Morgunblaðið - 02.03.1999, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 2. MARZ 1999 33
UMRÆÐAN
erfiðleikar í hæð á stöku stað munu
hverfa með auknum stuðningi. Þó
voru margir háir, veikir tónar ákaf-
lega mjúkir og fallegir hjá henni.
Hún býr líka yfir þessari framúr-
skarandi dýpt, sem einkennir nem-
endur frú Kuhse, af því að stuðn-
ingurinn er jafn upp úr og niður úr
- og vandalaus.
Arndís Halla er mikill fjörkálfur
og bætti skort á tækni upp með
skemmtilegri, leikrænni sviðs-
framkomu, sem mér fannst þó
stundum jaðra við að vera um of,
t.d. í lögum Schuberts. Þá þótti
mér að „Síðasti dansinn" eftir Karl
0. Runólfsson hefði mátt vera ögn
alvörugefnari. Á því athyglisverða
lagi vilja allir söngskólanemendur
spreyta sig og auðvitað ber að
forðast þann fylgikvilla lítillar
kunnáttu að vilja þröngva ein-
hverri einni túlkun upp á nemand-
ann: „Svona á þetta vera, og ekki
öðruvísi!" Ég myndi stinga upp á
að flytja þetta lag með dálítið
minna daðri, draga heldur fram
dramatík þess og vá, líkt og séu á
ferð gamlar glæður, sem aldrei
fengu þó að verða að báli.
Kóloratúr Arndísar Höllu er
mjög hrífandi, þótt gagnrýnendur
kjósi að hafa heldur hljótt um það,
kannski af ótta við að móðga ein-
hverja aðra söngvara.
Það var bráðgaman að verða nú
loksins vitni að því, að tvær ungar
stúlkur syngja eins og sá, sem vald-
ið hefur, þótt sitthvað hafi mátt
fara betur eins og gengur.
Oft hefi ég verið stödd á tónleik-
um þar sem lófatak, hrifning og
fagnaðarlæti komust á það stig, að
viðstaddir risu úr sætum í þakkar-
skyni við flytjendur, þótt tæplega
hafi verið ástæða til slíkrar yfir-
borðsmennsku. Aðdáanlegt var á
söngskemmtun þeirra Hönnu Dóru
og Arndísar HöÚu hve tónleikagest-
ir voru nú allt í einu orðnir agaðir,
kurteisir og hófsamir! Einhver hluti
af klappkórnum okkar var að sönnu
viðstaddur, en hafði af vissum
ástæðum hægt um sig.
Ég óska Hönnu Dóru og Arndísi
Höllu til hamingju. Þær komu, sáu
og sigruðu!
Höfundur er söngkona og
prestsfrú íHolti íÖnundarfirði.
Flugvöllur
21. aldar
í Morgunblaðinu 25.
febrúar sl. birtist at-
hyglisverð og upp-
lýsandi grein um áætl-
anir flugmálastjórnar
vegna endurbyggingar
Reykjavíkurflugvallar.
Þar er lesendum greint
í máli og mynd frá fyr-
irhuguðum jarðvegs-
framkvæmdum í
Vatnsmýrinni og þeim
áhrifum sem jarðvinn-
an muni hafa á líf borg-
arbúa næstu árin, eink-
um þeirra sem búa ná-
lægt aðflutningsleiðum
og í nágrenni flugvall-
arins. Loftmengun, há-
vaði og aukið álag á götur borgar-
innar vegna þungaflutninga er með-
al þess sem una verður við. Til
stendur að umbylta milljón
rúmmetrum af mold, ásamt gamla
malbikinu, sem á að fara i púkk
undir upphækkanir fyrir nýjar fiug-
brautir, nýjan innanlandsflugvöll á
sama stað í hjarta borgarinnar.
Tekið er fram að þótt fram-
kvæmdin sé ekki matsskyld hafi
flugmálastjórn engu að síður látið
verkfræðistofuna Vatnaskil skoða
áhrif jarðvegsskiptanna á grunn-
vatn og Náttúrufræðistofnun ís-
lands vann úttekt á gróurfari og
spendýra- og fuglalífi á svæðinu.
Engin stofa eða stofnun hefur
verið fengin til að kanna áhrif fiug-
vallarins á mannlífið í nágrenni
hans, en í kjölar mikillar umræðu
um flugvallarsvæð og framtíðar-
skipulag höfðborgarinnar gerði DV
skoðaaknun sem sýndi fram á að
meirihluti Reykíkinga og reyndar
landsmanna allra vill að flugvöllur-
inn verði fluttur úr Vatnsmýrinni og
svæðiðotað m byggingarland.
Skipulagt til 2016?
Um svipað lti og þessi vilji al-
mennings kom fram samþykkt-
Steinunn
Jóhannesdóttir
Óbærileg fátækt
MER KOMU
ósjálfrátt í hug tveir
bókatitlar þegar ég las
eftir Heimi Má Péturs-
son blaðagrein sem
birtist í Morgunblað-
inu miðvikudaginn 24,
febrúar, og ber fyrir-
sógnina „Olundar óp
frá Rauðgrana". Þetta
voru „Fátækt fólk" eft-
ir Tryggva Emilsson
og „Obærilegur létt-
leiki tilverunnar" eftir
Milan Kundera, tvö
snilldarverk, þó hvort
á sína vísu.
Ekki var það skyld-
leiki þeirra texta, sem
nefndur Heimir Már setur saman,
við rit höfuðsnillinga sem hug-
renningatengslunum olli. Nei,
heldur hitt og hvorutveggja. Ég rökræðum.
Steingrímur J.
Sigfússon
efnivið í fyrirsögn sem
betur hæfði að mínu
mati áðurtilvitnaðri
blaðagrein Heimis
Más; „Óbærileg fá-
tækt".
Svaraverðir hlutir
Ekki verður öðru
svarað en því sem er
svaravert. Heimir Már
Pétursson hefur nú í
tvígang að minnsta
kosti á skómmum tíma
reynt að klína
húmorslausu uppnefni
á þá stjórnmálahreyf-
ingu sem ég hef,
ásamt fleira góðu
fólki, körlum og konum, tekið að
mér að vera í forsvari fyrir. Það
kalla ég hina óbærilegu fátækt í
Stjórnmál
Ekki verður öðru svar-
að, segir Steingrímur
J. Sigfússon, en því
sem er svaravert.
Höfundur er formaður Vinstrihreyf-
ingarinnar - græns framboðs.
fór að hugleiða hversu sár fátækt-
in getur orðið þar sem hún ber að
dyrum. Einnig hversu sorglegt
það er þegar sú mikla náðargáfa
gamansemin eða skopskynið er
orðið að andhverfu sinni, rétt eins
og þegar léttleiki tilverunnar er
orðinn óbærilegur. Á þessi djúp-
mið bókmenntanna sótti ég mér
borgarstjórn deili-
skipulag fyrir Reykja-
víkurflugvöll og lagði
fram til kynningar.
Það var gert í sam-
ræmi við aðalskulag
sem samþykkt var
fyrir tveimur árum til
ársins 2016. Látið hef-
ur verið í veðri vaka
að þær framkvæmdir
sem nú standa fyrir
dyrum séu eðlilegt og
tímabært viðhald o-
hægt sé að endur-
skoða staðsetningu
flugvallarins að þessu
skipulagstímabili
liðnu, því auðvitað sé
honum ekki ætlaður staður í
Vatnsmýrinni til frambúðar. Eftir
að áætlanir flugmálastjórnar hafa
verið birtar er augljóst að mál-
flutningur af þessu tagi er til þess
eins að slá ryki í augu á fólki.
Flugvallarmál
Það eru íslenskir ráða-
menn dagsins í dag,
segir Steinunn Jóhann-
esdóttir, sem eru að
skipuleggja höfuðborg-
arsvæðið fyrir næstu
kynslóðir.
Verði leyfi veitt fyrir þeim gífur-
legu framkvæmdum sem nú hafa
verið kynntar og flugvöllurinn end-
urbyggður þar sem hann er með
öllu því jarðraski og tilkostnaði
sem því fylgir, þá er verið að taka
ákvörðun til miklu, miklu lengri
tíma en umrætt skipulagstímabil
til 2016 nær yfir. Það sér hver
maður að árið 2016 verður þetta
dýra og mikla mannvirki nýkomið í
gagnið og næsta öruggt að ráða-
menn sem vilja teljast ábyrgir
gæslumenn almannafjár hrófli
hvergi við vellinum, hversu aug-
ljóst skipulagsslys sem hann er og
verður. Margir áratugir munu því
líða, hálf næsta öld ef ekki öll, áður
en aftur fæst tækifæri til þess að
endurmeta skipulag höfuðborgar-
innar, sem er þó knýjandi nauðsyn.
Sár í hjarta Reykjavíkur
Flugvöllurinn er eins og opið
sár í borgarskipulaginu, það við-
urkenna núorðið flestir sem skoða
málið, jafnvel áköfustu áhangend-
ur hans. Æ fleiri átta sig á hversu
mjög hann stendur þróun og vexti
borgarinnar fyrir þrifum auk þess
að vera margþættur mengunar-
valdur. Þar sem hann er gæti risið
blönduð byggð íbúa, mennta- og
listastofnana auk verslunar- og
veitingahúsa, hugbúnaðar- og
fjármálafyrirtækja í eðlilegum
tengslum við eldri borgarhluta.
Nú er tækifæri sem seint gefst á
ný til að leyfa sárinu í hjarta
Reykjavíkur að gróa og borginni
að vaxa saman eins og hún hefði
gert af sjálfu sér ef ekki hefði
komið til stríðið með hernámi
Breta og flugvellinum sem afleið-
ingu. Það var atburðarás sem við
réðum litlu um. Nú erum við sjálf-
ráða. Það eru íslenskir ráðamenn
dagsins í dag sem eru að skipu-
leggja höfuðborgarsvæðið fyrir
næstu kynslóðir. Það eru þeir sem
nú sitja á þingi fyrir Reykjavík og
í borgarstjórn sem bera ábyrgð á
því hvaða vaxtarskilyrði borginni
bjóðast á næstu öld.
Lit.hu- þakkir
í fróðlegum Kastljósþætti Ómars
Ragnarssonar sl. fimmtudagskvöld
var kynnt nýendurvakin hugmynd
um flugvöll á landfyllingu í Skerja-
firði. Þar kom í ljós að útfrá örygg-
issjónarmiði fyrir íbúa á jörðu niðri
hefði flugvöllur þar mikla kostí um-
fram flugvöllinn í Vatnsmýrinni.
Aðflug og flugtak yrði allt yfir sjó
og hvergi yfir mannabyggð nema í
mun meiri hæð en nú. Af þeim sök-
um myndi hávaðamengun minnka
til mikilla muna. Það kom jafnframt
fram í þættinum að borgarstjóra
líst ekki á hugmyndina um flugvöll í
Skerjafirði einkum vegna þeirrar
sjónmengunar sem hún telur að af
honum Mjótist frá ströndinni séð.
Borgarstjóri taldi að komandi kyn-
slóðir myndu lítt þakka þeim sem
nú ráða fór ef flugvöllur yrði
byggður í Skerjafirði.
Við vitum að vísu sjaldnast
hvernig verk okkar verða metin í
framtíðinni og stjórnmálamenn
kunna að þurfa að taka umdeildar
og óyinsælar ákvarðanir á stund-
um. I flugvallarmálinu virðast sam-
gönguráðherra (ríkisstjórnin),
flugmálastjórn, borgarskipulag og
borgarstjórn ætla að ganga gegn
skoðun meirihluta Reykvíkinga og
landsmanna almennt, burtséð frá
því hverjar þakkirnar verða. Þing-
menn og þingmannsefni Rekjavík-
ur hafa fæst látið í sér heyra um
þetta stórmál en fróðlegt væri að
vita hug þeirra fyrir komandi kosn-
ingar.
Það er afar nauðsynlegt að geta
skipt um stefnu í veröld sem þróast
hratt og breytist. Gamlar forsend-
ur missa gildi sitt, það eru önnur
veðurskilyrði en voru fyrir stundu.
Flugstjóri sem áttar sig á því í
tíma að hann er á rangri flugbraut
hættír við flugtak. Stjórnmála-
menn sem átta sig á því að þeir eru
á leiðinni að gera mistök snúa við á
þeirri braut.
Höfundur er rithöfundur.
ina
Fegurðin kemur innan frá
Laugavegi 4, sími 551 4473.
Aöalfundur
Landsbanka Islands hf.
r
Aöalfundur Landsbanka Islands hf. veröur haldinn í Borgar-
leikhúsinu, mánudaginn 22. mars 1999, og hefst kl. 17:00.
Dagskrá: 1. Aðalfundarstörf samkvæmt 13. grein samþykkta félagsins.
2. Tillögur til breytinga á samþykktum.
3. Tillaga um kaup félagsins á eigin hlut samkvæmt 55. gr. hlutafélagalaga.
4. Önnur mál sem eru löglega upp borin.
Tillögurfrá hluthöfum sem bera á fram á aðalfundi skulu hafa borist í hendurstjómar
með skriflegum hætti, eigi síðar en sjö dögum fyrir aðalfund.
Dagskrá, endanlegar tillögur og ársreikningur félagsins ásamt skýrslu endurskoðenda,
munu liggja frammi á skrifstofu félagsins, að Laugavegi 77, hluthöfum til sýnis sjö
dögum fyriraðalfund.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir hluthöfum og umboðsmönnum hluthafa
á skrifstofu Landsbankans, Laugavegi 77, frá 15. - 22. mars til kl. 15:00. Atkvæðaseðlar
og önnur fundargögn verða afhent við upphaf fundarins.
Reykjavík, 2. mars 1999
Bankaráð Landsbanka íslands hf.
Landsbanki Islands