Skírnir - 01.01.1865, Side 78
78
FRJETTIK.
rýzkaland.
uppi, aS ályktanir og yfirlýsingar slíkra málfunda orka eigi miklu til
framkvæmda a<5 svo stöddu, en þeir afreka þó hitt, a<5 alþýSa
manna hefir vakandi auga á öllum þeim málum, er miklu þykja
skipta og a? enginn höfíingi, er vill afla sjer vinsælda á þýzka-
landi, má kasta því öllu á glæ, er henni er helzt aÖ slcapi.
Prússland,
Efniságrip: hvert Prússar stefna. Þingsetning og þingræíiur; verkmanna-
mál. ^þregnkrýning”. Málasóknir vií) pólska menn, m. fl.
Fjárhagur og floti.
Prússar höfSu í langan tíma eigi verift góSu vanir, J)á er
Yilbjálmur konungur lcom til ríkis, og hjeldu þá margir, aS hann
lofaSi upp í ermi sína, er hann hjet því, (Ia8 hafa fána Prússlands
hátt á lopti”. Nú má þó kalla eigi miSur efnt en heitiS, en bezt
mun honum og ráSherra hans koma kjarkur og ráSsvinna, a<5 eigi
þoki nú aptur, en Prússar hafi svo sitt mál fram á þýzkalandi,
sem þeir stefna til. Yjer lítum eigi á sigurvinningarnar á Dönum,
því slíkt er ekki þrekverki fyrir svo aflaríka þjóS, heldur á hitt,
a<5 þeir gátu komiS svo ár sinni fyrir bor<5, aí þeir aS ósekju
máttu leika viS Dani, sem þeir vildu. Yjer skulum gjarna játa,
a<5 þjóSmál og þjóSskipti í NorSurálfunni voru komin í sem hag-
legast horf fyrir Prússa; samband enna vestlægu þjóSa var
brostið, Rússar orSnir hugSarvinir Prússa, sökum hollra tiltekta í
pólska málinu, en sá konungur fallinn frá á NorSurlöndum, er
helzt heffei getaS fengiS þau öll til samfylgis móti þjóSverjum.
En engu a<5 síSur þurfti hjer glöggsýni og áræSi. Bismarck sá,
a<3 Englendingar myndi seint taka sig upp til stríSs og hleypa
allri NorSurálfunni í loga, hann hefir kannaS huga Napóleons keis-
ara og fundiS, a<3 honum var eigi svo um þaS mál gefiS, aS hann
vildi berjast viS allt þýzkaland fyrir danskt þjóSerni í NorSur-
sljesvik, þar sem hann varS láta Pólverjum blæSa til ólífis —,
en ósýnt aS nokkuS fengist í aSra hönd fyrir þann starfa.
Hvernig Austurríki ljet teygjast til brautargengis í málinu ætlum
vjer sennilega vikiS á í greininni á undan, en meS lagi hefir veriS
aS fariS, og viS þaS urSu Prússar tvígildir á velli. Bismarck
fórst þaS kænlega, aS binda lag viS Austurríki og ætla sjer þó
aS skammta því allt úr hnefa, er búiS væri, og hitt áræSislega,