.
JÓEL Pálsson er í fremstu röð
íslenskra djassleikara og helstur
saxófónleikari sinnar kynslóðar
ásamt Óskari Guðjónssyni. í fyira
sendi Óskar frá sér fyrsta disk
sinn, Far. Glæsilegt byrjendaverk
og nú hefur Jóel leikið inná sinn
fyrsta disk. Prím nefnist hann og er
ekki síður markverður. Öll lögin á
disknum eni eftir Jóel utan eitt;
þjóðlagið, Það mælti mín móðir, við
æskuvísu Egils Skallagrímssonar.
Það hefur lengi tíðkast hjá djass-
leikurum að leika eigin tóverk á
diskum sínum með misjöfnum ár-
angri þó, en verk Jóels eru flest hin
mannvænlegustu. Sum þeirra
heyrði maður á tónleikum Jóels og
Veigars Margeirssonar á Múlanum
í mars sl. þar sem blásið var í anda
hinna ungu ljóna, bíboppstef og
ballöður með sömbuívafi og létt-
fönkuðum blús. Því var það hið eina
sem ég hræddist er ég fékk disk
Jóels í hendur að hann væri of mik-
ið í anda ungu svörtu ameríku-
djassistanna, sem hefur ekki tekist
að rífa sig lausa frá bíbopphefðinni
og hjakka í gamla farinu, flínkir en
oft andlitlir. Sem betur fór hvarf sú
hræðsla eftir að ég hafði hlustað á
diskinn. Að sjálfsögðu byggir Jóel
sterkt á ungljónahefðinni, sem er
miklu eldri en hvolparnir, en þó er
fleira sem ber handbragði og hugS;
un Jóels fyrst og fremst vitni. A
þessari skífu mætast tvær kynslóð-
ir íslenskra djassleikara og ég held
það hafi verið styi’kur fyrir Jóel að
fá Hilmar Jensson til liðs við sig.
Hann hefur aðra tónsýn en flestir
aðrir íslenskir djassleikarar.
Diskuiinn hefst
með miklum krafti
og trommuleikarar
tveir. Urgur nefnist
ópusinn, nýbopp
með slettu af latín
og fónki fyi-ri tíma
sem á ættir að rekja
til frumbemsku
djasssendiboða Bla-
keys og Silvers; aft-
urá móti eru Miles
Davis og Wayne
Shorter meðal fag-
þega í næsta ópusi:
Hagar-Sund. Fanta-
góðir sólóar hjá Jó-
el, Hilmari og Ey-
þóri. Flís við rass er
ballaða í þeim stíl
sem djassmenn á
þessum aldri semja
gjarnan og efth- lag-
línuna sóló Gulli
Guðmunds, leikinn
með þeim ljúfa
hætti sem einkennir
hann og sýnir bassa-
leikarinn enn og
sannar hversu fund-
vís hann er á réttu
nóturnar í ballöðum.
Eyþór og Einar Valur styrkja sóló
hans vel, en því miður verður oft
misbrestur á síku, sérí lagi hjá
trommurum. Hilmar upphefur Lág-
marks vesen og fljótlega keyrir
rýþminn á dramatískar slóðir og Jó-
el blæs sérdeilis vel uppbyggðan og
persónulegan sóló þar sem rýþminn
rennur í eitt með honum. 7undi him-
inn er yndisleg ballaða sem þeir
leika tveir, Jóel og Eyþór, og það er
dálítið stílbrot að heyra hjartah'nu-
pípið í Hlandi fyrh- hjartað strax á
eftir. Jóel blæs í sópran og Hilmar
og Gulli leika mjúka sólóa. Ég
heyrði Jóel og Veigar leika þetta í
vor og fannst mér einhver ógn í
þeirri túlkun sem nú er horfin.
GISP! segja þeir í teiknimyndunum
og það heitir næsti ópus og tromm-
urnar tvær og Sigurður Flosason
blæs í altinn. Þeir Jóel blásast á og
tekst að magna upp spennu þá sem
nafnið boðar. GISP! og áfram er
harkað í Skriplað á skötu, fínasta
djassklúbbópusi, en í Bakþönkum er
skipt um svið. Mér finnast gítar-
effektar ekki styi-kja ljóðræna lag-
línuna þar. Afturá móti eru þeir vel-
heppnaðir í Það mælti mín móðir og
túlkun Jóels á þessu foma stefi einn
af hápunktum skífunnar. Þar kemur
hinn þjóðlegi tónn skýrast fram -
svona einsog á Föðurlandi í fjarska
á Fari Óskars Guðjónssonar. Það er
nauðsyn að leita á stundum til upp-
runans á þessari alþjóðlegu öld.
Eingin tilviljún að Jan Garbarek,
sem slær á norræna strengi í alþjóð-
legum tónavefi sínum, er einn dáð-
asti djassleikari Evrópu.
Það væri dálítið fávís djassunn-
andi sem léti Prím Jóels Pálssonar
fram hjá sér fara og það er gaman
að piltarnir ætla að koma saman
núna á fimmtudagskvöldið og halda
tónleika í Iðnó. Einar Valur kemur
frá Flórída og Gulli frá Hollandi og
verður spennandi að heyra hvernig
túlkun jieiiTa á tónverkum Jóels
hefur breyst frá því diskurinn var
hljóðritaður í ágúst sl.
Vernharður Linnet
Verk Arna Ibsens
í pólskri þýðingu
Morgunblaðið/Kristinn
DANSARAR æfa atriði úr „Diving“, sem verður frumsýnt í febrúar.
Þrjú dansverk frumsýnd í febrúar
ÍSLENSKI dansflokkurinn hefur
hafið æfingar á verkunum „Diving“
og „Flat space moving“ eftir dans-
höfundinn Rui Horta. Rui Horta er
fæddur í Portúgal en hefur starfað í
Þýskalandi síðustu ár. Hann stund-
aði nám í arkítektúr áður en hann
sneri sér að dansi og verk hans eru
sögð bera merki þess.
Horta var listrænn stjórnandi
SOAP Dance Theatre í Frankfurt á
árunum 1991 til 1997 og hefur síðan
rekið Rui Horta; Stage Works í
Munchen.
„Diving“ er frá árinu 1991 og var
upphaflega samið fyrir SOAP. I
verkinu er texti sem Karl Ágúst
Úlfsson hefur þýtt.
„Flat space moving“ var samið
fyrir Cullberg ballettinn í Stokk-
hólmi og var frumflutt þar í október í
fyrra og verður tekið aftur til sýn-
inga þar næsta vor.
Fyrirhugað er að frumsýna verkið
í Borgarleikhúsinu 5. febrúar ásamt
nýju verki eftir Hlíf Svavarsdóttur,
Brot - Kæra Lóló.
Nóvemberhefti pólska
leiklistartímaritsins Di-
alog er helgað norrænni
leikritun og leiklist. I
heftinu eru birtar þýð-
ingar á leikritunum
Skjaldbakan kemst
þangað líka eftir Árna
Ibsen, Isblomst eftir
Norðmanninn Terje
Nordby og Morgen og
aften eftir dönsku
skáldkonuna Astrid Sa-
albach. Auk leikritanna
er birt umræða sem fór
fram í Tampere i Finn-
landi á Norrænu leik-
listardögunum með
þátttöku margra helstu
leikhúsmanna Norðurlanda og nor-
rænir gagnrýnendur og leikhúsfræð-
ingar skiáfa um leikritun og stöðu
leiklistarinnar í Danmörku (Per
Theil), Svíþjóð (Me Lund) og á ís-
landi (Hávar Sigurjónsson). Þá er að
finna í heftinu greinar um Pétur
Gaut eftir Lech Sokól og Kai John-
sen ásamt öðru efni er snertir nor-
ræna og pólska leiklist.
Þýðandi leikritsins Skjaldbakan
kemst þangað líka er Jacek Godek en
hann er mörgum ís-
lendingum að góðu
kunnur, sonur fyrrver-
andi sendiherra Pól-
lands á Islandi og ólst
hér upp og gekk í ís-
lenskan bamaskóla.
Hann hefur einnig þýtt
skáldsögu Einars Kára-
sonar, Þar sem djöfla-
eyjan rís, og verðlauna-
leikritið Ég er meistar-
inn eftir Hrafnhildi
Hagalín Guðmundsdótt-
ur sem Kjartan Ragn-
arson leikstýrði í Pól-
landi fyrir fáum árum.
Tímaritið Dialog
kemur út mánaðarlega í
Póllandi og er þetta 43. árgangur rits-
ins. Hvert hefti er um 200 bls. að
lengd og í því eru eingöngu birt leik-
rit, greinar og viðtöl um leiklist.
Skjaldbakan kemst þangað líka er
fimmta leikritið sem birtist í Dialog í
pólskri þýðingu en áður hafa birst
leikritin Skjaldhamrar eftir Jónas
Árnason, Lokaæfing eftir Svövu Jak-
obsdóttur, Ég er meistarinn eftir
Hrafnhildi Hagalín Guðmundsdóttur
og Hafið eftir Olaf Hauk Símonarson.
Árni Ibsen