Morgunblaðið - 30.12.1999, Blaðsíða 34

34 FIMMTUDAGUR 30. DESEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Eitt
brúð-
kaup og
mafía
KVIKMY]\DIR
Háskóiabfó og
Laugarásbíó
MIKKIBLÁSKJÁR
„MICKEY BLUE EYES
★ ★V2
Leikstjóri: Kelly Makin. Handrit:
Adara Sheinman og Robert Kuhn.
Aðalhlutverk: Hugh Grant, Jeanne
Tripplehorn og James Caan. 1999.
ÆTLI mafían sé ánægð með
þetta? I stað þess að útmála hana
sem fjölskylduveldi sem sér um sína
og byggir á heiðri og hefndarskyldu
eða sýna hana í ljósi kapítalsins með
morðdeildir til þess að ná árangri í
samningum hefur Hollywood upp á
síðkastið notað hana í gamanmyndir
- og með fínum árangri. Sálgreindu
þetta! var ágætis kómedía um mafí-
ósa sem þjáðist af samviskubiti og nú
fáum við Mikka bláskjá um háttvísan
Bretaræfil sem flækist inn í málefni
mafíunnar í New York þegar hann
biður dóttur glæpamanns að giftast
sér.
Myndin er eiginlega um tvo mjög
svo ólíka menningarheima og gam-
anmálin taka flugið þegar þeir rek-
ast saman. Hugh Grant, sem virkar
best þegar hann leikur í rómantísk-
um gamanmyndum eins og þessari,
er kurteisin og uppburðarleysið upp-
málað eins og venjulega, sem lista-
verkasali í New York. Hann kemst í
kynni við mafíósa í gegnum kærustu
sína, sem Jeanne Tripplehorn leikur,
og áður en hann veit af er hann lent-
ur í bragðvondu; fyrirtækið er sett í
rannsókn, kærastan fer frá honum
og já, svo liggur lík af manni í íbúð-
inni hans.
Handritið er sniðuglega samið
með Grant fyrst og fremst í huga og
hann mjólkar úr því allt sem er að
hafa niðurbeygður og klaufalegur í
þeim voðalegu kringumstæðum sem
hann lendir í. Honum til halds og
trausts er verðandi tengdapabbi,
sem James Caan leikur reffilegur að
vanda, ekki ókunnugur mafíuhlut-
verkunum frá því hann lék Sonny í
Guðföðurnum. Hann er býsna
skemmtilegur reddari sem reddar í
raun engu nema meiri vandræðum.
Flestir aðrir leikarar eru eins og
skornir út úr Martin Scorsese-mynd
en eru fyrst og fremst spaugilegir
með sinn þykka Brooklyn-hreim og
einföldu lífssýn. Eitt besta atriðið er
þegar Caan reynir að kenna Grant
hvemig hann á að tala sem mafíósi.
Myndin er vel heppnuð kómedía þar
sem ekkert er tekið of alvarlega og
síst mafían og býður þannig upp á
fínustu skemmtun.
Arnaldur Indriðason
Sezi Seskir, Borgar Magnason, Hrafnkell Orri Egilssod'ógíHWafhíiÍItltti1
Atladdttir æfa dagskrá kvöldsins.
Salonhljómsveit í
Kaffileikhúsinu
SALONHLJÓMSVEITIN L’amour
fou heldur sína fyrstu tónleika í
Kaffileikhúsinu í kvöld, fímmtu-
dagskvöld, kl. 21.
Leikin verður skemmtitónlist í
anda 3. og 4. áratugarins, tangóar
úr smiðju Gardels, Piazzolla, Al-
beniz og Gade svo og nokkur vel
þekkt íslensk dægurlög í nýjum
útsetningum Hrafnkels Orra Eg-
ilssonar, svo sem Austurstræti
Ladda, Dagný Sigfúsar Hall-
dórssonar og Litli tónlistarmaður-
inn eftir 12. september.
Auk þess flytur sveitin m.a.
kvikmyndatónlist eftir Chaplin og
Nino Rota í útsetningum Hrafn-
kels Orra.
Salonhljómsveitina L’amour fou
skipa Hrafnhildur Atladóttir,
fiðla, Guðrún Hrund Harðardótt-
ir, víóla, Hrafnkell Orri Egilsson,
selló, Borgar Magnason, kontra-
bassi og Sezi Seskir, pfanó. Hljóð-
færaleikararnir stunda tónlistar-
nám í Þýskalandi og Belgíu.
Ljúft og
þægilegt
TÖNLIST
HI j« m (1 i s k a r
HVAR SEM SÓLIN SKÍN
Björn Thoroddsen leikur lög
Gunnars Thoroddsen. Hljóð-
færaleikarar: Bjöm Thoroddsen
gítar, Bjarni Sveinbjörnsson
kontrabassi, Halldór G. Hauks-
son slagverk, Stefán S. Stefáns-
son flauta, saxófónn, Jónas Þórir
orgel, Eiríkur Örn Pálsson
trompet, flygilhorn. Hljóðblönd-
un: Gunnar Smári Helgason.
Upptökur fóru fram í BT-
hljóðverinu, Bessastaðahreppi,
1999. Stjórn upptöku & út-
setningar: Björn Thoroddsen.
Útgefandi: Vaka-Helgafell.
EITT síðasta verk Gunnars
heitins Thoroddsen var að und-
irbúa útgáfu á hljómplötu með
úrvali laga sinna, og þegar plat-
an kom út „vakti það undrun
margra hversu heilsteyptar
tónsmíðar þessa stjórnmála-
manns voru, einsog segir í inn-
slagi með diskinum. Gunnar var
krakki er hann hóf píanónám
(fyrst og fremst með því að
fylgjast með tónlistarkennslu
eldri systkina sinna), en naut
leiðsagnar síðar. Sótti m.a. tíma
í orgelnámi hjá Páli Isólfssyni.
Hæfileikar hans til tónsmíða
komu snemma í ljós, en elstu
lagasmíðar hans eru frá 1930. Þá
var Gunnar tvítugur að aldri.
Eitthvað hefur maður áður
heyrt af þessum lögum, sem nú
birtast sem lítil sæt tónaljóð í
þægilegum dægurlagabúningi
frænda stjórnmálamannsins,
Björns Thoroddsen, stundum
léttdjössuðum (endaþótt ég kalli
það ekki djass). Eiginlega hálf-
gerðar dansæfingar (sumar
vanga-), oft í ek. valstakti. Þetta
eru ófrumlegar en aðlaðandi og
oftast áferðargóðar tónsmíðar,
a.m.k. í þessum búningi, oft með
ágætri melodíu - en sjaldan að
sama skapi eftirminnilegri.
Nefna má fyrsta lagið, Barnalag,
í því sambandi, einnig 5., 6. og 7.
(I sannleik hvar sem sólin skín,
Vögguljóð, Sigga lag). Einna
helst gætir þó tilþrifa í tveimur
síðustu lögunum, Vor og Ave
María. Björn á reyndar tölu-
verðan þátt í því. - En það er
auðvitað mjög ánægjulegt að
hinn áhrifamikli og önnum kafni
stjórnmálamaður skyldi finna
sér tíma til að sinna músíkalskri
listþörf sinni, og árangurinn er
mjög frambærilegur, þótt hann
sæti ekki stórtíðindum.
Ekki geri ég mér fyllilega
grein fyrir því hvort þessar
tónsmíðar hafi grætt eitthvað
verulega á því að klæðast létt-
djössuðum fötum dægurlagsins
(eða danslagsins), sem hljómar
oftast einsog þægileg „dinner-
músík“ sem krefst engrar sér-
stakrar athygli. En Björn Thor-
oddsen er smekkmaður og gerir
ekki meira úr hlutunum en efni
standa til. Og allir leika vel á sín
hljóðfæri, endaþótt ég kunni
ekki að meta mandolín- eða
balalaikueftirhermu. Hljóðritun
mjög góð.
En hvað um það: Thoroddsen-
ar hafa alltaf farið vel í mitt
taugakerfi, og svo er einnig um
Gunnar heitinn, endaþótt mér sé
um megn að gaspra um hann á
háu nótunum sem tónskáld.
Oddur Björnsson
leik nemenda sinna og mismun á
því að gagnrýna samda tónlist og
spunna.
David Zoffer er yfirmaður
djassdeildar New England Con-
servatory Preparatory School and
Shool of Continuing Education í
Boston í Bandaríkjunum. Hann
kennir einnig við Rivers-tónlistar-
skólann þar í borg, og sér þar um
vikulega þjálfun kennara skólans í
spunatækni og -kennsluaðferðum.
Hann verður í ár gestafyrirlesari
á tónlistarþinginu Rivers Seminar
of Contemporary Music for the
Young, en á meðal fyrri fyrirles-
ara þar eru Gunther Schuller,
John Cage og Denilo Perez. Hann
hefur komið fram víða á tónleik-
um og í upptökum með tónlistar-
mönnum á borð við Wynton Mar-
salis, Eddie Comez, Don Byron,
Paul Bley, David Liebman, Bob
Moses, Don Alias, Bela Fleck,
Marcus Belgi-ave, Harry Connick
Jr., David Gilmore o.fl.
Námskeiðið verður í sal FÍH og
fer skráning fram í Tónlistarskóla
um jákvæða gagnrýni kennara á David Zoffer FÍH.
Námskeið í
spuna fyrir
tónlistar-
kennara
DAVID Zoffer heldur námskeið
fyrir tónlistarkennara föstudaginn
7. janúar og laugardaginn 8. jan-
úar nk., þar sem hann kennir
hvernig beita má „impróvisation"
eða spuna í kennslu. Áhersla verð-
ur lögð á að kenna hvernig bæta
má spunaþættinum inn í hefð-
bundna kennslu. Kynntar verða
skriflegar spunaæfíngar og
kennsluleiðbeiningar. Sýndar
verða aðferðir við að leika af
fíngrum fram, en einnig hvernig
kennarar geta hlustað á og greint
spuna hjá nemendum sínum og
hvatt þá til áfrainhaldandi til-
rauna á því sviði. Fjallað verður
Islands lag-
TONLIST
HI j ó m d i s k a r
VORVINDAR
Karlakórinn Söngbræður, Borgarfirði.
Stjórnandi: Jacek Tosik-Warszawiak. Undir-
leikari: Zsuzsanna Budai. Einsöngur: Dagrún
Hjartardóttir, Sigurgeir Sindri Sigurgeirs-
son, Snorri Hjálmarsson, Theodóra
Þorsteinsdóttir, Gunnar Örn Guðmundsson.
Einnig Spaðaljarkinn, karlakvartett (Undir
Stórasteini). Upptaka fór fram í Reykholt-
skirkju 1. og 2. maí 1999. Hljóðupptaka:
Studio Stemma. Upptökumaður: Sigurður
Rúnar Jónsson. Útgefandi: Karlakórinn
Söngbræður.
KARLAKÓRINN Söngbræður hefur starf-
að síðan 1978, íyrst sem (um það bil) þrefaldur
kvartett, en nú skipa kórinn um 40 manns vítt
og breitt úr Borgarfjarðarhéraði. Söngstjóri
frá upphafi til 1994 var Sigurður Guðmundsson,
bóndi og organisti á Kirkjubóli í Hvítársíðu.
Jacek Tosik-Warszawiak hefur stjómað kóm-
um síðan, en hann kemur frá Póllandi og hefur
búið á Borgarnesi síðan 1992 og starfað þar sem
einleikari, píanókennari, undirleikari og söng-
stjóri. Hann er að auki píanóleikari i Berlínar-
tríóinu, og stofnaði Trio Cracovia fyrir nokkr-
um árum, sem haldið hefur tónleika í Bretlandi
og Bandaríkjunum. Undirleikarinn er ft'á Ung-
verjalandi, kenndi fyrst við tónlistarskólann á
ísafírði, en síðan 1997 hefur Zsuzsanna Budai
kennt við Tónlistarskóla Borgai-fjarðar.
Söngskráin á þessum fyrsta hljómdiski kórs-
ins er mjög blönduð, en flest þekkt lög og vin-
sæl, allt frá Bellman til Verdis og Mozart (aría
og kór úr Valdi örlaganna - mjög vel sungið af
Theodóru Þorsteinsdóttur og kór reyndar líka
- og Töfraflautunni). Við höfum hér nokkur
þjóðlög frá Póllandi, eitt skoskt og eitt íslenskt
(Kmmmavísur), tvö alþekkt karlakórslög eftir
Sigvalda Kaldalóns (Islands lag og A Sprengi-
sandi); undir Stórasteini (nokkuð skemmtilega
sungið) eftir Jónas og Jón Múla Arnasyni. Og
auðvitað Hrausta menn (virðist allt í góðu lagi
með lungun í Snorra Hjálmarssyni). Söng-
skránni lýkur með tilkomumiklu lagi Páls Is-
ólfssonar, Brennið þið vitar, ágætlega flutt af
kór og undirleikara.
Yfirleitt er hvorki ástæða til að hrósa þessum
flutningi kórsins sérstaklega, enda dálítið mis-
jafn, eða láta miður góð ummæli falla. Kórinn er
líkur öðrum karlakórum sem ég hef verið að
hlusta á að undanförnu (og gegnum tíðina), pg
ef eitthvað er í betri kantinum. Þetta er „Is-
lands lag“ - hvort sem lögin ei-u eftir Bellman,
Sibelius, Mozart eða Verdi - eða bara polska
polska. Og ekkert nema gott um það að segja.
Hljóðritun er góð.
Oddur Björnsson