Skírnir - 01.01.1865, Blaðsíða 48
48
FKJETTIR.
Ir«lí«.
aS raun ura, aS hann hef8i engu haggað í áformi hennar, en slitið
seinasta þáttinn í þeim tengslum, er bundu Fralíkland viS fjand-
mcnn Italíu; en fyrir þá sök treysti hann því, ab Italir fúslega
myndi inna þaÖ af hendi, er af þeim væri krafizt. — Drouyn de
Lhuys hafíi ritaS öllum erindrekum Frakklands hjá enum stærri
ríkjum ítarleg og snjöll skýrslubrjef um samninginn, og tjáS þaS
vandvirkilega, hvernig keisarinn hefSi nú ráSiS öllum til hæfis:
öllum útífrá, er hefði sjeð sömu misfellurnar á hersetunni á Rómi
sem Frakkar sjálfir; Itölum, er nú mætti gefa sjer tóm til hollari
ráSa, en að seilast í lönd páfans, og þyrfti ekkert framar að
ugga af hersetu Frakka í landiuu — og páfanum sjálfum, er nú
hefði tryggingu fyrir forræSi og frelsi innan endimerkja ríkis síns.
Vita mátti, að stjórnarblöSin myndi segja eS sama um samninginn,
en þá er um var mælt í öSrum blöSum, hvort heldur þaS var af
vinum eSa fiendum Ítalíu, voru þau mjög samróma um þaS, aS
ítölum einum væri vilnaS í, en ráS páfans yrSi sem á hverfanda
hveli. Journal des Débats, þaS blaS er helzt vill fara bil beggja
milli stjórnarinnar og mótmælenda hennar, ætlum vjer hafi litiS
rjett á máliS, er þaS kvaS samninginn svo skapaSan, aS mörgum
myndi finnast, sem hann aS nokkru leyti játaSi heimild Italíu til
Rómaborgar. þaS lægi í augum uppi, aS Frakkar hefSi mátt
kveSja aptur liS sitt, án þess aS bindast skyldarmálum viS Ítalíu-
konung. Samningurinn ræddi ura og fyrirmarkaSi kjör Róma-
byskups, en þó væri honum ekkert til kynnt fyrr en allt var um
garS gengiS. Slíkt mætti sumum virSast eSlilegur undanfari þess,
aS ríkisráSin yrSi síSar meir af honum tekin. Drouyn de Lhuys
þótti slík ummæli blaSanna eigi fara meS feldi, en Nigra hafa
gjört meira úr samningnum, en hlýSa mætti. Hann ritaSi sendi-
boSa keisarans í Túrínsborg brjef til frekari skýringar, og taldi
þar fram sjö atriSi er í einkamálunum væri fólgin, en þau áttu
aS sýna, aS Frakkar hefSi haft vaSiS fyrir neSan sig og bundiS
Ítalíu betur meS samningnum, en Nigra og aSrir höfSu gefiS í
skyn. J>au helztu voru þessi: aS undir ofríkisráS væri skilin öll
heimugleg byltingaráS í ríki páfans, aS konungssetrinu yrSi komiS
á aldarstöSvar í Florenzborg, en eigi sem í áfangastaS á leiSinni
til Rómaborgar, aS Frökkum væri allar tiltektir frjálsar, ef upp-