Morgunblaðið - 06.01.1999, Side 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 6. JANÚAR 1999 47
KIRKJUSTARF
+ Jónas Bjarnason
fæddist í Hafn-
arfirði 16. nóvember
1922. Hann lést á
heimili sínu í Hafn-
arfirði 26. desember
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Víðistaðakirkju 5.
janúar.
Vertu nú yfir og allt um
kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í
hring
sænginni yfir minni.
Vaktu minn Jesú, vaktu í mér,
vaka láttu mig eins í þér.
Sálinvaki, þá sofnarlíf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(Hallgr. Pétursson)
Kæri afi, þá ertu farinn úr þess-
um heimi og kominn upp til
englanna. Það er leiðinlegt að þú
skulir bara vera farinn fyrir fullt
og allt. Þú sem gafst mér svo mikið
í lífinu. Góðar gjafm. Og allar
stundimar sem við áttum saman.
Þær voru líka alveg frábærar. Þín
verður sárt saknað.
Vertu blessaður, þinn nafni,
Jónas Bjarnason.
Elsku pabbi minn.
Takk fyrir einstaka samfylgd og
takk fyrir þau heilindi sem þú hefur
kennt mér og allan þann lærdóm
sem ég hef dregið af þér. Takk fyr-
ir að hafa verið einstakur maður og
takk fyrir þann styrk og þann
stuðning og þá ást sem þú hefur
gefið mér. Og pabbi, takk fyrir þær
sérstöku stundir sem við höfum átt
undanfarinn mánuð. Þær munu
alltaf fylgja mér og styrkja mig.
Ég elska þig og ég bið um að þú
njótir tilverunnar þar sem þú ert
núna og ég hlakka til þegar leiðir
okkar liggja saman aftur. Frá mínu
innsta hjartafylgsni, takk fyrii- allt,
farðu vel og Guð geymi þig.
Þín dóttir
Hanna.
Það var á jóladag, alhvít jörð og
kyrrðin mögnuð þegar ég var á
gangi eftir Suðurgötunni í Hafnar-
firði, og lét hugann reika. Ég stað-
næmdist fyrir framan St. Jósefs-
spítala og bernskuminningai’nai’
streymdu fram í hugann. Ég vissi
að á þessari sömu stundu var Jónas
Bjarnason læknir að heyja hat-
ramma baráttu við manninn með
ljáinn. En ég vissi líka að hann stóð
ekki einn í baráttunni, því heima á
Kirkjuveginum var hann, sem og
endranær, umvafinn einstakri ást-
úð fjölskyldu sinnar sem ekki vék
frá honum stundai-korn síðustu vik-
urnar. En þarna stóð ég fyrir fram-
an St. Jósefsspítala
uppljómaðan í ljósa-
skiptunum og hugsaði
um hversu nafn Jónas-
ar væri órjúfanlega
tengt spítalananum og
sögu hans. Ég hugsaði
ennfremur hversu
lánsöm ég hefði verið
að hafa tengst honum
og fjölskyldu hans svo
sterkum böndum, og
má til sanns vegar
færa að þau kynni hafi
mótað lífsskoðanir
mínar meira en mig
áður grunaði.
Ég er ekki í vafa um að læknis-
hlutverkið hafi verið Jónasi í blóð
borið og verið hans köllun í lífinu.
Þeir voi'u ófáir sem nutu einstakra
mannkosta hans og hlýju en hann
var svo sannarlega læknir af guðs
náð, einstaklega jákvæður og
heyrði ég hann aldrei hallmæla
nokki-um manni. Ég eftirlæt öðrum
mér fróðari að minnast glæsilegs
ferils læknisins en ég minnist
Jónasar fyrst og fremst sem ást-
ríks fjölskylduföður á stóru heimili
þar sem ég var alltaf velkomin
enda fannst mér einatt að þar væri
mitt annað heimili.
En örlögin höguðu því þannig til
að leiðir okkar Jóhönnu, yngstu
dóttur Jónasar og frú Jóhönnu,
lágu fyrst saman þegar við báðar,
þá þriggja ára, fengum inni í
„Kató“, kaþólska leikskólanum sem
St. Jósefssystur ráku gegnt St. Jós-
efsspítala. Vinátta okkar hefur
haldist æ síðan, en ljúfar minningar
tengjast Jónasi og frú Jóhönnu,
heimili þeirra á Kirkjuveginum og
bai-nahópnum stóra. En þetta
virðulega hús var menningarheim-
ili, ekki vegna umgjarðarinnar
einnar saman, heldur var þetta
heimili Jónasar og frú Jóhönnu,
glæsilegra hjóna, sem um margt
voru á undan sinni samtíð, svo víð-
sýn og stórhuga. Það kom vel fram
í uppeldi barna þeirra þar sem gildi
menntunar var í hávegum haft en
systkinin voru frá unga aldri hvött
til að afla sér hagnýtrar menntunar
svo sem að læra tungumál í hinum
ýmsum löndum Evrópu yfir sumar-
tímann. Mér eru minnisstæðar tíð-
ar heimsóknir mínar á Kirkjuveg-
inn og kvöldverðh'nir sem mér var
jafnan boðið til þar sem öll fjöl-
skyldan kom saman. Ekki má
gleyma hinum hefðbundnu sund-
laugarferðum á sunnudögum þegar
Jónas staldraði við á „Oldsmobile" í
Norðurbænum í Hafnarfirði þar
sem ég bjó og mér var kippt upp í
bflinn sem fyrir var fullur af böm-
um og stefnan tekin á Vesturbæjar-
laugina í Reykjavík. En hápunktur
sunnudagsferðarinnar í höfuðstað-
inn var Dairy Queen rjómaísinn á
Hjarðarhaganum.
En ein kærasta minning mín af
Kirkjuveginum er frá því í sumar.
Við sátum í blómaskálanum, æsku-
vinkonurnar, Jónas og frú Jóhanna.
Það var eins og að koma heim, rétt
eins og í gamla daga nema nú voru
það fullorðnir sem hittust og áttu
saman ógleymanlega stund. Ég var
stödd hér á landi um stundarsakir
og var ofarlega í huga hvort við
hjójiin ættum að heldur að flytjast
til Islands eða búa og starfa á meg-
inlandinu áfram. Af því tilefni rifj-
aði Jónas upp Ameríkuárin sín með
fjölskyldu sinni þar sem hann var
við framhaldsnám og störf, en að
námi loknu stóðu honum allar dyr
opnar og starfsframi í Ameríku. En
hugurinn stefndi heim. Og mikil var
gæfa okkar Hafnfirðinga að fá til
starfa svo mikilhæfan mann á St.
Jósefsspítala.
Nú er ég flutt heim og stutt að
fara á Kirkjuveginn, en skarð er
fyrir skildi. Jónas Bjarnason lést
aðfaranótt annars dags jóla í faðmi
fjölskyldunnar allrar sem vakti yfir
honum þar til yfir lauk. Ég votta
frú Jóhönnu, systkinunum Badda,
Tryggva, Helgu, Jónasi, Dísu,
Hönnu og Asgeiri mína dýpstu
samúð. Mikill maður er nú geng-
inn. En minningin um stórbrotinn
mann mun lengi lifa.
Björk Þórarinsdóttir.
Kvaddur er hinstu kveðju Jónas
Bjarnason, fv. yfirlæknir í Hafnar-
firði.
Jónas var þess konar maður, að
hver sá sem kynntist honum eða
þurfti að eiga hann að mundi aldrei
vilja þurfa að sjá honum á bak.
Hann lifði fyrir fjölskyldu sína, þar
sem hann naut ríkulegra ávaxta.
Þar var hann öllum í senn nánasti
vinur og óbilandi stuðningsmaður.
Áhugi hans var ekki einungis
bundinn sínum nánustu, heldur
hafði hann ætíð mikinn áhuga á
velferð systkinabarna og lagði ríka
áherslu á, bæði í orði og verki, að
allur sá stóri hópur kynntist vel. Á
tímabili voru haldnar jólaskemmt-
anir á heimili þeirra Jónasar og
Hönnu sem lifa í minningunni og
öll tækifæri voni notuð til þess að
kalla saman systkini og börn þeirra
til veislu og fjölga með því sem
mest samverustundum. Á hinn
bóginn helgaði hann sig köllun
sinni sem læknir þar sem hann
studdi og liðsinnti miklum fjölda
fólks sem bar allt sitt traust til
hans. Þeir eru því ófáir sem þurfa
nú með miklum trega að sætta sig
við orðinn hlut þrátt fyrir allt, fleiri
en hægt er að gera sér í hugarlund.
Nærvera Jónasar var sérstök.
Það kom skýrast fram þegar mað-
ur heilsaði honum; handtakið var
þéttingsfast, svo þétt að það þurfti
að hitta vel í greipina hans, annars
var hætta á að verkjaði undan.
Þegar hendur voru læstar saman í
þéttu handtaki dró hann að sér
höndina eins og til þess að nálgast
betur og brosti með öllu andlitinu
eins og honum einum var lagið.
Frá honum flæddi orka og jákvæð-
ir straumar. Sannkallað augnablik
sannleikans sem verður alltaf
ógleymanlegt. Allt það sem á eftir
kom í samskiptum og samveru var
afslappað og eðlilegt.
Allt fas og framkoma Jónasar
einkenndist af óvenjulega hæfilegri
blöndu af glettni og gamansemi
annars vegar og yfirvegun og al-
vöru hins vegar þannig að strax
vaknaði traust og öryggi. Það var
þess vegna bæði skemmtilegt og
þægilegt að vera í návist hans.
Hann var þessi ósvikni leiðtogi sem
sjálfkrafa var litið til væri hann
viðstaddur. Það var ekki í eðli hans
að hreykja sér eða stæra af góðum
verkum, sem þó var nóg af. Viður-
kenning og þakklæti þeirra sem
nutu góðs af voru hans laun. Hann
gladdist yfir því að geta ýtt undir
og stutt aðra til þess að þeir fengju
notið sín og bregðast aldrei neinum
sem á hann treysti.
Minningin um Jónas er skýr og
sterk. Hann hafði svo margt til að
bera sem er eftirsóknarvert í fari
hvers og eins og til eftirbreytni
hverjum þeim sem vill verða að
betri manni. Hönnu, frændsystkin-
um mínum og fjölskyldum þeirra
votta ég mína dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Jónasar
Bjarnasonar.
Bjarni Snæbjörn Jónsson.
I hinu ýkta og hástemmda um-
hverfi, sem við lifum í, er lýsingar-
orðið góður ekkert sérstakt. Það er
allt of bragðlaust, segir svo lítið.
Annaðhvort eru menn frábærir eða
ómögulegir. Allt annað er merkt
tregðu - kyrrstöðu, já, gengur
ekki.
En Jónas frændi okkar var góð-
ur maður, í sannri merkingu þess
orðs. Hann átti farsæla ævi, fædd-
ist, lifði og dó í heimabæ sínum,
Hafnai-firði. Átti mörg börn, öll
mannvænleg. Stundaði lækningar,
og stjórnaði Hafnarfjarðarspítala
árum saman. Einfalt ekki satt?
Nokkuð sérstakt? Jú, stöldrum við.
Er hér ekki komin lýsing á því,
sem gæðir lífið okkar tilgangi? Er
það ekki þetta, sem við öll sækj-
umst eftir? Það, sem vill gleymast í
stöðugum óróa og glaumi tímans,
sú hamingja, sem varir. Jónas
frændi okkar lifði farsælu lífi og
hann dó, sem hetja. Sannar hetjur
hversdagslífins berjast við harða
og óvægna sjúkdóma og rísa þá
hæst í reisn sinni, ganga óttalausir
til móts við þau örlög, sem bíða
okkar allra. Nú hefur Drottinn
veitt Jónasi viðtöku í sitt óendan-
lega ríki. Okkar er því ekkert eftir,
nema að þakka fyrir þann tíma,
sem veittist, fyrir kynnin, fyrir alla
aðstoðina í heilsufarsvandamálum
jafnt sem öðrum, og fyrir að hafa
fengið að sjá af eigin raun, hvað
gerir góðan mann.
Ragnheiður Erla,
Helga Hrefna,
Stefán Örn.
• Fleiri minningargreinar um
Jónas Bjarnason bíða birtíngar og
munu birtast í biaðinu næstu daga.
Safnaðarstarf
Árbæjarkirkja
FYRIR hönd starfsfólks barna- og -
unglingastarfs Árbæjarkirkju vil ég
senda öllum þeim fjölmörgu sem
tóku þátt í safnaðarstarfinu fyrir
áramótin nýárskveðjur. Við höldum
áfram ótrauð og horfum fram á
bjarta tíma.
Á nýju ári byrjai- barna- og ung-
lingastarf Árbæjai'kirkju af fullum
krafti sunnudaginn 10. janúar með
sunnudagaskólanum kl. 13. Hann
hefur verið starfræktur af miklum
krafti sem af er vetrar. Einkum er
ánægjulegt að sjá hversu foreldram-
ir eru duglegh- að koma með bömun-
um sínum. Væntum við þess að sem "
flestir láti sjá sig nk. sunnudag.
Unglingastai'fið er starfrækt í
þremur deildum í vetur. Unglingar
fæddir 1985 funda á sunnudögum kl.
20-22. Unglingar fæddir 1984 era á
mánudögum kl. 20-22 og unglingar
fæddir 1983 og eldri em á sunnu-
dagskvöldum kl. 20.30-22. Ýmislegt
er í deiglunni varðandi starfið sem
hressum krökkum gæti þótt áhuga-
vert. Fundir á nýju ári hefjast næsta
sunnudag, þann 10. janúar.
Ekki má gleyma starfinu með 7-9
ára börnum á mánudögum kl. 16-17
í kirkjunni og 10-12 ára starfmu í
kirkjunni á mánudögum kl. 17-18 og
í Ártúnsskóla á miðvikudögum kl.
16.30-17.30. Það verður margt að
gerast í starfinu fram á vorið, ferða-
lög og heimsóknir sem áhugavert
væri að taka þátt i. Viljum við sem
stöndum að barna- og unglinga-
starfinu hvetja foreldra og börn að
kíkja á starfið. Það er aldrei of seint
að vera með og það verður vel tekið
á móti nýjum félögum.
Sr. Þór Hauksson.
Dómkirkjan. Hádegisbænir kl.
12.10. Orgelleikur á undan. Léttur
málsverður á kirkjuloftinu á eftir.
Grensáskirkja. Samverustund eldri
borgara kl. 14. Biblíulestur, bæna-
stund, veitingar.
Hallgrímskirkja. Opið hús fyrir for-
eldra ungra bama kl. 10-12.
Fræðsla: Brjóstagjöf. Hjördís Guð-
bjömsdóttir hjúkrunarfræðingur.
Háteigskirkja. Kvöldbænir og fyr-
irbænir í dag kl. 18.
Langholtskirkja. Ihugunar- og fyr-
irbænastund kl. 18.
Neskirkja. Bænamessa kl. 18.05.
Seltjarnarneskirkja. Kynfiarstund
kl. 12. Söngur, altarisganga, fyrir-
bænir. Léttur hádegisverður í safn-
aðarheimilinu.
Breiðholtskirkja. Kyrrðarstund kl.
12.10. Tónlist, altarisganga, fyrir-
bænir. Léttur málsverður í safnað- *
arheimilinu eftir stundina.
Seljakirkja. Fyrirbænir og íhugun
kl. 18. Beðið fyrir sjúkum, allir vel-
komnir. Tekið á móti fyrirbænaefn-
um í kirkjunni og í síma 567 0110.
Léttur kvöldverður að bænastund
lokinni.
Kletturinn, kristið samfélag.
Bænastund kl. 20. Ailir velkomnir.
Hvítasunnukirkjan Ffladelfía.
Bænastund kl. 20. Allir hjartanlega
velkomnir.
JÓNAS
BJARNASON
A U G L V S 1 i 1 M G A R
PJÓNUSTA
Innflytjendur
Tökum að okkur banka- og tollafgreiðslu á vöru-
innflutningi. Margra ára starfereynsla. Áhuga-
samirsendi nafn og símanúmertil afgreiðslu
Mbl. fyrir 12. janúar nk. merkt: „I — 7196".
ATVINNUHÚSNÆÐI
Veitingastaður — húsnæði
Húsnæði á einum besta stað í miðbæ
Reykjavíkurertil sölu. Einstakir möguleikar
fyrir veitingastað eða kaffihús.
Upplýsingar í símum 565 0894 og 842 5107.
LAiMOBÚiMAÐUR
Bújörð óskast
Hjón óska eftir bújörð til leigu eða kaups á
góðum greiðslukjörum.
Upplýsingar óskast sendar til afgreiðslu
Morgunblaðsins, merktar: „E — 7181", fyrir
20. janúar.
UPPBOÐ'
Uppboð
Eftirtaldar bifreiðir verða boðnar upp í Hnjúkabyggð 33, Blönduósi,
miðvikudaginn 14. janúar 1998 kl. 15.30:
HD 1361 N612 YA 426, eignarhiuti gerðarþola.
Greiðsla við hamarshögg.
Sýslumaðurinn á Blönduósi,
4. janúar 1999.
SMÁAUGLÝSINGAR
FÉLAGSLÍF
□ GLITNIR 5999010619 I H.v.
□ HELGAFELL 5999010619 IVA/
Hörgshlíð 12.
Boðun fagnaðarerindisins.
Bænastund í kvöld kl. 20.00.
ÉSAMBAND ÍSLENZKRA
___> KRISTNIBOÐSFÉLAGA
Háaleitisbraut 5B
Samkoma í Kristniboðssalnum í
kvöld kl. 20.30. Ingveldur Ragn-
arsdóttir og Benedikt Arnkelsson
taka til máls. Allir eru hjartanlega
velkomnir.
FERÐAFELAG
® ÍSIANDS
MORKINNI6 - SlMI 568-2533
Miðvikudagur 6. janúar kl.
19.00. Þrettóndaganga og
blysför um álfabyggðir í
Öskjuhlið.
Brottför frá Perlupni í Öskjuhlíð
kl. 19.00 en blys verða seld á kr.
300 áður en gangan hefst. Vegna
klaka á hefðbundinni gönguleið
er að þessu sinni valin ný, stutt
og hentug gönguleið í gengum
skógarrjóður í hliðinni. Mætið
samt í góðum skófatnaði. Kjörin
fjölskylduganga. Blysförin
endar á álfabrennu Vals, en
kveikt verður í henni kl.
19.30.
Gleðilegt nýtt ferðaár!