Morgunblaðið - 03.06.2000, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 3. JÚNÍ 2000 59
GUÐMUNDUR J.
G UÐLA UGSSON
+ Guðmundur J.
Guðlaugsson var
fæddur 16. desember
1942 í Vík í Mýrdal.
Hann lést á Sjúkra-
húsinu á Selfossi 23.
maí síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Guðlaugur Jónsson f.
18.5. 1907, d. 2.8.
1989 og María G.
Guðmundsdóttir, f.
17.3. 1907, d. 17.4.
1998. Guðlaugur var
frá Kárstöðum í
Landbroti V-Skaft.
en María var úr Vík
og þau bjuggu allan
sinn búskap í Vík og lengst af á
Bakkabraut 5.
Guðmundur var ógiftur og
barnlaus og hét fullu nafni Guð-
mundur Jón og var næst yngstur
af fimm systkinum. Þau eru: 1)
Sigurlín, f. 23.12. 1934 ógift.2)
Guðrún Ósk, f. 21.8. 1936, d. 3.1.
1999, gift Helga Þorsteinssyni og
þau eiga tvö börn og
fjögur barnabörn. 3)
Jóna, f. 16.2.1941, gift
Hrafni Þórhallssyni
og þau eiga þrjú börn
og þijú barnaböm. 4)
Ingþór Jóhann, f. 9.10.
1945, d. 23.7. 1981 af
slysfórum, kvæntur
Kristjönu Sigmunds-
dóttur og þau eiga
þrjár dætur og fjögur
barnabörn.
Guðmundur var raf-
virki og nam við Iðn-
skólann í Reykjavík og
Raftækjavmnustofu
Hauks og Ólafs. Meist-
ari hans var Ólafur K. Sveinsson.
Guðmundur var rafverktaki í Vík
í nokkur ár, starfaði síðan hjá
Rafmagnsveitum Ríkisins í mörg
ár en nú síðast hjá Landgræðslu
Ríkisins í Gunnarsholti.
Utför Guðmundar fer fram frá
Víkurkirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 14.
Elskulegur samstarfsmaður okk-
j ar og félagi, Guðmundur í Vík, er
j látinn. Með örfáum línum vilja sam-
1 starfsmenn hans senda vanda-
mönnum hans samúðarkveðjur.
Guðmundur hafði aðeins starfað um
hálft ár hjá Landgræðslu ríkisins
þegar hann veiktist skyndilega og
var svo óvænt kallaður burt.
Á þeim stutta tíma reyndist hann
einstaklega hugljúfur og dagfars-
prúður félagi og starfsmaður. Hlut-
Iverk hans var ráðgjöf og eftirlit
með girðingum Landgræðslunnar
og leiðsögn um rafgirðingar. Hann
var frábær fagmaður á sínu sviði og
fljótur að tileinka sér nýja þekk-
ingu á sviði rafgirðinga þar sem við
vonuðumst eftir farsælu samstarfi á
næstu árum. Guðmundur sýndi
strax með pníðmannlegri fram-
komu sinni hversu vel hann var
starfínu vaxinn. Það var til þess
tekið hversu hjálpfús hann var og
traustur starfsmaður.
Okkur í Gunnarsholti er að leið-
I arlokum efst í huga þakklæti og
j virðing fyrir sérstæða viðkynningu.
Minningin um góðan dreng sem
vildi öllum gott gera mun lifa með
okkur.
Við vottum aðstandendum hans
okkar dýpstu samúð.
Sveinn Runólfsson
og samstarfsfólk
í Gunnarsholti.
Guðmundur hafði gaman af að
ferðast bæði innan lands og utanog
mikil upplifun var að fara með hon-
um um Mýrdalinn en þar var hann
á heimaslóðum og þekkti marga fá-
farna slóða. Guðmundur hafði mikið
yndi af góðum bókum og las mikið.
Það voru ófá dagsverkin sem
hann var búinn að leggja í gamla
húsið á Bakkabraut 5 (Fagurhól) og
margt langaði hann að gera fleira
bæði úti og inni til að koma því í
betra lag en það þýðir víst ekki að
deila við dómarann og sá sem öllu
ræður hefur nú kippt í spottann og
á einni örskotsstund er klippt á allt
sem maður vill og ætlar að gera.
Manni fínnst þetta óréttlátt og
harkalegt. Ég hafði nú alltaf reikn-
að með að þú héldir undir mig síð-
asta spottann en ekki ég undir þig.
En vegir guðs eru órannsakanlegir
og far þú í friði mágur og vinur og
guð blessi þig og veri með þér.
Helgi.
Þegar vinum eða ættingjum er
fylgt til grafar í Víkurkirkjugarði í
Vík, vakna oft áleitnar spurningar
um hvað tíminn er afstæður. Sér-
staklega er það brimhljóðið og sú
ægifagra sýn sem blasir við augum;
sem kveikir þessar hugrenningar. I
svip fínnst manni að eilífðin birtist í
öldunum sem brotna á Urðinni und-
ir Reynisfjallinu. Þannig hafi þetta
verið, óbreytt frá. örófi alda. En
þegar betur er að gáð hafa orðið
ótrúlega miklar breytingar á þessu
landslagi þá fáu áratugi sem ég
man og skal því engan undra þó
mannsævin verði harla stutt og
hraðfleyg í samanburðinum. Sér-
staklega verða þessar hugsanir
áleitnar þegar staðið er yfir mold-
um þeirra sem kippt er á brott fyr-
ir aldur fram, mitt í dagsins önn.
Þannig var með vin minn og félaga
til margra ára Guðmund Jón Guð-
laugsson, sem lést þann 23. maí sl.
Svo skyndilegt fráfall manns sem
lifað hefur allan sinn aldur í fá-
mennu þorpi eins og Vík, snertir
alla og sannar enn og aftur hvað
hver einstaklingur er mikilvægur
hlekkur í okkar litla samfélagi.
Kæri vinur, það er mér ótrúlega
óraunverulegt hlutskipti að setja á
blað þessi fátæklegu minningarorð.
Það á eftir að líða langur tími áður
en ég skil það til fulls að þú ert ekki
lengur hérna á meðal okkar vina
þinna og kunningja. Eftir þrjátiu
ára vinskap og samstarf er svo
margs að minnast. I veiðiferðunum
kom vel fram kurteisi þín og hátt-
vísi við allt og alla sem þú um-
gekkst. Það verður skarð fyrir
skildi á kaffistofunni í Víkurprjóni
þar sem málin voru rædd yfir kaffi-
bolla og oftar en ekki snerist um-
ræðan um það sem til framfara
gæti horft fyrir byggðarlagið. Þar
hafðir þú, eins og um flest, fast-
mótaðar skoðanir og værum við
ekki sammála þurfti góð rök á báða
bóga til að ná samhljóða niður-
stöðu. Nákvæmni þinni og vand-
virkni var við brugðið. Stundum
held ég meira að segja að þú hafir
gert þér sjálfum svolítið erfitt fyrir
með þessum annars góðu eðliskost-
um. Barngóður varst þú með af-
brigðum og dætur mínar munu áv-
allt muna eftir honum Gumma, sem
oftast var með kóngabrjóstsykurs-
pokann eða eitthvað annað jafngott
í brjóstvasanum.
Kæri vinur, ég ætla ekki að hafa
þessa minningargrein um þig
langa, þó af nógu væri að taka. Ég
er alls ekki viss um að það væri þér
að skapi. Eins og svo margir Skaft-
fellingar varst þú ekki gefinn fyrir
að sækja í sviðsljósið.
Að leiðarlokum þökkum við Anna
þér fyrir vináttu þína og tryggð í
gegnum árin.
Að Guðs vilja hefur þú nú verið
kallaður til annarra vídda. Þar
munu samviskusemi þín og heiðar-
leiki verða metin að verðleikum.
Innilegar samúðarkveðjur send-
um við systrum þínum, ættingjum
og fjölskyldum þeirra.
Þórir N. Kjartansson.
Guðmundur mágur minn lést
| þriðjudagsmorguninn 23. maí síð-
astliðinn og’ er ég fékk þessa har-
mafregn í hádeginu ætlaði ég varla
að trúa þessu, maðurinn aðeins 57
ára. Þegar hann, rúmri viku áður,
var að hjálpa mér að flytja gat eng-
inn merkt að á þessu væri von.
Guðmundur dáinn, þvílík fjarstæða,
hvað kom fyrir? Því miður getur
tækni og þekking nútímans ekki
Ialltaf bjargað og hann komst ein-
faldlega ekki nógu fljótt á sjúkra-
hús og undir læknishendur.
Guðmundur var traustur maður
og eins og sagt hefði verið hér áður
fyrr „drengur góður“, afar hjálp-
samur og vildi hvers manns vanda
leysa. Margar ferðirnar var hann
búinn að fara milli Víkur og
(Reykjavíkur til að hjálpa okkur vin-
um og ættingjum við ýmis vanda-
mál og alltaf var hann tilbúinn að
Íhjálpa þó síðasta hjálpin til hans
kæmi nú of seint.
Guðmundur hafði mikinn áhuga á
stangveiði og skotveiði og stundaði
það eins og tími og tækifæri leyfðu
og ekki fer maður nú fleiri veiðitúra
með honum í Vatnsána eða annað
úr þessu. Guðmundur var afar lag-
inn maður og má segja snillingur í
höndunum, marga gamla hluti var
hann búinn að fara höndum um og
lagfæra og bera gömlu mótorhjólin
Íhans þess glöggt vitni, svo og
margt fleira; bílar og ýmsir aðrir
hlutir sem hann gerði upp eins og
nýja.
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, systir og
amma,
RANNVEIG INGIBJÖRG
ÞORMÓÐSDÓTTIR,
Þórunnarstræti 134,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju mánu-
daginn 5. júní kl. 13.30.
Ómar Svanlaugsson, Kristrún Geirsdóttir,
Ingólfur Þormóðsson,
Eiríkur Þormóðsson
og barnabörn.
Við þökkum af heilum hug öllum þeim, sem auðsýndu okkur samúð og
vináttu við andlát og útför ástkærs eiginmanns míns, föður, tengdaföður
og afa,
HJÁLMARS B. KJARTANSSONAR,
Dalbraut 1b,
Hnífsdal.
Fyrir hönd aðstandenda,
Helga Ingvarsdóttir.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN STEINUNN KRISTJÁNSDÓTTIR
Ijósmóðir
frá Bæ,
lést á Sólvangi, Hafnarfirði, þriðjudaginn
30. maí.
Snorri R. Jóhannesson, Guðrún Hafliðadóttir,
Jóhann G. Jóhannesson, Sóley Sveinsdóttir,
Kristjana G. Jóhannesdóttir, Hjalti Einarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og systir,
SIGURBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
frá Sólvangi,
Vestmannaeyjum,
andaðist á Vífílstöðum fimmtudaginn 1. júní.
Gunnlaugur Axelsson, Fríða Dóra Jóhannsdóttir,
Hildur Axelsdóttir, Kristján Finnsson,
Kristrún Axelsdóttir, Sigmar Pálmason,
Magnús Axelsson, Guðrún Arnarsdóttir,
Halldór Axelsson, Anna S. Óskarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn,
Sigurður Magnússon, Unnur Magnúsdóttir.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓHANN JÓNSSON
frá Mýrartungu,
Hjallaseli 55,
andaðist að kvöldi miðvikudagsins 31. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Guðrún Jóhannsdóttir, Ragnar Már Amzeen,
Margrét Jóhannsdóttir, Björn Jónsson,
Jón Jóhannsson, Súsanna Steinþórsdóttir,
Halldór Jóhannsson,
Kristín Jóhannsdóttir, Hörður Óli Guðmundsson
og afabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Gerðum
í Garði,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn 31. maí.
Brynjólfur Erik Eiríksson, Beverley Eiríksson,
Guðmundur Eiríksson, Þórey Vigdís Ólafsdóttir,
Guðný Eiríksdóttir, Atli Arason,
Hjördís Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Eiginmaður minn, faðir og fósturfaðir,
SIGURJÓN RUNÓLFSSON
frá Dýrfinnustöðum,
Raftahlíð 59,
Sauðárkróki,
sem lést á Sjúkrahúsi Skagfirðinga laugar-
daginn 27. maí sl., verður jarðsunginn frá
Hofsstaðakirkju I Skagafirði ( dag, laugar-
daginn 3. júní, kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Hofsstaðakirkju.
Sigríður Guðrún Eiríksdóttir,
Anna María Sigurjónsdóttir,
Eiríkur Jónsson, Lena Jónsson Engström,
Guðbjörg Björnsdóttir, Jón V. Gíslason,
Gunnar Eiríksson,
Berglind Eygló Jónsdóttir,
Björn Þórður Jónsson.