Skírnir - 02.01.1848, Blaðsíða 33

35
eigi annað, en stæka síld, úldinn fisk og þurt hafra-
braub, og þó eigi meira en einn málsverb á dag.
Herbergið var lítib, gluggarnir negldir aptur, dyrnar
læstar, og eigi var lokib upp, nema þegar vatnib var
sett inn til þeirra, eba „höfbingjarnir komu til aí>
hlæja a& þeim og spotta þau;” og aldrei fengu þau
ab koma út. f>ar kom aí> lokum, aí> tveir af þessum
aumingjum vi&urkenndu, hva&an þau væru aeptir
holdinu,” og voru þá ílutt í annab herbergi, og fengu
til fœ&is stæka síld, úldinn fisk, þurt hafrabraub Og
vatn, en fengu þó eigi a?> koma út. Hin þrjú, uer
eigi Ijetu fœrast frá drottni,” voru látin vera kyr,
og nutu einskis, nema vatns, í fimm daga, og þessu
gekk í hundraíi og fimmtíu daga, auk þeirra daga,
er þau fengu síldina, fiskinn og hafrabraubiS, og
auk þeirra fjörutíu daga fyrst framan af, er þau fengu
bæbi braub og vatn. Nú missti eitt þeirra allt traust
á gubi, og varb aumara dag frá degi. Var þá læknir
sóktur; liann bauíi bœjarstjóranum, ab láta kvenn-
manninn fá mat; en þab var orbib um seinan, og
dó hún. Læknirinn var harborbur vib hœjarstjórann,
baub honum aí> láta hin, sem eptir lifbu, fá bæri-
legan mat, og láta þau koma út á daginn, og var
þab gjört. Aí> síbustu komst einn af kvennmönn-
unum, er heitir Geirþrú&ur Andrjesdóttir, úr dýíliss-
unni, og kærbi ]>etta mál fyrir stjórninni; höfbu
þau þá setib í varbhaldi hálft þribja missiri. Verib
gctur, ab þetta sje nokkub orbum aukib, en abal-
atri&in munu þó vera sönn, og má af sögunni sjá,
hverja stefnu trúarvingl getur stunduin tekií), svo
og hitt, hvílíkri grimmd og illsku sumir menn geta
fengib af sjer aí> beita vib slíka fáráblinga.
3*