Skírnir - 01.01.1865, Side 117

Danmurk.
FRJETTIR.
117
mörk (sjá f. á. Skírni bls. 109). 3. jnlí fór yfirliSinn meg sveit
manna aS kanna stöSvar Prússa og gjöra þeim óskunda, ef færi
gæfi, en hjer hefði honum komife betur hyggja en áræ<5i. Hann
sótti fram aS forvörSum Prússa og ljet riöul sinn sækja upp á
hæÖ eina hjá Lundbyþorpi Iskammt fyrir sunnan Álaborg), þar er
hinir sátu fyrir hálfu fleiri aÖ tölu og í bezta skotfæri. Hjer urÖu
skjót umskipti, því Bechs menn fjellu í strá fyrir skeytum hinna;
fáir komust heilir undan, en Prússar handtóku marga, Danir ljetu
hjer alls 112 sinna manna, en felldu aö eins einn af hinum og
særÖu þrjá menn. Hjer átti eigi úr steini aÖ hefja um ófarirnar,
og nokkru seinna sáu Danir þann einn fyrir hendi, aÖ koma liÖi
sinu undan af Jótlandi yfir á Fjón. Prússar ljeku nú lausum hala
á Jótlandi og sveimuÖu noröur á Yendilskaga. þar gjörÖu nokkrir
af fyrirliÖum þeirra sjer tyllidag og hrósuÖu jþví, aÖ þeir heföi
fariÖ í haÖ beggja megin skagans, í tveim höfum í senn, NorÖursjó
og Jótlandshafi. Prússar höföu nú tekiÖ allt Jótland hernámi og
tóku þar skyldir og skatta, en Falkenstein hershöfÖingi var fyrir
landstjórninni, óvæginn maöur og. harÖvitugur. Danir bjuggust nú
um á Fjóni til varnar eptir föngum, og enn þótti nokkuÖ fyrir
brenna um viönámiö. þaÖ ætluÖu margir, aÖ þjóöverjar
skyldi komast aÖ keyptu, áöur þeir kæmist yfir MeÖalfarar-
sund og næÖi Fjóni eÖa bæri af liÖi Dana, er þá var allt í einu
lagi. En þess veröur aÖ geta, aÖ Austurrikismenn höfÖu nú bætt
skip sín (eptir Heigulandsbardaga) og aukiÖ flota sinn í NorÖursjó
járnvörÖum herskipum, svo aÖ Danir höíÖu eigi afla til jafnaÖar
á móti, en uröu þó aö deila honum á fleiri staöi. ViÖ því mátti
þó búast, aÖ þjóÖverjar myndi sækja noröan, eigi aö eins landher
sínum til styrks viÖ MeÖalfararsund, en beint aÖ Sjálandi og
Kaupmannahöfn.
þá er hjer var komiÖ sögunni, fóru ýmsir aÖ verÖa á báÖum
áttum, er áÖur höfÖu veriÖ hinir öruggustu, en margt var nú kvisaÖ
um, aÖ liÖinu væri þrotiÖ traust og móÖur; þeir kváÖu nú og
berar upp úr, er illa höföu hugaÖ til stríÖsins frá öndverÖu, og
kállaÖ mest fariö aÖ rasi og ráÖleysi blaöamanna í Kaupmanna-
höfn. þá komu og bænarávörp til konungs frá Jótlandi og báÖu
hann hyggja aÖ þungum kjörum þessa lands og óvænisástandi alls