Skírnir - 01.01.1865, Blaðsíða 136

136
FRJKTTIR.
Ðandatíkin.
VESTURÁLFA.
Bandari kin.
Efniságrip : lnngangsorí). Orsök og aídragandi striíisins. Byrjun hernaíiar;
vihureign herdeildanna í Virginíu. Frá Sherman og hernafci i
Georgiu. Farragut sækir flota Suíiunnanna í Mobile; unnin
hlaupaskip. Tilraun um frib ; forsetakosning. Meira af hernabi
Shermans. Ný fribarleitun; laganýmæli; ávarpsræba Lincolns.
Richmond unnin og fl. Lincoln myrtur, m. fl. Hinn nýi
forseti; eibvinning hans aí> rikislðgunum,
Mörgum mætti koma til hugar, aS Elihu Burrit1), friSar-
postulinn, hafi haft fyrirboSan um ókynnstur ættlands sins eSur
Já blóSöld er fyrir hendi var, er hann hóf fortölur sínar og áminn-
ingar um friS og afnám stríSa á jörSinni. En hjer var svo fariS
í gegn rjettlæti drottins og eilífu lögum, því öllu ranghverft, er
trú og mannlegt samvizku eSli býður, aS ((morbengilliun” stóS meS
reiddu sverSi búinn til aS heyja dóm ens eilífa dómarans. Dóm-
urinn er nú háSur, ráS þrælamanna eru brotin, og allir huggöfugir
menn á jörSu fagna þeim boSskap, er nýlega hefir flutzt frá
Vesturheimi, en sá var, að meginskjaldborg jirælamanna í SuSur-
ríkjunum væri rofin, Richmond, aSsetursborg Jeffersons Davis og
þrælastjórnarinnar á valdi NorSurmanna en meginher hinna hefSi
beSiS ósigur og orSiS aS selja fram vopn sín á flóttanum og gefa
upp vömina. þeir hlutu hjer ófarirnar er sökum hafa valdiS, en
hafa nú mikla blóSsök á baki og leifa niSjum sínum ógurlegt vi8-
vörunardæmi. j>eir hafa J>ó síftan unnift sjer meira til áfellis,
söfclað herfilegum glæp á óhöpp sín, gjört alla þá hrygga er
*) í'essi mabur lagbi fyrst fyrir sig smíbar (fæddur 1811 í Connecticut),
en i tómstundum sinum stundabi hann mælingarfræbi og nam mörg
mál, er honum varh ljett um. Hann las mjög rit enskra ágætishöfunda
og tók síían ab ritj i dagblötin, hclztumafnám þrælkunar og mansals
og bróberni meb öllum þjóbum Síðan hætti hann smibum og prjedikabi
um almennan frií) á jörbu fyrir alþýbu manna í Vesturheimi. Eptir
þab fór hann til Englands og fleiri landa í Norburálfu (1846), og hjelt
fribarfundi i Bríissel og Parisarborg, en ljet snara ávarpsgreinum sínum
á flest Norburálfumál og prenta í höfubblöbuni. þær kallabi hann
„Oliublðbin”.