Skírnir - 02.01.1848, Blaðsíða 23
25
málefni innanlands og utan. j)ó hafa œrnaráhyggj-
ur á oss hlabizt þessi árin; fyrra árib úlhlutabi
drottinn misjafnt gróBa jarbarinnar, svo ab fulla
nauBsyn bar til, aí) fátœkir þurfamenn fengju styrk
af almenningsfje, þar sem góbgjörðasemi einstakra
manna nábi eigi til. Síbara árib var kornaflinn aö
vísu meiri, en þó leit út fyrir, ab landsbúar mundu
komast í bágindi af þeim sökum, ab kornvöxturinn
brást svo í hinum frjófsömustu löndum Norburálf-
unnar, ab menn vita eigi dœmi til, og var miklu
meira korn flutt hjeban til annara landa, en endra-
nær; var því öll nauösyn á, ab aptrab væri korn-
flutningum úr landi, og virtist mjer þab vera skylda
mín. þessi bágindi þrengja nú eigi lengur ab oss;
drottinn hefur af miskunn sinni blessab akra vora,
og ætti þab auk alls annars ab vekja þakklátssemi
vora; en þab, sem reynslan hefur sýnt oss, ætti ab
vera oss til vibvörunar, og þeirri vibvörun ættum
vjer eigi ab gleyma. Góbir herrar og sænskir menn !
jeg ætla ab bera upp fyrir ybur þær varúbarreglur,
sem jeg held, ab eptirleibis muni bægja þess konar
bágindum frá ríkinu, ab svo miklu leyti sem orbib
getur, og hlíft konungi ybrum vib ab komast í
þann vanda, ab verba bæbi ab fullnœgja kröfum
fatœklingsins og jafnframt gæta þess sparnabar, er
hafa ber í mebferb ríkisQárins.
Menn hafa lengi kannazt vib, ab breyta þyrfti
í ýmsu stjórnarháttum hjer í landi, og hef jeg ibu-
lega hugsab um þetta mál. Jeg hef opt og einatt
yfir farib þab, er sagt hefur verib á hinum fyrri þing-
um ybrum, og fundib í því margt þab, er jeg hef
getab haft mjer til stubnings og leibbeiningar.