Morgunblaðið - 02.03.1999, Blaðsíða 59

Morgunblaðið - 02.03.1999, Blaðsíða 59
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 2. MARZ 1999 59 FOLK I FRÉTTUM Heimildarmynd Olafs Sveinssonar á Berlinale Bensínið er aukaatriði Heimildarmyndin „Nonstop“ eftir og í * leikstjórn Olafs Sveins- sonar var sýnd á nýaf- staðinni kvikmyndahá- tíð í Berlín. Myndin hefur hlotið mjög vin- samlega umfjöllun í þýskum fjölmiðlum og var vel sótt á hátíðinni. Rósa Erlingsdóttir, fréttaritari í Berlín, fór í bíó og átti stutt spjall við Ólaf. INÆSTA nágrenni við heimili Ólafs, í Berlín-Moabit, er ósköp venjuleg bensínstöð sem er opin allan sólarhringinn. Þangað koma ólíkar manneskjur á kvöldin, nætumai- eða árla morguns til að ræða um dag- inn og veginn yfir kaffibolla eða bjór og snafsi. Þýskir leigubílstjórar frá austur- og vesturhluta Berlín- arborgar kvarta yfir lengri vinnudegi og lægri launum síðan múrinn féO. Lesbískur kynskiptingur finnur jarð- veg pólitískra skoðana sinna meðal hægri öfgasinna. Tveir ellilífeyrisþegar, sem báðir þjást af svefnleysi og drekka óhóflega mikið, eiga sitt annað heimiU á bensínstöðinni. Portú- galskir byggingaverka- menn sem búa í gámum og streða 65 stundir á viku fyrir hamingju- sömu fjöldskyldulífi þeirra sem eftir sátu í heimalandinu. Þeir bölva verkstjóranum og kvarta yfir léleg- um vinnuskilyrðum. Þeir þrá konur, blíðuhót og skemmtun en í fjögurra koja svefngámum er aðeins hægt að láta sig dreyma um ástarævintýri. Staifsmaður bensínstöðvarinnar þekkir alla og allir þekkja hann, enda minnir hann einna helst á yfir- þjón á góðri fastaknæpu. Ólafur Sveinsson festi brot úr lífi þessara borgarbúa á filmu í loka- verkefni sínu frá þýsku kvik- mynda- og sjónvarpsakademíunni í Berlín. Utkoman varð kjarnyrt heimildarmynd um mannlífið í Berlín handan skarkala byggingar- svæðisins á og allt í kring um Potzdamer-Platz, handan hins yfir- borðskennda glæsileika og ífki- dæmis heimsborgarinnar. Spegilmynd Berlínarborgar í göngufæri frá bensínstöðinni er hin nýja miðborg Berlínarborg- ar og gamla forsetahöllin Bellevue skartar sínu fegursta hinum megin við lestarteinana. Gestir bensín- stöðvarinnar sem við kynnumst í myndinni minnast ekki einu orði á byggingarframkvæmdirnar, á að- setursskipti þýsku rískisstjórnar- innar eða á „nýju miðjuna“ sem er nýtt heiti á miðborg Berlínar síðan Schröder varð kanslari. Þeir gera ekkert veður út af öllum þessum breytingum, sem annars eru á allra vörum. Gestunum er alveg sama enda snerta flutningar ríkisstjórn- arinnar ekki líf eða tilvist þeirra. Þeir taka jafnvel ekki eftir öllum látunum. Amast kannski við rykinu sem berst frá svæðinu þar sem all- ir byggingarkranarnir standa. Werner ellilífeyrisþegi og alkó- hólisti segir: „Litli maðurinn er ætíð sá heimski, þeir stóru fá pen- ingana.“ Viðmælandi hans svarar á nær óskiljanlegri berlínskri mállýsku: „En þeir ríku þurfa líka að bíta grasið." Líf þeirra er dæmigert fyrir milljón mannleg örlög stórborgarinnar, lífið er ekkert annað en sársauka- fullt ferli og maður lætur sér það lynda, sérstaklega seint á lífsleið- inni þegar lífsorkan er hér um bil á þrotum. Áhorfandi myndarinnar fær nægan tíma til að skyggnast inn í líf persónanna á bensínstöðinni og fer jafnframt í ferðalag með nokkrum þeirra um næturlíf Berlínar. Kynskiptingurinn fer á diskótek samkynhneigðra, portú- gölsku byggingaverkamennirnir leita að konum, ást og virðingu á brasilískum dansstað. Kvik- myndatökuvélinni er komið fyrir í leigubíl og keyrt er um götur borgarinnar meðan leigubílstjór- inn segir okkur sögur. Skammt frá Brandenburger-hliðinu lætur leigubílstjórinn þýska þjóðsönginn í segulbandstækið, geysist í gegn- um hliðið og keyrir hamingjusam- ur á fagurri sumarnóttu eftir frægustu breiðgötu Berlínar „Unter den Linden“. En ferðin endar alltaf aftur þar, þaðan sem upphaflega var lagt í hann, á bens- ínstöðinni. Annað sjónarhorn á lífið „Nonstop" er frábær mynd. í 78 mínútur kynnast jafnvel Berlínar- búar borginni sinni á nýjan hátt en viðurkenna einnig að sýningu lok- inni að „Nonstop" sýni mjög raun- hæfa mynd af borginni og af Þýskalandi við aldahvörf. Áhorf- andinn fylgist með brotum úr lífi fastagesta bensínstöðvarinnar; hann fyllist hryllingi vegna til- gangsleysis og hörku lífsins en er allan tímann spenntur að vita meira um vonir eða vonbrigði gest- anna. Já, mann langar allra helst að skella sér í kaffi á bensínstöð- inni í hvei’finu hans Ólafs. Eftir sýningu myndarinnar segir Ólafur ánægðum bíógestum að tök- urnar hafi aðeins staðið yfir í fimm nætur, hann hafi að lokum átt 32ja stunda efni sem tók ellefu vikur að klippa saman í þá sögu sem úr varð. Það lætur næstum lygilega í eyrum að ekki ein einasta sena hafi verið und- irbúin heldur sé myndin spegilmynd þess veruleika sem Ölafur fann á bensín- stöðinni. I viðtali við vikublaðið „Die Zeit“ sagði Ólafur: „Allt það sem er vert að segja frá, á sér stað innan hundrað metra frá eigin heimili. Maður opnar augun og sér hlutina frá öðru sjónarhorni. í Berlín miðast alltof margar sögur við endurbæturnar á „Reichstag" (þinghúsið). Ef borgir eiga sál og ef í þeirri sál býr persóna er það miklu frekar Werner en kanslar- inn.“ Heiður að vera á Berlinale Ólafur sagði það mikinn heiður fyrir sig að myndin skyldi hafa ver- ið valin til sýningar á Berlinale- kvikmyndahátíðinni. En það gerist ekki oft að lokaverkefni ungs leik- stjóra sé sýnt á svo merkri hátíð. Hann vonast til að myndin verði í kjölfarið sýnd í litlu „off‘-bíóhúsi í Berlín. Annai’s þurfi bara að koma í Ijós hvað framtíðin ber í skauti sér, segir Ólafur. Hann langar að halda áfram á sömu braut, jafnvel á Islandi og segir áhorfendum frá Hlemmi og draumi sínum um að fjalla um fólkið sem hangir þar með sínar brostnu vonir í fartesk- inu. Því miður sé íslenska lögregl- an búin að fæla fólkið í burtu. En hver veit, kannski kemur fólkið aft- ur og draumur Ólafs verður að veruleika. ERLENDAR oooooo Kristín Björk spúnkstelpa fjallar um safndiskinn Japanese Homegrown Beats með ýmsum flytjendum. Japanskur teikni- myndahávaði HÁU ljósin í jap- anskri raftón- list eru ekki endilega alltaf framan í okkm\ Þess vegna var ég þakklát þegar ég gróf safndiskinn Japa- nese Homegrown Beats upp í 12 tónum, þar sem má oft finna ýmislegt skrýtið sem fæst hvergi annars staðar. Þessi diskur er sá þriðji í röð sem er ætlað að opna glugg- ann að japanskri raf- tónlist fyi-ir okkur hina í heiminum. Á diskinum eru 11 lög, allt frá gítai-júngli út í geðveikislegan teikni- myndahávaða með viðkomu í tíðinda- lausu húsi. Hérna gefst til tíðindasnauðar hús- lummur ft-á DJ Shufflemaster og O.Y.M. En eftir frekar kjánalega byrjun, sem er ávarp grassérfræð- ingsins um maríjúana, koma Audio Áctive nokkuð sterldr inn í hressandi dubsveiflu. Þegar þeir eru ekki að vesenast í tónlist, segj- ast þeii- sveima útúr- reyktir í himinhvolf- inu. Lagið þeirra, Weed Specialist, er einkennilegt, svart reggí innlegg sem maður á síst von á frá Japan. Síðasta númerið á Homegrown Beats er eftir gaur sem heitir Nobukazu Takemura. Hann segist vilja forðast hefðbundna tónlist tækifæri til að tékka á mörgu í einu, sem maður getur svo gramsað sig áfram með. Diskurinn tekur áreynslulaust af stað í mjúku, þjóðlegu trip hoppi frá DJ Krush sem er hérna í samstarfi við DJ Hide og DJ Sak undir nafn- inu RYU. Lagið var upphaflega tekið upp fyrir heimildamynd um Hong Kong sem ungverskur leikstjóri stýrði enda er einhver bakgrunnstil- finning við það þótt það standi alger- lega með sjálfu sér. Það næsta sem telst til tíðinda eru geðsjúklingarnir í Cycheouts sem framreiða harðan bor og bassa í teiknimyndastíl úr smiðju Simple Red. Virkilega hressandi orkutónlist sem þó siglir hraðbyri í hávaðadeild- ina ef partískórnir eru ekki á tánum. Það sama á reyndar við um næsta númer á eftir þessu sem er Kirihito og er brjálaður hasar fluttur af að- eins tveim mönnum sem hljóma eins og allavega þrettán. Dr. Shunsuke Hayakawa spilar standandi á trommurnar og notar ekki bassatrommu, á meðan félagi hans Takehisa öskrar og spilar á raf- magnsgítar um leið og hann sparkar í Casio-hljómborð á gólfinu. Hama- gangurinn, sem er eiginlega n.k. gítarjúngl, minnir dálítið á Bor- edoms á góðum degi þrátt fyrir að söngvara þeirra, Yamantaka Eye, verði seint slegið við í öskrunum. Yamantaka sagði einu sinni að sam- kvæmt japanskri þjóðtrú öskruðu andalæknar til að brúa frá veruleika okkar yfir í aðra vidd, en hann og fé- lagar hans í hávaða, öskri til að finna sjálfan sig. Ætli þeir öskri ekki frek- ar til að finna fyrir sér, strákamir? Það er tilfinnanleg vöntun á öskri í næstu tveimur lögum sem eru helst þar sem „aðallag- línan er eins og leikari studdur af aukaleikurum". Hann segist vilja að hlustandinn sé ekki aðeins dáleiddur af laglínunni heldur viU hann að hver sá sem hlusti á tónlist hans finni sér sinn persónulega stað í henni. Take- mura er ólíkur öllum hinum á diskn- um, er meira í vægðarlegu klassísku deildinni með Pétri, úlfinum og fé- lögum. Annars eru bragðtegundirn- ar á Homegrown Beats jafnmargar lögunum og ekkert hægt að reikna út - án þess þó að heildin verði sund- urlaus. Ef þetta er þverskurður af öUum tónlistarhasarnum sem ei' í gangi hjá Japönum núna þá er viss- ara að vera við öllu búinn því það er greinUega allt að verða vitlaust í Japan. Aukin ökuréttindi Ökuskóli íslands (Meirapróf) Leigubíll, vörubifreið, hópbifreið og eftirvagn. Ný námskeið hefjast vikulega. Gerið verðsamanburð. Sími 5683841, Dugguvogur2 V/SA mmm VAKORT Eftirlýst kort nr.: 4539-8700-0003-2001 4539-8700-0003-2019 4539-8100-0003-9374 4539-8100-0003-8897 4543-3700-0022-1781 4543-3700-0027-9888 4543-3700-0024-0435 4507-4300-0022-4237 Afgreiðslufólk, vinsamlegast taklð ofangreind kort úr umferð og sendið VISA Islandi sundurklippt. VERÐLAUN kr. 5000 fyrir að klófesta kort og vísa á vágest VISA ISLAND Álfabakka 16, 109 Reykjavík. Sími 525 2000.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.