Skírnir - 01.01.1865, Side 1

FRJETTIR
FRÁ VORDÖGUM 1864 TIL VORDAGA 1865,
EPTIR
EIRÍR JÓNSSON.
11) n g a n g 11 r.
f HIM ófriSi, er í byrjun ársins reis upp í noröurhluta álfu vorrar
út úr enni langvinnu þrætu meS þjóbverjum og Dönum, er nú
slegiS niSur. Eptir jþaS aS Danir höföu misst Alsey og gefiS upp
FriSricíukastala, en sáu allar vonir horfnar um liSveizlu annara
JijóSa, leituSu þeir friSarsamninga viS Prússa konung og Austur-
ríkis keisara, en þeir hjetu griSum meb þeim kosti, aS Danir
legfei allt á þeirra vald. Samningarnir tókust í Vínarborg í lok
júlímánaSar og lyktuSu meS friSargjörð 30. dag októbermánaSar.
Konungur vor var8 a8 afsala sjer rjetti sínum til allra hertoga-
dæmanna til enna þýzku stórvelda. Me8 þeim hefir til þessa
veriS ágreiningur um, hvaS vi8 þau skal gjöra, en Prússum svíSur,
a8 ver8a a8 sleppa nokkru af svo góðum feng, og þykjast þó
mestu hafa til kostað. Vopnin hafa þá hjer rá8i8 enn einu máli
til lykta, er eigi tókst a8 setja me<3 friSsamlegu móti. Slíkt má
þykja þá verst or8i8, ef missmíSar eru á lyktunum og rjetti er
hallað, því þá má ugga nýjar deilur og nýjar róstur út af sama
málinu, er frá líður, og þeim þykir færi gefa, er fyrir hallanum
hafa or8i8. þó flestir — a8 fráskildum þjóöverjum — líti svo
á þetta mál, kunna þeir hamingjunni þakkir fyrir, a8 ófriíurinn
eigi færðist út lengra, og eigi svarfaSist meir um skipan og rjett
í NorSurálfunni. — Trá því var sagt í fyrra í riti voru, hvernig
þýzku stórveldin tóku til einræSis í danska málinu og boluSu
hin minni ríki frá öllum ráSum, og sýndu me<5 því, hvers þau
meta atkvæöi hinna á sambandsþinginu, ef þau fara í gegn þeirra
ráSum. Sumir hafa taliS þetta undanfara þess, a8 þýzku stór-
1