Skírnir - 01.01.1857, Blaðsíða 111

Viðbætir.
FRÉTTIR.
118
Cavour rita&i á móti, og bar af sér sakargiptir Buols. En svo lauk
bréfaskriptum þessum, afc Austurríkismenn köllu&u erindreka sinn
heim frá Sardiníu, og sí&an köllufeu og Sardiníumenn sinn mann
heim frá Austurríki. Eru nú vibsjár miklar meb Austurríkrsmönnum
og Sardinjum, er í orfei, ab hvorirtveggja dragi lifc saman og setist
á landamæri; en þó eru líkindi til, a& ekki gjörist úr þessu fullur
fjandskapur, því Napóleon gjörir sér allt far um afc mifela málum,
og Englendíngar bera og frií)aror& á milli þeirra; þab er og enn
líklegt, ab Austurríki sé eigi fullkomin alvara ineb fjandskapinn,
því ekki er Austurríkismönnum þab ókunnugt, afc fari þeir meí her
manns á hendur Sardiníumönnum, þá getur svo farií), afc allir ítalir
hlaupi til vopna og beinist ab Austurrikismönnum, og munu þá
lönd þeirra varla eptir verba. þab er og til marks um vinsældir
Cavours og Sardiníumanna á Italíu, a& landsmenn í ríkjunum Parma
og Toskana hafa sent Cavour sína heibursgjöfina hvorir þeirra, gull-
penínga meJ mynd hans á, í þakklætis skyni fyrir þaö, er hann tók
ab sér málstab ítala á Parísarfundinum.
í Parísarborg varö sá atburbur, a& erkibiskupinn, Sibour a&
nafni, var stúnginn til bana fyrir altarinu, þá er hann söng há-
messu. Banama&ur erkibiskups hét Verger; hann haf&i á&ur veri&
prestur, en biskup haf&i vikifc honum frá brau&inu og tekib af hon-
um prestskap. Ætla menn því, a& Verger hafi vilja& hefna sín á
biskupi; en þó er svo a& sjá, sem hann hafi, a& minnsta kosti a&
nokkru leyti, gjört þa& af trúarákafa, og honum hafi mislíka& þa&
mjög, er erkibiskup fékk leitt í lög á Frakklaudi nýmælib um synd-
lausan getnab Maríu meyjar. Verger var sí&an tekinn, mál hans
rannsakab og hann dæmdur dau&a sekur. Ekki hefir þótt batna í
vetur vi& hina nýju biskupskosníngu samlyndi stjórnarinnar og kat-
ólska flokksins, er heldur fram páfavaldinu og kalla&ur er Fjall-
synníngar (Ultramontani). Biskup nokkur í bænum Moulins varb
uppvís a& því, ab hann hef&i rekib presta frá brau&um, eptir eigin
ge&þótta og án þess a& spyrja valdsmann a&, sem þó eru lög til;
hann haf&i og fengi& presta til a& vinna sér þann eife, a& álíta
engan yfir sér nema biskup og páfa, en þab er mótliverft lögum á
Frakklandi, meb því valdstjórnin skal jafnan gefa samþykki sitt til,
ab páfabo&i sé hlýtt, ella var&ar þeim vib lög, er hlý&ir bo&i páfa
8