Skírnir - 02.01.1848, Blaðsíða 65

67
allar þær járnbrautir, sem menn heftni hugsab sjer
ab búa til, yrbu smíbabar, mundu hundrab og tíu
þúsundir manna fá nóga vinnu í fjögur ár, og þá
væri fimm hundrubum og fimintíu þúsundum manna
sjeb fyrir viburværi. þab fje, sem ganga mundi
til járnbrautanna, væri hjer um bil sextán milíónir
sterlinga, og kvabst hann ætla aÖ stinga upp á, að
stjórnin útvegabi þab fje. Sumir segÖu, ab af þessu
mundi leiöa peningaeklu manna á meöal; en þab
þyrfti eigi ab vera, efstjórnin borgabi fjeb smásaman í
fjögur ár, eina milíón á hverju hálfu missiri. Hann
gjörbi og svo ráb fyrir, ab byrjab væri ab borga fjeb
aptur sjö árum eptir ab hver járnbraut væri full-
búin, og skyldi gjalda þab smátt og smátt í þrjátíu
ár. Sumir mæltu meb frumvarpi þessu, en þab
mœtti mikilli mótspyrnu hjá rábgjöfunum. A sam-
koniu nokkurri, er þingmennirnir úr nebri málstof-
unni áttu , sagbi Jón Hrýsill, ab ef þingmenn fjellust
á frumvarp þetta, neyddust rábgjafarnir til ab segja
af sjer rábgjafaembættunum; því ab þá væri aubsjeb,
ab menn bæru ekkert traust til þeirra, og stjórnin
mundi komast í hinar mestu peningabeglur. Hró-
bjartur Píll talabi langt erindi í nebri málstofunni,
og var liann frumvarpinu mótmæltur. Hann sagbi,
ab stjórnin gæti eigi rekizt í slíkum kaupskap, og
þab væri óskynsamlegt, ab auka peningabeglur stjórn-
arinnar meb því; en ef þab yrbi eins ábatasamt,
eins og sagt væri, ættu aubmennirnir ab verja fje
sínu til þess. Sá varb endi á máli þessu, ab frum-
varpib var hrakib; voru þrjú hundrub tuttugu og
tvö atkvæbi á móti því, en hundrab og átján meb því.
5*