Morgunblaðið - 09.12.2000, Blaðsíða 63

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 2000 6^
saman. Hjálpsemi, gagnkvæm virð-
ing og sönn vinátta kemm- mér í hug
þegar ég hugsa um vináttutengsl fjöl-
skyldna okkar. Mér eru minnisstæð
gamlárskvöldin á heimili okkar Ein-
ars á Mánagötunni þegar þið Beggi
komuð. Spiiuð var félagsvist fram eft-
ir nóttu, sungið og hlegið dátt. Sam-
eiginleg ferðalög okkar í faðmi ís-
lenskrar náttúru eru líka
eftirminnileg og þannig mætti nú
lengi telja.
Samverustundirnar urðu færri eft-
ir að við Einar fluttum til Reykjavík-
ur og eftir að við urðum ekkjur en
alltaf héldum við þó sambandi, gætt-
umjoess að láta þráðinn aldrei slitna.
Eg og fjölskylda mín sendum böm-
um þínum og öðrum aðstandendum
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Sjana mín, að leiðarlokum bið ég
þér Guðs blessunar og vemdar á
nýni vegferð. Með þessum orðum
kveð ég þig, elsku vinkona. Hafðu
þökk fyrir allt og allt.
Hver mirming dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj.Sig.)
Sólveig Guðmundsdóttir.
Það er alllangt síðan ég kom fyrst
til Keflavíkur með foreldrum mínum
og systrum. Við þáðum oft boð ætt-
ingjanna frá Flateyri sem sest höfðu
að í Keflavík. Þessar heimsóknir em
mér ógleymanleg bemskuminning.
Þau sem áttu stóran þátt í því að
gera heimsóknimar ánægjulegar og
eftirminnilegar vora hjónin Kristjana
Ólafsdóttir og Bergsteinn Sigurðs-
son.
Lífsgleði þeirra gerði glaðværðina
eins sjálfsagðan hlut og andardrátt-
inn.
Þau mótuðu bjarta minningu
ásamt öðra frændfólki mínu.
Lífi þeirra verður helst líkt við vor
og sumar. Þau vora aldamótafólk í
hugsun og verki, þar sem fómarlund-
in og ungmennafélagshugsjónin hafði
stóran sess. Það haustaði aldrei í sál
þeirra þótt áföll gengju yfír fjölskyld-
una.
Sjana, eins og hún var jafnan köll-
uð, hafði óbilandi dug og kjark til
hinstu stundar, þótt hún missti annan
fótinn tvítug að aldri. Hún vakti jafn-
an hjá mér þá spurningu hverjir væra
hinir fótluðu í raun og vera og létt
lund Bergsteins lyfti henni mikið upp.
Þau giftu sig 1935 sama ár og Berg-
steinn lauk trésmíðaprófi. Hjónaband
þeirra var byggt á gagnkvæmri um-
hyggju og kærleika og mannkostir
Bergsteins komu skýrast fram í því
hve vel hann reyndist fatlaðri konu
sinni. Þar var hann stærstur. Hann
fór nærri um það gamli maðurinn sem
sagði við Sjönu skömmu eftir trúlofun
þeirra: „Þetta er eini maðurinn í
Keflavík, sem ég vildi að þú fengir
fyrir mann“. Þeirra hjóna verður vart
minnst nema í sameiningu svo náið
vai- líf þehTa. Þau smíðuðu saman
gæfu sína og Sjana missti mikið þegar
hún missti mann sinn 1980 eftir 45 ára
farsælt hjónaband.
Kristjana hafði mikla ánægju af fé-
lagsskap. Hún starfaði í kvennaklúbb
Kaiiakórs Keflavíkur og var í stjórn
Sjálfsbjargar á Suðumesjum í fjölda-
mörg ár, þar til fyrir fáum áram. Síð-
ustu ár ævinnar dvaldi hún á Garð-
vangi í Gai'ði og naut þar góðrar
umönnunar og aðhlynningar. Hún var
ekki sátt í fyrstu að fara úr Keflavík
þar sem hún hafði átt heima frá því að
hún flutti frá Flateyri. En hún var
fljót að aðlaga sig breyttum aðstæð-
um.
Eitt sinn sagði hún við mig að hún
hefði ekki trúað því að hún yrði síðust
systkina sinna til að kveðja þennan
heim, en það varð raunin. Undii' það
síðasta var heilsan tekin að gefa sig og
Kristjana kvaddi sátt við guð og
menn. Hún var vel til ferðar búin og
við trúum því að hún njóti nú gleði- og
endurfunda með þeim ástvinum sem
famir era heim á undan. Við eram
þakklát fyrir að hafa átt hana að sam-
ferðarmanni og blessum minninguna
um mæta konu sem lét svo margt gott
af sér leiða á lífsleiðinni.
Ólafur Oddur Jónsson.
STEFANIA ELIN
HINRIKSDÓTTIR
+ Stefanía Elín
Hinriksdóttir
fæddist á Eskifirði
25. október 1925.
Hún lést á Heilbrigð-
isstofnun Suðurnesja
30. nóvember siðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Hinrik
Ólafsson, f. 10.11.
1891, sjómaður frá
Eskifirði, _ og Lára
Sigurlín Ólafsdóttir,
f. 28.5 1898, hús-
freyja, þau eru bæði
Iátin. Systkini Stef-
aníu eru: Ólína, f. 6.6.
1927, húsmóðir í Reykjavík;
Sæbjörg, f. 1.6. 1929, húsmóðir f
Reykjavík; Karl Ólafur, f. 19.12.
1935, d. 11.12. 1982; Sigurlín, f.
2.2. 1937, húsmóðir í Bandaríkj-
unuin. Hálfsystir sammæðra er
Guðrún Friðriksdóttir, f. 12.9.
1937, húsmóðir á Eskifirði.
Stefanía fæddist á Eskifirði og
ólst þar upp en flutti með foreldr-
um sínum til Reykjavíkur 1950.
Eiginmaður Stefamu er Albert
Guðlaugsson, f. 9.3. 1931, sjómað-
ur frá Hellissandi. Foreldrar hans
voru Guðlaugur Alexandersson, f.
9.11. 1894, verkamaður og sjó-
maður frá Sólbakka á Hellissandi,
og Súsanna Ketilsdóttir, f. 30.5.
1900, þau eru bæði
látin. Börn Stefaníu
og Alberts eru: 1)
Guðlaugur Jakob, f.
22.12. 1960, sjómað-
ur, eiginkona Jó-
hanna Hallbergs-
dóttir, f. 19.2. 1962,
börn þeirra eru Mar-
grét Dagbjört, Al-
bert Þórir og Bjarki
Snær, búsett í
Grundarfirði. 2)
Lára Karólína, f.
21.9. 1963, húsmóð-
ir, eiginmaður
Þröstur Heiðar, f.
23.2. 1960, synir þeirra eru Guð-
laugur Stefán, Garðar Örn og
Steinar Þór, búsett á Akureyri. 3)
Þröstur, f. 27.7. 1967, sjómaður,
sambýliskona Sóley Jónsdóttir, f.
14.9. 1971, börn þeirra eru Tinna
Rut og Leó Öm, búsett í Ólafsvík.
Sonur Stefaníu fyrir hjónaband er
Hinrik Karlsson, f. 21.2.1951, eig-
inkona Ingunn K. Aradóttir, böm
þeirra em Ari, Jakob, Gunnlaug
og Karl, búsett á Akureyri.
Stefanía vann auk húsmóður-
starfa í fiskvinnslu, lengst af hjá
Hraðfrystihúsi Hellissands.
Útfor Stefaníu fer fram frá
Ingjaldshólskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Nú ert þú farin, elsku Stebba mín,
til æðri heima og þrautum þínum
lokið það er erfitt að kveðja en svona
er tilveran hér í heimi stutt á milli
gleði og sorgar. Ég kynntist þér fyr-
ir fjórtán áram þegar við Þröstur
sonur þinn fórum að vera saman allt-
af var tekið vel á móti manni og þú
alltaf að rétta eitthvað að okkur.
Þegar við eignuðumst bömin okkai'
gladdist þú þá fjölgaði nefnilega aug-
asteinunum þínu því barnabörnin öll
vora þínir sólargeislar og barst þú
haf þeirra mjög fyrir bijósti alla tíð.
Það var þín gæfa þegar þú kynntist
honum Alla þínum sem hefur verið
þér stoð og stytta í gegnum tilverana
og stóð hann eins og klettur þéi' við
hlið í þínum erfiðu veikindum og
bömin þín vöra öll hjá þér síðustu
vikuna sem var þér mikill styrkur.
Margar góðar minningar hafa komið
upp í hugann síðustu daga, hvað þér
fannst gaman að mála og föndra,
berjaferðirnai' okkar saman þegar
þið Alli bjugguð hjá okkur í Ólafsvík,
ástin og umhyggjan sem þú sýndir
okkur og börnunum okkar vildir allt
fyrir okkur gera sem í þínu valdi stóð
og þótt þú værir orðin fársjúk og ég
hringdi í þig á sjúkrahúsið, var ótrú-
legt hvað þú barst þig vel og spurðir
um börnin og hvemig okkur liði. Ég
set þessar línur á blað til að þakka
þér fyrir samfylgdina og allt sem þú
gafst mér og minni fjölskyldu í þeirri
góðu trú að við hittumst seinna á
öðra tilverastigi hvíl þú í friði, friður
Guðs þig geymi, hafðu þökk fyrir allt
og allt. Elsku Alli og fjölskyldur, Guð
styrki ykkur öll í þessari miklu sorg.
Þín
Sóley.
Kalliðerkomið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðarviðkvæm stund.
Vinimir kveðja,
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margseraðminnast,
margterhérað þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
JÓHANN
STEFÁNSSON
+ Jóhann Stefáns-
son fæddist í
Reykjavík 7. ágúst
1935. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 21. nó-
vember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Stefán Jóhannsson
lögregluvarðstjóri
og Anna María Jóns-
dóttir húsmóðir,
bæði látin. Systkini
Jóhanns eru Margrét
(látin) og Jón, búsett-
ur í Reykjavík.
Eftirlifandi eigin-
kona Jóhanns er Oddný Ásmun-
dsdóttir, f. 9. ágúst 1932. Böm
Oddnýjar af fyrra hjónabandi eru
Ásmundur og Kristinn Jónssynir.
títför Jóhanns fór fram í kyrr-
þey-
Okkur langar í fáum orðum að
minnast tengdaföður míns og
stjúpföður, Jóhanns Stefánssonar.
Þú ert okkur mikill harmdauði og
ekki hvarflaði það að okkur að
kvöldið sem við keyrðum þig á
spítalann og þú snaraðist út úr
bílnum snaggaralegur að vanda,
yrði þitt síðasta.Þú
kvaddir okkur inni-
lega, við horfðum á
eftir þér inn með tösk-
una þína. Svo rann
upp aðgerðardagur-
inn, við biðum eftir að
fá fréttir, en þá kom
upphringing. Hann
Jóhann er dáinn, hann
lifði ekki aðgerðina.
Það var eins og tíminn
stæði kyrr, Jóhann
farinn, hann sem var
svo bjartsýnn á að allt
færi vel. En vegir
Guðs eru svo sannar-
lega órannsakanlegir. Guð hefur
tekið góðan dreng sem bar hag
fjölskyldu sinnar svo mjög fyrir
brjósti, gaf mikið af sér en vildi síð-
ur þiggja.
Við þökkum þér allt sem þú
varst okkur, elsku vinur. Minning-
in um þig mun gera okkur kleift að
halda ótrauð áfram. Þannig hefðir
þú viljað hafa það.
Vertu sæll, elsku vinur. Guð
styrki alla sem hafa sýnt okkur
samúð af alhug.
Jóhanna, Kristinn, Jó-
hanna, Unnur Signín,
Sigurður Ragnar.
Margseraðminnast,
margseraðsakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku Stebba mín, með tárvotum
augum kveð égþig, en þakka fyrir að
eiga allar góðu minningamar sem ég
geymi í hjarta mínu.
Þín tengdadóttir,
Jóhanna.
Elsku besta Stebba amma, nú
ertu í himnaríki og líður vel. Við
kveðjum þig með þessu ljóði:
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvfld að hafa
hörmunga’ og raun frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklufegriensól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði,
ætíðsællifðunú.
(H. Pétursson.)
Guð geymi þig.
Tinna Rut og Leó Öm.
Elsku amma.
Okkur langar að kveðja þig með
þessari bæn.
Nú leggégaugunaftur,
ó, Guð þinn náðarkraftur
mínverivömínótt.
Æ virtzt mig að þér taka,
méryfirláttuvaka
þinn engil, svo ég sofi rótt
(Þýð. S. Egilsson.)
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
1 blómaverkstæði I
tllNNAv, I
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sínii 551 9090.
Elsku afi, guð gefi þér styrk í
sorginni.
Þínir
Albert Þórir og Bjarki Snær.
Elsku amma mín.
Kallið er komið, komin er stundin
og núna ertu frjáls. Það er margs að
minnast og margs að þakka. Þú hef-
ur alltaf verið svo góð við mig, þú
varst sú amnia sem öll böm hefðu
viljað eiga. Ég mátti alltaf koma til
þín í heimsókn í Keflavík. Ég elska
þig amma mín og sakna þín sárt en
ég veit að núna ertu heil og komin til
himna. Ég veit að þú munt vaka yfir
okkur. Með þessum orðum kveð ég
þig, elsku amma mín, þangað til við
hittumt á ný.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafhi,
hönd þín leiði mig út og inn,
svoallrisyndéghafni.
(H. Pétursson.)
Þín ömmustelpa,
Margrét Dagbjört.
Minningin lifir
Minnisvarðar
úr íslensku liergi
og granít
REIN
Steinsmiðjan Rein ekí.
Lækjarmel, Kjalamesi
Sími : 56 66 081
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
JÓNA KRISTÍN MAGNÚSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni mánu-
daginn 11. desember kl. 13.30.
Jón Ingólfur Magnússon, Ellen Larsen,
Magnús S. Magnússon, Ágústa Sveinbjörnsdóttir.
t
Bestu þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
vináttu og hlýhug vegna andláts og útfarar
okkar elskulega sonar, bróður og mágs,
ÁRNA JÓNSSONAR,
Viðigrund 14,
Sauðárkróki.
Sérstakar þakkir til skólasystkina, æskuvina
og klúbbfélaga Árna.
Guð blessi ykkur öll.
Sigríður Árnadóttir
Ásmundur Jónsson, Ragnheiður Kjærnested,
Rannveig Jónsdóttir, Alois Raschhofer.
st