Skírnir - 01.01.1857, Side 61

Svissland.
FRÉTTIK.
63
söfnufeu lifei og fóm aí> upphlaupsmönnum, fengu þeir og hjálp af
bandalifei Svissa til ab sefa upphlaupií). Voru nú óróaseggirnir ofur-
lifei bornir og handtekuir, og fyrirlifeum þeirra varpah í dýflissu.
Sí&an var settur dómur manna til aÖ rannsaka málib og dómsat-
kvæbi á afe leggja. £n er þessu fór fram í Svissalandi, þá heyríii
Prússa konúngur bænir sinna manna, og sendi bandaráfei Svissa
bréf, og bafe þá lausa láta bandíngjana. Bandaráfeife synjafei þess;
bafe þá konúngur þá afe fara vel mefe menn sína, en Svissar kváfeu,
afe konúngi mundi kunnugt, afe lög þeirra væri mild og gófe, og mætti
hann því vel una vife lögdóma þeirra. Ut úr þessu slóst í heitíngar
mefe Prússa konúngi og Svissum; konúngur kraffeist, afe lögsókn
allri skyldi þegar létt, en afe öferum kosti mundi hann senda her
manns á hendur þeim; en Svissar sögfeu aptur á mót, afe þess væri
engin von afe lögsóknin hætti, nema ef Prgssa konúngur afsalafei
sér öllu tilkalli til landsins. Konúngur viidi þafe eigi, en sagfei þó,
afe hann kynni afe gefa einhvern kost á því, þá búife væri afe sleppa
bandíngjunum. Nú þá er eigi gekk saman sættin, bjuggust hvor-
irtveggja til bardaga; Prússa konúngur dró life saman, og Svissar
í annan stafe hufeu út lifei sínu, og voru vifebúnir til afe taka á
móti Prússum. En er Svissar voru vígbúnir, þá kom Napóleon
keisari, sem nú er mikill grannasættir, til sögunnar; hann skarst í
málife og hét á gjörfe sinni, heldur en afe horffei til slíkra vandræfea,
afe Svissar berfeist vife svo mikife ofurefli um smámuni eina. Komst
nú svo, fyrir umtölur og tilstilli Napóleons, afe báfeir sefufeust og
létu vopn falla. Svissar gáfu og lausa bandíngjana fyrir bænastafe
Napóleons; en þafe ætla menn, afe hann hafi lofafe þeim, afe skiljast
eigi fyrr vife þetta mál, en þeir fengi sinn vilja og Prússa konúngur
sleppti yfirráfeum sínum yfir Nýkastalafylki. Austurríkismenn voru
þess og mjög fýsandi, afe stillt yrfei til frifear. Ber og margt til
þess, afe þessir menn vili heldur friö en ófrife; fyrst er þafe, afe
svissneskt herlife er varnarlife bæfei í Róm og þó einkum í Napóli,
er Svissar geta kallafe heim, undir eins og ófrife ber afe höndum,
og er þá hætt vife, afe úti sé mefe frifeinn sunnan til á Ítalíu; svo
eru og Sardiníumenn gófeir vinir Svissa, og mundu margir þeirra
hafa gengife í life mefe Svissum, og stjórnin sjálf rétt þeim hjálpar-
hönd, en þafe er eigi afe skapi Austurríkismanna, afe Sardiníumenn