Skírnir - 01.01.1857, Qupperneq 30

32
FRÉTTIK.
Sv/þj<5ft.
arinnar, er bar nafn Göngu-Hrólfs, |)ab var gufuskip nýsmibab,
frítt og hib bezta gangskip. Danir voru 232; þeir höfbu og gufu-
skip, þab hét Hekla; er þa& eitt af herskipum Dana, og hafbi
stjórnin skotib l<ví undir stúdenta. Lundverjar voru 82, og var
þeim skipt nitmr á hæbi skipin frá Málmey til Stokkhólms. Ekki
voru Islendíngar í þessari för, nema Grímur Thomsen, enda var
þeim ekki bobib af Svíum, eins og Norbmenn höfbu gjört sumarib
1851, er stúdentar voru í bobi þeirra í Kristjaníu; hefir og jafnan
sú raun á orbib meb Norbmenn einkum nú á seinni tímum, ab
„rennur blób til skyldunnar”. Stúdentar lögbu af stab 9. júní frá
Kaupmannahöfn, og fundu lagsmenn sína í Málmey á Skáni; þaban
héldu þeir um daginn og nóttina eptir til Kalmar; urbu Norbmenn
fljótari, því skip |)eirra var langtum örskreibara. Menn gengu á land
í Kalmar, tóku sér snæbing og hressíngu, og skobubu hinn forna
stab, þar sem samband. Norburlanda gjörbist í fyrri daga. Nú var
haldib áfram leibinni til Stokkhólms. þar var tekib vib stúdentum
bábum höndum, voru |>eir þar í fagnabi hjá gestgjöfum sínum,
nokkrir hjá konúngi sjálfum, en hinir hjá borgarmönnum. þaban
ferjubu borgarmenn stúdenta á gufubátum til Uppsala, þangab sem
ferbinni var heitib. Var þar hinn mesti fagnabur, matur og munn-
gát, ræbur og rómur góbur. Ab Uppsölum í lundi þeim, er enn
kallast Obinslundur, voru drukkin mörg minni konúnga og þjóba.
háskóla og stúdenta o. s. frv., en ekkert minni var nú helgab Frey,
er fyrstur reisti hof ab Uppsölum og bjó þar, né Obni, er þar
hafbi átrúnab mestan í fornöld. þá er stúdentamálib var í Kristj-
aníu síbast, fékk kvennþjóbin norska stúdentum 3 fána ab gjöf,
sinn handa hverjum háskóla ; nú minntust hinar sænsku konur þessa,
og seldu Norbmönnum, þeim kompánum Göngu-Hrólfs, fána í hend-
ur, er þær gáfu þeim. Var þetta í nokkra líkíng vib þab, er
Göngu-Hrólfur hinn forni og þeir félagar hans brutust til rikis á
Frakklandi og hann fékk dóttur Karls konúngs hins heimska. Avarp
fylgdi fánanum, þab var kvæbi. Norbmenn þökkubu gjöfina vel og
virbulega; sá hét Gjertsen, er svörum hélt uppi af þeirra hendi,
hann er mabur orbsnjallr og mæltist honum vel. Nú voru drukkin
minni mörg; Karl Save drakk minni íslands og varb Jjób af munni;
Gr. Thomsen þakkabi fyrir stutt og laglega. Uppsalir standa eigi