Skírnir - 02.01.1848, Blaðsíða 88
90
Englendinga og Spánverja a6 veita sjer Iií) til a
gjöra enda á óeiröum j>essum og frifca landib. Stjórn-
endur jjessara jiriggja landa urbu vel vib beibni
drottningar; höfbu jieir j>egar sent nokkur herskip til
Hafnarlands, og lágu j)au J)ar fram meb ströndun-
um. Sjólibi J)essu var þá bobib ab skerast í leikinn.
Spánverjar sendu þar ab auki nokkurar þúsundir fót-
göngulibs til Iibs vib menn drottningar. Nokkur af
þessum herskipum settust nú um Höfn ogstemmdu
stigu fyrir öllum abílutningum sjóleibis; fengu þeir
og fang á einum hershöfbingja uppreistarmanna, og
rúmum tveim þúsundum manna, og öllu því fje,
er stjórnendur uppreistarmanna höfbu undir hönd-
um. Uppreistarmenn höfbu eptir níu þúsundir her-
manna; þeir vildu þó gjöra frib, en vildu breyta
ýmsum smágreinum í kostum þeim, er drottning
hafbi ábur bobib þeim; en hinir vildu því engan
gaum gefa; hefbu þeir þá orbib ab semja vib stjórn-
ina í Lissabon, og vib jiab hefbi dráttur orbib á ab
fribur kæmist á; og þóttu þeim breytingarnar eigi
þess verbar. Um þessar mundir kom spánski her-
inn til Hafnarlands, og Saldanha settist um Höfn á
landi; var nú kreppt ab uppreistarmönnum á allar
hlibar, og áttu þeir nú einskis annars úrkosti, en
gefast upp, og sá varb endinn á seinast í júnímán-
ubi. Abalatribin í fribarsamningnum voru þau, er
ábur er um getib; en auk þess var þab einnig til
skilib, ab spánskur her skyldi sitja um hríb í Höfn,
og skyldi þangab eigi koma hafnlenzkur her, fyr
en hinn spánski væri á burtu. Hafnarbúar skyldu
halda eignum sínum óskertum, og hver uppreistar-
mabur skyldi vera frjáis ferba sinna. Stjórnin sleppti