Skírnir - 01.01.1865, Blaðsíða 42

42
FRJETTIR.
FrakkUnd.
til dæmis, hafi opt spillt fyrir honum máli.1 Hinsvegar má játa,
aS rit hans og rannsókuir um hag verkiðnamanna hafa komi?> mönn-
um til t>ess, sem ví?a er upp teki?, a? stofna lánsjóSi handa iSn-
aSarmönnum gegn veSi í munum e?a verknaSargripum. Einnig
fer J>a? í jafnaSarstefnuna, sem nú er byrja? á Frakklandi og Na-
póleon keisari hefir hvatt til, a? verkmeistarar veita iSnaSarmönn-
um hlut í arSi, er J>eir hafa J>jónaS |>eim um ákveSinn áratima.
I eiuu aSalriti sínu sýndi Proudhon, aS mennimir megi aS eins
leggja einn grundvöll góSra siSa, en hann sje rjettlætiS og þaS,
aS j>eir meti rjettilega hver hjá öSrum tign mannlegs eSlis. Hann
var mjög afliuga trú og trúarkenningum, en allir lúka upp einu
orSi um dagfar hans og mannúSleik, rjettsýni og ósjerplægni. Vjer
vitum eigi hvort honum undir andlátiS hefir veriS boSinn prests-
fundur, en siSustu orS hans voru joessi, og mælt til konu hans:
uþig parf jeg aS biSja um fyrirgefningu synda!”
Sumarsetur sitt hafa j>au keisari og drottning aS jafnaSi í Com-
piegne eSa Fontainebleau, og er mikiS látiS af hirSprýSi þeirra.
Eugenia drottning leggur mikla stund á tilbreytni eptir gömlum hátt-
um um klæSaburS og alla hirSsiSi, og er mjög eptirgangsöm um j>á
hluti. Hún skipar fyrir á hverjum degi, hvernig breyta skuli til enn
pæsta dag um skemmtanir eSur aSra hætti, og verSur eptir J>ví
aS fara, enda þykir sumum, er j>ar Jjiggja heimboS, nóg um vand-
lætiS4. Keisarinn er mikill árveknis- og iSjumaSur. Svo er sagt
af daglegum háttum hans í Fontainebleau, aS hann fer á fætur er
Ijóst er orSiS og gengur spöl vegar sjer til hressingar. Á undan
morgunverSi les hann brjef og blöS, eSa lætur lesa J>au fyrir
sjer, bæSi innlend og útlend, og er enska biaSiS The Times nefnt
*) Á dögum Ludv. Filippusar ritaSi hann um þah er aflaga fór i landstjórn,
og komst svo aS orhi: „ab stjórnleysi væri en bezta stjórnarskipun’’,
og sitsar í einu riti, þar sem hann víkur máli a% missmiSum trúar-
kenninga: ua!l gu% væri hi% illa e%a djöfullinn”.
*) þó mun drottningu þykja annan veg, þvi mælt er, a% hún í sumar hafi
sagt vi% Alexander Dumas enn yngri (son skáldsins), er hún bauþ
honum til Fontainebleau: uþar eru allir frjálsir, og mega láta svo sem
þá lystir”. Dumas svaraSi þessu hnyttilega: uþá vildi jeg óska, a%
öllu Frakklandi væri bo%i%”.