Morgunblaðið - 30.12.1999, Blaðsíða 54

54 FIMMTUDAGUR 30. DESEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
4
MINNINGAR
+ Stefán Páll
Björnsson læknir
fæddist í Viðey 8. jan-
úar 1919. Hann lést á
öldrunardeild Landa-
kotsspítala 22. des-
ember si'ðastliðinn á
81. aldursári. Hann
var sonur hjónanna
Björns Jónssonar (23.
júní 1888/30. apríl
1967), búfræðings og
síðar kaupmanns i
Ásbyrgi við Lauga-
veg, og Sigríðar
Gísladóttur húsmóð-
ur (10. mars 1882/17.
maí 1976). Stefán Páll lauk prófi
frá Verslunarskólanum 1939 og
stúdentsprófi frá Menntaskólan-
um á Akureyri 1942. Hann lauk
prófi frá læknadeild Háskóla Is-
lands 1949 og varð sérfræðingur í
handlækningum með sérstöku til-
liti til þvagfærasjúkdóma 1954.
Stefán var aðstoðarlæknir á
berklahælinu á Kristnesi f Eyja-
firði 1949 og námskandidat á fæð-
ingardeild Landspítalans. Stefán
hélt í sérfræðingsnám til Kanada
1951 sem styrkþegi í handlækn-
ingum og þvagfærasjúkdómum
við Winnipeg General Hospital.
Árið 1954 sneri hann aftur til Is-
lands og gerðist hcimilislæknir í
Reykjavík jafnframt störfum við
St. Jósefsspítala. Hann var um
Ef menn ná nokkuð háum aldri, er
eðlilegt og óhjákvæmilegt lögmál, að
samferðamenn þeirra týna smám
saman tölunni og skilja eftir tóm,
sem rifjar upp um leið margvíslegar
-'minningar frá liðinni tíð. Nú hefur
einn þessara samferðamanna minna
lagt upp í sína hinztu for, Stefán P.
Bjömsson læknir.
Stefán Páll, eins og fornvinur
minn hét fullu nafni, lézt í Landa-
kotsspítala 22. des. sl. Leiðir okkar
lágu fyrst saman, þegar við vorum
ungir stúdentar á fimmta áratug al-
darinnar. Til þess var sú saga, að
bekkjarbróðir minn í Menntaskólan-
um og góðvinur, Vilhjálmur Þ.
Bjamar frá Rauðará, var gamall
æskuvinur og leikfélagi Stefáns,
enda ekki langt á milli heimila
þeirra. Ásbyrgi, eins og húsið
skeið héraðslæknir á
Djúpavogi 1972.
Eftirlifandi eigin-
kona Stefáns er Ásta
Lára Guðmundsdótt-
ir hjúkrunarkona, f.
23. desember 1921,
dóttir Guðmundar
Guðmundssonar, út-
vegsbónda á Rifi á
Snæfellsnesi, og Jó-
fríðar Jónsdóttur
húsmóður. Stefáni
og Ástu varð fimm
barna auðið. Þau
em: Guðmundur Jó-
hann vélsfjóri (4. júní
1951), kvæntur Bylgju Bragadótt-
ur. Bam: Ásfa Lára, f. 1994, Brynj-
ar Bragi og Ásdís Elva. Bjöm fom-
leifafræðingur (26. mars 1955),
kvæntur Ornu S. Guðmunds-
dóttur. Börn: Heiður Margrét f.
1979, Þórdís 1989 og Valgerður
1994. Sigríður hjúkmnarfræðing-
ur (26. mars 1955), sambýlismaður
Jón Jóhannsson. Stefán Lárus lög-
fræðingur og sendifulltrúi (6.
mars 1957), kvæntur Guðrúnu
Bryndísi Harðardóttur. Börn:
Hörður Páll, f. 1987, og Stefán
Láms, f. 1992. Steingrímur Páll
Ph.D. í líffræði (7. október 1960),
kvæntur Nancy Ulbrandt. Bam:
Lára Anna, f. 1995.
títför Stefáns Páls fór fram í
kyrrþey.
Laugavegur 139 nefndist eftir verzl-
un þeirri, sem faðir Stefáns rak í
húsinu um langt árabil, var einungis
góðan spöl frá hinu reisulega húsi á
jörðinni Rauðará, þar sem Vilhjálm-
ur ólst upp með foreldrum sínum og
systkinum. Nú er landslag orðið svo
breytt á þessum slóðum, að einungis
elztu menn muna, hvemig þá var
umhorfs þar. En þessu samfélagi
kynntist ég vel um 1940 og á góðar
minningar frá báðum þessum stöð-
um. Urðum við þrír mjög góðir vinir
og hélzt sú vinátta alla tíð. Nú em
þessir vinir mínir horfnir yfir móð-
una miklu, og eftir em einungis
minningar, sem gott er að ylja sér
við á efstu dögum.
Við urðum allir þrír stúdentar
sama ár, 1942, Stefán að vísu fyrir
norðan, en við Vilhjálmur hér syðra.
Við Stefán settumst báðir í Háskól-
ann haustið 1942, hann í læknisfræði,
en ég í íslenzk fræði, eins og það hét
þá.
Vilhjálmur hélt aftur á móti vestur
um haf, og varð starfsfeill hans nær
óslitinn þar, meðan honum entist líf.
Segja má, að samband okkar Stefáns
yrði enn nánara, eftir að æskuvinur
hans hvarf til náms í Bandaríkjun-
um.
Enda þótt fræðigreinar okkar Ste-
fáns væm gerólíkar, nutum við þess
að hittast á góðum stundum, ýmist
heima hjá mér eða inni í Ásbyrgi.
Þegar mig bar þar fyrst að garði, bjó
öll ijölskyldan í húsinu. Foreldrar
Stefáns, Sigríður Gísladóttir og
Björn Jónsson á miðhæðinni, en
bræðumir Skúli og Gísli, hvor á sinni
hæð með konum sínum. Við Stefán
vomm báðir lausingjar á háskólaár-
um okkar, og því var notalegt að eiga
athvarf í heimahúsum, þegar við
vildum eiga stundir saman. Á ég
margar minningar frá komum mín-
um í Ásbyrgi, enda mér tekið jafnvel
á öllum hæðum. Þá vora margs kon-
ar mál rædd og ekki sízt heimsmálin,
enda logaði heimsbyggðin öll í
styrjaldarátökum og síðan afleiðing-
um þeirra og því margt um að hugsa
í hrjáðum heimi. Fóm skoðanir okk-
ar Stefáns oft vel saman í þeim al-
mennu efnum, sem við ræddum. Um
læknisfræði og norræn fræði var
sjaldnast rætt.
Ekki má láta þess ógetið, að Sig-
ríður, móðir Stefáns, tók oft þátt í
umræðum okkar, enda hún sögufróð
með afbrigðum og íylgdist með öll-
um málum líðandi stundar. Bjöm,
bóndi hennar, gerði og hið sama, en
fór sér oft hægar en við, enda ein-
stakt prúðmenni í öllu sínu fasi.
Þegar við Stefán höfðum fest ráð
okkar, sem gerðist raunar sama ár,
1954, hélzt vinátta okkar að sjálf-
sögðu óbreytt um fjölmörg ár. En
eins og oft vill verða, þegar heimili
em stofnuð og börn bætast í búið,
verða hugðarefni önnur og um margt
annað að hugsa en líf lausingjans.
Þannig fór líka, að samvemstundir
okkar Stefáns strjáluðust smám
saman, en þó vissum við alltaf hvor
af öðram.
Síðustu tíu árin reyndust vini mín-
um og fjölskyldu hans þung í skauti.
Lá hann á sínum gamla spítala, þar
sem hann hafði í æsku sinni legið í
fótarmeini af völdum berkla og einn-
ig starfað sem læknir um mörg ár.
Þar beið hann síns skapadægurs,
sem rann loks upp aðfaranótt 22.
desember sl.
Að leiðarlokum þakka ég vini mín-
um margar ánægjustundir fyrr á ár-
um. Um leið sendi ég Ástu og börn-
um þeirra og öðm skylduliði
samúðarkveðjur mínar og konu
minnar.
Jón Aðalsteinn Jónsson.
Látinn er eftir langa sjúkrahús-
vist einn besti vinur okkar, Stefán P.
Björnsson læknir. Stuttu eftir að
Stefán kom frá Bandaríkjunum úr
sérnámi hittist svo á að Eiríkur
frændi minn Ormsson bað mig að
skreppa inn á Laugaveg 139 og at-
huga rafmagnsbilun (Var ég þá að
læra rafvirkjun hjá frænda.) Þá
gafst mér tækifæri til að biðja Stefán
að verða heimilislæknir okkar. Þá
þurftu allir að velja sér heimilis-
lækni, þetta var upphafið að áratuga
vináttu okkar hjóna við Stefán og
síðar barna okkar við hann. Segja
má að þegar bömin okkar vom ung
var maður oft fastagestur á stofunni
hjá honum.Eg varð fljótlega heimil-
isvinur hjá þeim, hans ágætu konu
Ástu og bamahópnum sem ég
kynntist nánast frá fæðingu. Eitt
sinn er ég heimsótti Stefán á Landa-
kot og öll börnin vora búin að koma
sér í góða vinnu var Stefán stoltur
þegar hann sagði mér frá þeirra hög-
um. Stefán var mikill barnavinur (en
hann var ekki allra, hann var sannur
vinur vina sinna), átti hann kannski
ekki langt að sækja að vera bama-
vinur þar sem móðurafi hans var
séra Páll Jónsson prestur í Viðvík í
Skagafirði sem orti einn alfallegasta
barnasálm sem sunginn er, og hefur
verið í sálmabókum allt frá 1886:
0, Jesúbróðirbesti
ogbamavinurmesti,
æ, breið þú blessun þína
ábamæskunamína.
Stefán reyndist okkur einstaklega
vel og var hjálpsemi hans svo að
seint gleymist. Fyrir það viljum við
þakka af alhug og biðjum Ástu og
bömunum fimm allrar blessunar
guðs. Segja má að þegar sjúkdómar
em svo erfiðir og engin lækning er
við getur maður sagt að Guð leggi
líkn með þraut. Því er það von okkar
að Guð sendi ættingjum Stefáns hið
sanna jólaljós í hjörtu þeirra og
minningin um góðan eiginmann, föð-
ur, tengdaloður og afa lini sámstu
sorgina. Ég kveð vin okkar Stefán
Bjömsson með lokaversi er móður-
afi hans orti á sínum efri ámm:
Eilíf náð og elska þín
ein skal vera huggun mín,
ég því glaður mig og mína,
minn Guð, fel í umsjón þína.
Karl Ormsson.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjóm blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinamar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina
inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvem látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk,
A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um
25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða Ijóð takmarkast við
eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar em beðnir að hafa skímarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins em birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar em birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali em
nefndar DOS-textaskrár. Þá em ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úrvinnslu.
STEFAN PALL
BJÖRNSSON
Ifedak
I jrjJ L Iwli J Win ‘i |
V
1 \/ 1
—' V
i*s-4 Seyky A J l •
’saL f-r .4 £.& /,
Wr . ffi "* M jf'